گذرگاه صعود به جام‌جهانی

از 26 تیر سال گذشته که کرش برای نخستین‌بار، در بازی با ماداگاسکار روی نیمکت تیم ملی نشست، تا به امروز هیچ حریفی به بزرگی کره جنوبی مقابل ایران قرار نگرفته است.

مالدیو (دو بازی)، اندونزی (دو بازی)، قطر (سه بازی)، فلسطین، بحرین (دو بازی)، اردن، آلبانی، ازبکستان، تونس و لبنان همه تیم‌هایی هستند که در این 15 ماه گذشته مقابل تیمی که کرش هدایتش را برعهده گرفته بازی کرده‌اند.

در حالی که هیچ یک از این حریفان قابل مقایسه با تیم خوب کره جنوبی نیستند، شرایط امروز فوتبال ایران تا حدودی متفاوت‌تر از آنچیزی است که در این دو سال اخیر تجربه کرده است.

ملی‌پوشان کشورمان پس از آن‌که پنج امتیاز از دو ‌بازی به ظاهر آسان خود مقابل قطر در تهران و لبنان در بیروت از دست دادند، حالا در یکی از دشوارترین بازی‌های خود نیاز مبرمی به سه امتیاز این بازی دارند.

البته تساوی در این بازی هم نمی‌تواند برای ایران و کره جنوبی نتیجه بدی تلقی شود، اما در شبی که هر دو مربی برای هم خط و نشان کشیده‌اند، برای مساوی بازی کردن، یعنی رفتن به استقبال شکست.

پیشینه 54 ساله بازی‌های ایران و کره جنوبی، خاطرات تلخ و شیرین بسیاری برای هر دو تیم دارد. از پیروزی پنج بر صفر کره‌ای‌ها مقابل ایران در اولین رویایی دو تیم در بازی‌های آسیایی 1958 توکیو، تا پیروزی شش بر دو ایران در جام ملت‌های آسیای 1996 و اشک‌های سرمربی کره جنوبی.

هر چند در 25 بازی قبلی دو تیم سهم هر یک 9 پیروزی بوده است و هفت بازی هم مساوی شده، اما حداقل در این 12 سال اخیر کفه ترازو به نفع کره‌ای‌ها سنگینی کرده است.

پیروزی بر ایران در مراحل حذفی جام ملت‌های 2000، جام ملت‌های 2007 و جام ملتهای 2011 باعث شده تا تیم ملی کشورمان سه بار به‌وسیله کره‌ای‌ها از رسیدن به مرحله نیمه نهایی باز بماند.

آنها یک بار هم دو سال پیش با متوقف کردن ایران در سئول، مانع از راهیابی تیم ملی کشورمان به جام جهانی 2010 شدند.

در مقابل تنها پیروزی ایران مقابل کره جنوبی پس از آن برد رویایی شش بر دو ، به مرحله یک چهارم نهایی جام ملت‌های 2004 برمی گردد که توانستیم کره را با شکست به خانه برگردانیم.

به خاطر همین نتایج، سایت فیفا در گزارشی از بازی امروز دو تیم ایران و کره جنوبی به رویارویی رقبای قدیمی فوتبال آسیا یاد کرده و آن را دیداری انتقامی برای ایرانی‌ها معرفی کرده است.

در بخشی از این گزارش آمده است: «تساوی یک بر یک دو تیم در سئول که سه سال پیش اتفاق افتاد، امیدهای تیم ملی ایران را برای صعود به جام جهانی آفریقای جنوبی از بین برد و آن بازی، همچنان یک خاطره بد برای ایرانی‌ها ست. حتی پس از آن شکست یک بر صفر برابر کره‌ای‌ها در جام ملت‌های آسیا روی زخم‌های ایران نمک پاشید.

به همین خاطر میزبان در این بازی به فکر انتقام است و شاگردان کارلوس کرش به‌طور ویژه‌ای برای این بازی انگیزه دارند تا پس از شکست غیرمنتظره برابر لبنان به دوران خوب خود بازگردند.»

تیم ملی ایران برای پیروزی بر کره‌جنوبی به حضور و حمایت 90 دقیقه‌ای یکصد هزار تماشاگر نیاز دارد. این موضوع اگر اهمیت نداشت طی یک هفته گذشته، لزوم آن به دفعات از زبان بازیکنان تیم ملی، کادر فنی و البته کارشناسان شنیده نمی‌شد.

بدون شک امشب اولین نکته تاثیرگذار در افزایش یا تخریب روحیه یکی از دو تیم همین حمایت تماشاگران است. کره‌ای‌ها از دیدن ورزشگاهی که حتی گوشه‌ای از آن خالی است، روحیه می‌گیرند و ملی‌پوشان کشورمان با دیدن ورزشگاهی که جای سوزن انداختن در آن نیست، سرشار از روحیه می‌شوند.

این حضور اگر با 90 دقیقه تشویق همراه شود، به عاملی تاثیرگذار برای پیروزی تیم ملی تبدیل خواهد شد؛ عاملی که سرمربی پرتغالی تیم ملی دوست ندارد براحتی از کنارش بگذرد.

کارلوس کرش دیروز و در نشست خبری بازی ایران و کره جنوبی، صحبت‌هایش را با این جملات تمام کرد: می‌خواهم از این موقعیت استفاده کنم و از همه طرفداران تیم ملی ایران بخواهم که برای بازی با کره جنوبی در ورزشگاه حضور داشته باشند.مطمئنا فوتبال ایران بالا و پایین زیادی خواهد داشت، اما این بار شانس بزرگی داریم که نمی‌خواهیم آن را از دست بدهیم. از هواداران خواهش می‌کنم امروز به ورزشگاه بیایند چون هیچ شکی نیست که ما برای پیروزی برابر کره به یار دوازدهم احتیاج داریم.

بعد از این فراخوان و البته فراخوان باشگاه پرتماشاگری چون پرسپولیس که از تمامی اهالی فوتبال خواسته برای حمایت از تیم ملی به ورزشگاه بیایند، باید منتظر حضور یکصد هزار نفری مردم فوتبالدوست بود.

رضا پورعالی - گروه ورزش