سلام لیگ برتر

فاصله 16 روزه شروع لیگ دهم با پایان نوزدهمین دوره جام‌جهانی، این انتظار را ایجاد می‌کند تا تیم‌های حاضر در این رقابت‌ها تا حد امکان از آموزه‌های بزرگ‌ترین آوردگاه فوتبال جهان استفاده کنند. در این میان امیدواریم که فقط بخش تدافعی تیم‌ها که منجر به کم گل شدن جام جهانی 2010 شد، پیش چشم مربیان و مدیران لیگ برتری ما رژه نرود و لیگ دهم را با بازی‌های کم‌گل از سکه نیندازد.

در اوایل دهه 70 عبدالصمد مرفاوی و علی‌اصغر مدیرروستا زوج موفقی در خط حمله ملی تشکیل داده بودند و کمتر اجازه می‌دادند که جای خالی فرشاد پیوس به چشم بیاید. هر چند مدیرروستا که بازیکن قدیمی پاس بود به نوعی اصالت خود را هم در امر مربیگری حفظ کرده و با پاس همدان برای دومین سال پیاپی در لیگ برتر شرکت می‌کند، ولی دست تقدیر باعث شد عبدالصمد مرفاوی پس از رساندن استقلال به عنوان سوم لیگ نهم، راه خود را به طرف کرمان کج کرده و این بار فارغ از نام هرگونه استقلال اعم از تهران یا اهواز، هدایت نارنجی‌پوشان این شهر را بر عهده بگیرد. هر دو تیم نسبت به فصل گذشته تغییرات زیادی داشته‌اند. مس در خط دفاع و هافبک، تغییرات بنیادین داشته و پاس هم خطوط میانی و حمله‌اش دستخوش تحولات فراوان شده تا ببینیم امروز در میدان مسابقه چه عملکردی از خود به نمایش می‌گذارند. به نظر می‌رسد مس در خط میانی با در اختیار داشتن منصوری، پولادی و کلاه‌کج در کنار سالاری‌پور و دهنوی بتواند با محکم کردن کمربند میانه میدان، تیم میزبان را تحت تاثیر قرار دهد، ولی پاس هم در اردوی هلند تمرینات و بازی‌‌های تدارکاتی خوبی را پشت سر گذاشته و تجربیات این اردو می‌تواند کمک حال شاگردان مدیر روستا باشد.

نایب قهرمان سنتی سال‌های اخیر لیگ برتر که تنها نماینده باقیمانده ایران در لیگ قهرمانان آسیا هم هست، از امروز لیگ دهم را در حالی شروع می‌کند که به نظر می‌رسد از تکرار عنوان دومی خسته شده و می‌خواهد این‌بار برای قهرمانی استارت بزند. هرچند یکی ـ دو بازیکن کلیدی ذوبی‌‌ها مثل محمد منصوری و حسن اشجاری از این تیم جدا شده‌اند ولی منصور ابراهیم‌زاده قصد دارد ثابت کند تیمش به ستاره‌ها وابسته نیست و با جذب ماهینی، رافخایی، رجب‌زاده و مجید نورمحمدی، ذوب‌آهن را به نوعی از نظر پتانسیل انسانی تقویت کرده است. به نظر نمی‌رسد در گام اول پیکان حریف چندان دردسرسازی برای ذوب‌آهن باشد، چراکه خودروسازان پس از افت فاحش در نیم‌فصل دوم لیگ نهم با تغییرات بنیادین وارد دور جدید این رقابت‌ها شده‌اند و علاوه بر کادر فنی در جمع نفرات خود هم حدود 50 درصد تغییر داشته‌اند تا به نوعی از بابت هماهنگی تیمی، وضعیت‌شان خیلی چشم‌نواز نباشد. البته نباید فراموش کنیم تیمی که محمد احمدزاده را به جای حمید درخشان در راس کادر فنی قرار داده و نفراتی چون میرزاپور، میرقربانی، جونیور، آذرکیوان و لندانی را هم به جمع یارانش اضافه کرده می‌تواند از بابت ناشناخته بودن برای ذوب‌آهن دردسرساز باشد.

بی‌تردید استیل آذین پرسر و صدا‌ترین تیم فصل نقل و انتقالات بود که با جذب معدنچی، اشجاری، زنیدپور، خلیلی، مکانی، کاظمی و اکبرپور یکی از موفق‌ترین‌های این عرصه هم لقب گرفت که با اضافه کردن این ستاره‌ها به نفرات سرشناس قبلی خود از جمله مهدوی‌کیا، کریمی، کعبی، زندی و ... می‌تواند یکی از جدی‌ترین مدعیان قهرمانی در لیگ دهم باشد. بخصوص که مربی صربستانی این تیم یعنی لوبیسا تومباکوویچ هم در کارنامه خود قهرمانی‌های زیادی در لیگ‌های صربستان و چین به ثبت رسانده و حالا استیل‌آذین با این وضعیت، تقریبا به هیچ نتیجه‌ای جز قهرمانی در لیگ دهم راضی نخواهد شد. شاید در گام اول مهم‌ترین دغدغه استیلی‌ها گرمای هوای اهواز و صد البته حضور مجید جلالی روی نیمکت تیم میزبان است. آقا معلم لیگ برتر ثابت کرده که اگر برنامه‌های تدوین شده‌اش برای هر مسابقه خوب جواب بدهد، هر حریفی را می‌تواند به بند بکشد. به هر حال فولادی‌ها که به‌رغم جذب معمارزاده، خورج، خسروی، معقولی، بیگدلی، نوروزی و زینهو هنوز از بابت نام و آوازه بازیکنان خود فرسنگ‌ها با تیم میهمان فاصله دارند.

