منطقه 70 قله

سنگ نگاره‌های دره چکاب در دل منطقه هفتاد قله که با خط فارسی اشعار و جملاتی را درباره شکار طبیعت و چشم‌انداز منطقه و... حک کرده‌اند، نشان می‌دهد اینجا از شکارگاه شاهان و شاهزادگان دوران صفوی و قاجار بوده است. به‌طور کل 62 کتیبه و صخره نوشته به جای مانده بر دره چکاب منطقه هفتاد قله همگی متونی از سرسبزی منطقه و داستان شکار شاهان را در دل خود جای داده‌اند.

قدیمی‌ترین سنگ‌نوشته‌ها متعلق به دوران صفوی است و جدیدترین آنها به دوره ناصرالدین شاه تا دوران معاصر تعلق دارد.

کوه هفتاد قله با دو هزار و 686 متر ارتفاع بلندترین کوه این منطقه محسوب می‌شود و دارای تنوع زیاد گونه‌های گیاهی از جمله ریواس، پرندگان و حیوانات وحشی و کمیاب است. این منطقه مأمن و پناهگاه انواع گوناگون پستانداران، پرندگان و خزندگان بویژه پستانداران بزرگ علفخوار نظیر کل، بز، قوچ و میش است. البته از چشمه‌های این منطقه نباید غافل شد. چشمه‌ها و منابع آبی هفتاد قله جنبه حیاتی دارند و از مهم‌ترین آنها می‌توان به چشمه چکاب در انتهای دره چکاب و چشمه سیبک​در دره سیبک اشاره کرد.