یک دوئل دونفره

آیا همه اینها می‌تواند دست به دست هم داده باشد تا برای نخستین‌بار یک زن به عنوان کارگردان، جایزه اسکار را در دست‌هایش بگیرد؟ شواهد و قراین می‌گوید نه! چون فیلم خانم بیگلو با عنوان «قفسه دردها» که برخی از آن با عنوان «مهلکه» هم یاد کرده‌اند یک فیلم واقعا خوش ساخت و اولین فیلم جنگی درباره عراق است که سینما روها از آن حسابی استقبال کرده‌اند.

به هر حال خانم «کاترین بیگلو» در حالی اسم خودش را به عنوان نخستین زن برنده جایزه کارگردانی اسکار در تاریخ ثبت کرد که مهم‌ترین رقیب او در این بخش کسی نبود جز «جیمز کامرون» همسر سابق خود او و باز جالب‌تر این که خانم بیگلو در حالی این جایزه را برد که فیلم او یک فیلم مستقل و کم‌خرج کم‌تر از 3 میلیون دلاری بود در حالی که فیلم کامرون یعنی «آواتار» یکی از فیلم‌های پرخرج تاریخ سینماست که با هزینه‌ای حدود 500 میلیون دلار ساخته شد و از کلی تکنولوژی نوظهور هم در آن استفاده شده بود.

کاترین بیگلو که سومین همسر کامرون بود و پس از جدایی از کامرون دیگر ازدواج نکرد، قبلا هم به عنوان اولین زن تاریخ سینما جایزه انجمن کارگردانان و تهیه‌کنندگان را برای بهترین کارگردانی گرفته و چهارمین زنی است که در مقام کارگردان، نامزد اسکار می‌شود.

در رقابت اسکار 2010 در حالی «آواتار» که با فروش 5/2 میلیارد دلاری به عنوان پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینما شناخته شده و حاصل تلاش یک دهه‌ای «جیمز کامرون» و «جون لندو» را که پیش‌تر در فیلم «تایتانیک» هم با هم همکاری داشتند است از کسب موفقیت باز ماند که «قفسه دردها» یک فیلم بی‌ادعای سرراست عنوان نخست را از آن خود کرد. امسال برای نخستین‌بار در تاریخ اسکار به جای 5 فیلم 10 فیلم در این بخش معرفی شدند تا شاید به انتخاب مردم برای تماشای فیلم کمک شود و پول بیشتری نصیب صنعت سینما شود.

به این ترتیب 8 فیلم دیگر هم در میان فهرست حضور داشتند که در این میان «بالا در آسمان» که تاکنون ?? جایزه برده و در ? رشته اسکار نامزد شده بود هم از مدعیان بخش برترین فیلم سال بود. و البته «نقطه کور» که درباره پسر‌ی بی‌خانمان است که تبدیل به یک بازیکن فوتبال آمریکایی می‌شود، هم از ظرفیت‌های خوبی برای بردن جایزه برخوردار بود.

این فیلم با اقتباس از رمان «مایکل لوییس» ساخته شده است. «بلوک ?» درباره اقامت اجباری موجودات فضایی در زمین در کنار «یک آموزش» فیلمی انگلیسی که دغدغه‌های یک دختر دهه 60 در لندن را نشان می‌دهد هم چشم به نظر داوران داشتند. «لعنتی‌های بی‌شرف» فیلمی از تارانتینو که تاکنون هیچ جایزه‌ای نبرده و امیدش در اسکار هم نقش برآب شد، از نظر خیلی‌ها فیلمی محبوب بود. «پرشس» یا «گرانبها» که یک داستان اقتباسی است و تاکنون بیش از ?? نامزدی را تجربه کرده وبه جز اسکار ?? جایزه برد و در ? رشته هم نامزد اسکار شد یک پای اصلی کسب اسکار بود.

جف بریجز در حالی جایزه اسکار را به عنوان برترین بازیگر مرد در دست گرفت که برای بازی در «دل دیوانه» نامزد شده بود. او که پیش از این هم ? بار در فهرست نامزدهای اسکار حضور داشت، پسر بازیگر تلویزیون، «لوید بریجز» است. جالب این‌که او برای بازی فیلم لبووفسکی بزرگ، ساخته برادران کوئن که شاید مشهورترین نقش سینمایی او باشد، نامزد اسکار نشد.

