تشابه من و اینشتین

راستش را بخواهید بعضی‌ها فقط در دو حالت می‌توانند فکر کنند. یکی شب‌ها وقتی که زل می‌زنند به در و دیوار و دیگری هم وقتی که گلاب به رویتان می‌روند... بگذریم، الان که داریم می‌نویسیم نصفه شب است. اما چرا نصفه شبی یاد جناب اینشتین افتادیم و از ایشان نقل قول کردیم. دو دلیل مهم دارد؛ اول این‌که ما از این فرمایش جناب اینشتین خیلی خوشمان می‌آید ‌ـ‌ مدیونید اگر فکر کنید خوش‌آمدن ما به علت همان قسمت حماقت بشر است که به جان خودمان این‌طور نیست، بلکه این بی‌نهایت‌بودن کائنات بدجور فکر ما را مشغول کرده! باور کنید‌ ـ‌ اما دلیل دوممان. از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان ما امروز موفق به انجام کشف بزرگی شدیم، کشفی که ارادت ما را به جناب اینشتین دوچندان کرد. اما حیف که نمی‌توانیم این کشف بزرگ را برای شما تعریف کنیم. نخیر، نمی‌شود، اصرار نفرمایید. نمی‌گوییم... جانم! با ما بودید؟ به درک که نمی‌گوییم؟ ای بابا! دور از جان شما... اما... بین خودمان باشد واقعا اعصاب ندارید ها!

خیلی خب، حالا که این همه از خودتان ذوق نشان دادید! عرض می‌کنیم که ما امروز کشف کردیم اینشتین هم مثل ما در دوران کودکی خنگ بوده! البته ناگفته نماند این شباهت فقط مربوط به دوران کودکی ما بوده و متاسفانه از آن به بعد یک مقدار ‌ـ‌ البته خیلی کم‌ ـ‌ بیوگرافی‌مان متفاوت می‌شود، اما با وجود این تفاوت جزئی باز امروز بابت این تشابه پرافتخارمان حس غرور عجیبی سراسر وجودمان را فرا گرفته و اعتماد به‌نفس ما را به شکل عجیبی بالا برده، اصلا این مقوله اعتماد به‌نفس چیز غریبی است. باور بفرمایید اعتماد به‌نفس بعضی‌ها را که می‌بینیم دلمان می‌خواهد جفت‌پا بپریم وسط اسید! به جان شما که نباشد به جان... اصلا همان به جان شما، اعتماد به‌نفس بعضی‌ها را، رویمان به دیوار، بلانسبت شما، اگر الاغ داشت، الان سلطان جنگل می‌شد؛‌ الاغ را عرض می‌کنیم‌.

باور بفرمایید این عرایض ما در مذمت اعتماد به‌نفس بالا عین حقیقت است، اما راستش را بخواهید مانده‌ایم چطور بگوییم که هم خودمان بفهمیم، هم جسارتا شما بفهمید که ما چه می‌گوییم. خداوکیلی اگر رویتان نمی‌شود اطرافیان‌تان را نگاه کنید، سری به دنیای مجازی بزنید. مثلا فیسبوک، گوگل پلاس یا... فرقی نمی‌کند. بعد روی عکس‌هایی که ملت در پروفایل‌شان گذاشته‌اند اندکی تامل بفرمایید. طرف، صورتش مثل پشت ماهیتابه بدون دسته‌ای که ده بار با تیر چراغ برق شاخ به شاخ کرده، گردن مثل سوزن یک میلی‌متری، هیکل هزار رحمت به گلابی،‌ موها انگار همین الان انگشتش را به زور از پریز برق درآورده‌اند. چشم و بینی که... خلاصه عکس این بنده خدا را روی پاکت سیگار اگر بیندازند همه سیگار را ترک می‌کنند، اما با تمام این تفاصیل زیر عکس خودش نوشته «به من وابسته نشو من موندنی نیستم» یعنی اعتماد به‌نفس در حد... حالا در حد هرچی! خوب این بنده خدا با این اعتماد به‌نفس کاذب وارد جامعه می‌شود بعد اولین نفری که او را می‌بیند چنان می‌زند تو پرش که... حالا شما عرایض ما را جدی نگیرید و هی دست روی دست بگذارید و هی بگویید، چرا آمار معتادها زیاد شده. چرا جوانان ما انگیزه ندارند چرا... درست مثل همین دوست توهم‌زده تازه به دوران رسیده ما که در انجام ساده‌ترین کارها مانده اما از بس اعتماد به‌نفس بالایی دارد بعد از دیدن فهرست وزرای پیشنهادی کلی ناراحت شد که چرا اسم ایشان از قلم افتاده!

بگذریم. نتیجه مطلب این هفته ما این است که اعتماد به‌نفس چیز خوبی است، اما نباید آنقدر زیاد باشد که از آن به عنوان قرص روانگردان استفاده کنیم و برویم تو توهم! و ایضا ثابت کنیم جناب اینشتین در خصوص حماقت بشر درست می‌فرماید.

حالا وجدانا کسی می‌تواند مثل ما اینقدر خوب نتیجه‌گیری کند؟

مهیار عربی / جام‌جم