به احتمال فراوان هنوز داستان دعوای لفظی و البته شدید رسول کربکندی در مقام سرمربی صبای قم با امیر قلعه‌نویی سرمربی سپاهان را فراموش نکرده‌اید. همان برخوردی که پای آقا رسول را به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم باز کرد. حالا مرد کهنه‌کار اصفهانی در قالب سرمربی راه‌آهن بار دیگر باید با قلعه‌نویی و سپاهان مصاف دهد. آن هم سپاهانی که بعد از فتح لیگ نهم، در فصل نقل و انتقالات هم با جذب ستاره‌هایی چون حیدری، جانواریو، کاظمیان، ناصحی و عنایتی حسابی خود را تقویت کرده تا ضمن تکرار عنوان قهرمانی لیگ، این بار در آسیا هم حرفی برای گفتن داشته باشد. البته راه‌آهن هم به رغم تغییراتی که در جمع مربیان و بازیکنانش داشته، در مجموع تیمی تقویت شده به نظر می‌رسد و حالا آقارسول امیدوار است که بتواند در سایه امتیاز میزبانی ترمز مدافع عنوان قهرمانی را در گام اول بکشد.

محمد مایلی‌کهن این روزها دوباره موتورش گرم شده و از فرصت‌هایی که نصیبش می‌شود برای انتقاد از همه ارکان فوتبال ایرانی استفاده می‌کند. البته شاید شروع لیگ باعث شود که حاجی مایلی تا حدودی بی‌خیال انتقاد شده و سرش به تیم خودش گرم شود ولی به هر حال دیدار نخست با صبای قم و رویارویی با جناب سرهنگ کهنه‌کار فوتبال ایران یعنی محمود یاوری که گویا به این زودی‌ها قصد بازنشستگی ندارد، می‌تواند برای سایپا شروع نسبتا دشواری تلقی شود. صبا در فصل نقل و انتقالات تنی چند از ستاره‌های خود ازجمله نوری، فشنگچی، همرنگ و محمد رضایی را از دست داده ولی در نقطه مقابل می‌توان گفت که این تیم با جذب میرشفیعیان، خانی، اصغری، نیکبخت و دو بازیکن برزیلی خیلی هم متضرر نشده و صدالبته باید عیار آنها را در میدان سنجید، همان طور که سایپا هم با وجود از دست دادن نفراتی چون میرزاپور و شریفی نسب، آنقدر بازیکن خوب مثل غلام‌نژاد، صبری، حقدوست، محمد رضایی و انصاری جذب کرده که نسبت به فصل گذشته تقویت شده به نظر برسد.

هرچند یک ماهی از مسجل شدن صعود نفت تهران به لیگ برتر می‌گذرد ولی با نمایشی که این تیم تازه‌وارد در تورنمنت تهران از خود ارائه کرد و سرگردانی فنی نفتی‌ها تا 10 روز به شروع لیگ از بابت سرمربی، که سرانجام هم قرعه فال به نام حسین فرکی درآمد، به نظر نمی‌رسد این تیم حداقل در شروع رقابت‌ها حرف چندانی برای گفتن داشته باشد. گرچه ملوانی‌ها دو مهره کلیدی خود یعنی فیلیپه آلوز و رافخا‌یی را از دست داده‌اند. ولی به هر حال با جذب همرنگ و مسلمان و تثبیت شدن حضور اولادی در این تیم می‌توانند امیدوار باشند که مثل فصل گذشته در میانه‌های جدول باشند و اضطراب سقوط را چندان حس نکنند.

هرچند علی دایی سابقه خوبی در امر هدایت تیم‌هایی که خود آنها را بسته، ندارد و در عوض قهرمانی لیگ با سایپا و فتح جام حذفی با پرسپولیس را در فصل گذشته با تیم‌های بسته شده توسط افکار ورنر لورانت و زلاتکو کرانچار به دست آورده، ولی به هر حال وقتی پای پرسپولیس، کاشانی و دایی به میان می‌آید، انبوه هواداران این تیم بی‌صبرانه منتظرند تا دستپخت شماره 10 سابق خود را ببینند. تیمی که در سایه افکار دایی نفراتی چون خلیلی، کلاه‌کج، حوار ملامحمد و بائو را نخواست و در عوض با جذب رضایی، فشنگچی، نوری، زارع، احمدی، نورمحمدی و البته یک بورکینا فاسویی ناآشنا به نام «هروه اوساله» گام به فصل جدید گذاشته تا در هر 3عرصه لیگ برتر، جام حذفی و لیگ آسیایی مدعی باشد. در آن سوی میدان تراکتورسازی که بی‌تردید تماشاگرانش پدیده فوتبال ایران بودند به رغم تغییرات مدیریتی و رفتن ناصر شفق، در جمع بازیکنانش تغییر ویژه‌ای نداشته و فقط با اضافه کردن خطیبی و علیزاده به جای محبی و خیرخواه ضریب تجربه را در خط حمله‌اش افزایش داده است. البته با حضور نصرتی و اسدی در خط دفاعی هم به نظر می‌رسد ضریب اطمینان و تجربه در این خط هم بیشتر شده باشد. هر چند فراز کمالوند در پایان لیگ نهم وعده قهرمانی در لیگ دهم را داده بود ولی با تغییرات انجام شده حرف خود را پس گرفت و فعلا روی گرفتن سهمیه آسیایی با پشتوانه انبوه تماشاگرانش حساب می‌کند.