... فیاض بود حسن

شکفتن او مکان را می شکافت. هرجا بحران بود، حاضر بود. در اینجا یا در گوشه و کنار. از افغانستان تا شام که ناف زمین است. هر جا بود، فیض پر جوش بود. حسن بود.

نمی دانم چه حسنی است که هر چه هست، شهید است. شاید هرچه شهید است احسن است و هر چه حسن است ، شهید فرداست. از آغاز تولد ، حسن بود و تا به شهادت حسن ماند. از کوچه های سمنان تا به خیابانهای خرمشهر و غرب تا به بیروت و حلب، از یک جا به همه جا . از وحدت به کثرت.

اینک فیض دائم انقلاب اسلامی شهید می آورد از اقصی نقاط عالم. دیگر شهید تنها از دوکوهه و شلمچه و کردستان نیست. اندیشه انقلابی تکثیر یافته است.حالا از بیروت شهید می آورند . از کابل و از کشمیر از بغداد از کویته از کربلا از قاهره از زیتونیه هم خواهند آورد. انقلاب حالا دامنه تفکر، خاورمیانه را در نوردیده است.

و این چشمه فیاض است که فیض حسن نمونه ای از آن بود. اگر فیض هست، همه جا هست. تنها ایران نیست. وفتی فیض هست، در همه نقاط ارض هست.

بالندگی انقلاب ما همین است. انقلابی بودی، همه جا هستی. خون داشتی همه جا می ریزد. همین بس که حسن در شام به شهادت رسید . همه بدانند اینک شهادت حسن یعنی اینکه انقلاب قامت منطقه ای یافته است و فردا همچون حسن ، اگر از مکزیک و امریکا غرق در خون آمد، تعجب نکنند که شهدای آینده ی ما از قاره امریکا خواهد بود. ما خون می دهیم . دشمنان ، ما را نه در نزدیکی که شام است ، که باید در غرب ، غرق به خون ببینند. چرا ، چون هر جا کافر هست ، مومن در بیخ گوش او در کمین است؟

دکتر برات شمسا