طاهری: شمسایی یک روز باید می‌رفت

اصلا این طور نیست. ای کاش بازی‌ها پخش می‌شد. ما کار خیلی بزرگی کردیم. بازی‌ها واقعا در سطح بالایی برگزار شدند. هر سال که می‌گذرد فاصله تیم‌ها کم می‌شود. الان تیم‌های کوچک هم سرمایه‌گذاری می‌کنند و رقابت فشرده‌تر می‌شود. اتفاقا امسال بازی‌ها کاملا نزدیک به هم بود. اگر خوب نتیجه گرفتیم برای این است که بچه‌ها سنگ‌تمام گذاشتند و خداوند هم کمک کرد.

تیم ما خیلی خوب بود. آن طور نبود که خیلی راحت قهرمان بشویم. 2 سال پیش در تایلند همین تیم ژاپن را که اتفاقا بهتر هم شده بود یک بر صفر بردیم. امسال مقابل ژاپن خیلی خوب شروع کردیم و در ادامه تلاش بچه‌ها باعث شد یک نتیجه خوب کسب کنیم. هیچ تیمی دست و پابسته نبود. ما آنقدر خوب تمرین کردیم که آمادگی بالایی کسب کردیم.

ژاپن جوانگرایی کرد ولی خیلی از بزرگان عضو این تیم بودند. کوگوره که بهترین بازیکن آسیا شده بود حضور داشت. دروازه‌بان‌شان هم عوض نشد. آنها چند جوان خیلی خوب اضافه کردند و تیم یکدستی داشتند.

شکست تایلند شگفتی بزرگ جام بود. این تیم همان نفرات خوب را به همراه داشت. اتفاقا آنها تیم با امکاناتی بودند و تدارک خوبی هم دیدند. تایلندی‌ها ادعای قهرمانی داشتند ولی اسیر یک شگفتی بزرگ در مرحله یک‌چهارم نهایی شدند.

بله، پدیده بود. چین خیلی پیشرفت کرده است. لبنان و استرالیا هم تیم‌های خوبی شده‌اند. الان قدرت تیم‌ها به هم نزدیک شده است ولی ما هم کار می‌کنیم تا این فاصله را حفظ کنیم. من این پتانسیل را در تیم ایران می‌بینم که حتی در جام جهانی روی سکوها برویم.

آنها تدارک خیلی خوبی داشتند. به هر حال میزبان بودند و آمده بودند یک جوری جام را نگه دارند. ازبکستان تیم خوبی بود. مقابل ما هم خوب شروع کرد و 2 گل زد. ولی این قدرت فوتسال ما است که حتی 2 گل از میزبان جام ملت‌ها عقب می‌افتد، نگرانی ندارد و آن را جبران می‌کند و بازی را با 8 گل به پایان می‌برد. سابقه نداشت تا حالا در فینال 8 گل بزنیم. تیم ایران ثابت کرد از آسیا فاصله گرفته است.

ما بعد از جام جهانی رو به جلو حرکت کرده‌ایم و روز به روز پیشرفت داشته‌ایم. ولی متاسفانه امکاناتمان در حد و اندازه‌های تیم چهارم دنیا نیست.

نمی‌دانم چه بگویم! هر جا که می‌رویم با کمترین امکانات می‌رویم. مقابل بهترین تیم‌های دنیا خوب بازی می‌کنیم. در آسیا بی‌رقیب هستیم و بهترین نتایج را می‌گیریم، اما هیچ اهمیتی نمی‌دهند. ما اصلا در قیاس با تیم‌های دیگر امکاناتی نداریم.

این عناوین نتیجه زحمات کادر فنی و بقیه بچه‌ها بود. هم‌تیمی‌هایم خیلی به من کمک کردند. البته خودم هم در تمرینات خیلی خوب کار کردم. قبل از رفتن به ازبکستان به بچه‌ها گفته بودم می‌خواهم بهترین بازیکن بشوم. البته فکر می‌کنم همه بازیکنان ایران بهترین هستند. ژاپن هم کوگوره را داشت. 2 بازیکن ازبک هم خوب بودند. چین و استرالیا هم هر کدام یک یار خوب داشتند. من در جام باشگاه‌های آسیا آن طور که باید به واسطه مصدومیت خوب نبودم و اینجا خواستم جبران کنم.

بله من بازیکن کناری هستم. 2 سال پیش با 52 گل آقای گل لیگ شدم. سال‌های قبل و بعد از آن نیز جزو بهترین‌ها بودم. این دفعه گل زدن خیلی برایم مهم نبود. دنبال قهرمانی بودم و بهترین بودن.

چند تورنمنت دیگر هم بوده که بچه‌ها بدون وحید به میدان رفتند. مثل جام جهانی کوچک. وحید بازیکن خیلی بزرگی است و جزو افتخارات فوتسال کشور به حساب می‌آید. به هر حال یک زمانی می‌رسد که وحید باید برود. ما هم الان جوان هستیم، اما یک روز می‌رویم. فکر می‌کنم این جوانگرایی باید صورت می‌گرفت.

وحید باشد به خاطر تجربه و اعتبارش صددرصد به تیم کمک می‌کند. ولی فوتسال ایران دیگر آن طور نیست که اگر بازیکنی نباشد لطمه ببیند و تفاوت بین بازیکنان خیلی نیست.

تازه در اول راه هستم. می‌خواهم به درجات جهانی برسم، ولی خیلی کار دارم.