با این حال جف بریجز این برد را به سادگی به دست نیاورد و در حالی با شادکامی پا به روی سن گذاشت که دوربین‌های متعدد در حال شکار چهره غمگین «جورج کلونی» یکی از رقبای او در این عرصه بودند. جورج کلونی وقتی از بریجز به عنوان برنده امسال یاد شد با لب‌هایی آویزان که بعد به یک تاسف کاملا ابراز شده بدل شد، شروع به دست زدن برای بریجز کرد اما فکر می‌کرد این بار برای بازی در فیلم «بالا در آسمان» باید این جایزه را به خانه ببرد. فیلم‌هایی که از پشت صحنه این فیلم موجود است نشان می‌دهد کلونی چقدر به این فیلم دل بسته بود و با تمام وجودش برای موفقیت این فیلم تلاش کرد. بازیگر ?? ساله هالیوود باید یک بار دیگر در انتظار یک پروژه خاص بماند تا بتواند این جایزه را یک بار دیگر به دست بگیرد. آخر او قبلا یک بار برای نقش مکمل این جایزه را دریافت کرده است.

جورج کلونی در سال 2009 جایزه بهترین بازیگر مرد را به دنیل دی‌لوئیس واگذار کرد. او تنها کسی در تاریخ جوایز اسکار است که برای کارگردانی یک فیلم یعنی«شب بخیر و به سلامت» و بازیگری در یک فیلم دیگر یعنی «سیریانا» در یک سال نامزد اسکار شده است.

اما «ساندرا بولاک» با کمال تعجب به روی صحنه آمد، بازی او برای فیلم «نقطه کور» که بعضی‌ها هم «بدون مراقب» ترجمه‌اش کرده‌اند با استقبال زیادی روبه‌رو شده است. او که از کودکی با موسیقی بزرگ شده، یکی از چهره‌های ویژه امسال است چون یک جایزه دیگر که چیزی نیست جز تمشک طلایی را پیش از این برای بازی بدش در فیلم بد «همه چیز درباره استیو» در افتخارات امسالش دارد! به هر حال او با موی بلوند شده در این فیلم جدید بخوبی در نقش زنی دلسوز ظاهر شد که پسری خیابانی را به یک قهرمان فوتبال بدل می‌کند.

البته ساندرا بولاک براحتی به این جایزه دست نیافت و رقیب قدر قدرتی به نام «مریل استریپ» مثل هر سال و همیشه که با ایفای هر نقش جدید در فهرست نامزدها حضور دارد را در کنار داشت.

خانم استریپ دوست‌داشتنی برای بازی در نقش «جولیا چایلد» یک آشپز مسن در فیلم «جولی و جولیا» در این فهرست حضور داشت. او تا حالا ?? بار نامزد اسکار شده و 2 بار این جایزه را برای «کرایمر علیه کرایمر» و «انتخاب سوفی» به خانه برده است.

و البته «هلن میرن» هم نمی‌توانست رقیب کم خطرتری باشد. او با حضور در فیلم «ایستگاه آخر» که درباره روزهای آخر زندگی لئون تولستوی نویسنده بزرگ روسی است، در نقش همسر تولستوی ظاهر شده و برای این نقش نامزد این بخش شد. او که خودش نوه مردی روسی است که در جنگ جهانی اول به لندن مهاجرت کرده قبلا این جایزه را برای بازی در نقش ملکه الیزابت در فیلم «ملکه» از آن خود کرده است.

«لی دنیلز» کارگردان سیاهپوست داستان «گرانبها» هم که با این فیلم حسابی مشهور شده دومین کارگردان آفریقایی آمریکایی است که کاندیدای اسکار بهترین کارگردانی می‌شود و فیلم او هم اولین فیلم یک کارگردان آفریقایی‌تبار رنگین‌پوست است که به عنوان بهترین فیلم سال در اسکار نامزد شده است.

«جیسن ریتمن» کارگردان جوان فیلم «جونو» که به عنوان کشف‌ سال‌های اخیر دنیای سینما در عرصه کارگردانی از او یاد می‌شود این بار با فیلم «بالا در آسمان» همه نگاه‌ها را متوجه خودش کرد. فیلم او درباره زندگی امروز آمریکا و مساله بیکاری است. «کوئنتین تارانتینو» هم دیگر مدعی کارگردانی بود که پس از شهرت «بیل را بکش» همه دوستدارانش منتظر یک کار درخشان دیگر از او بودند.

بهترین فیلمنامه هم نصیب «قفسه دردها» شد.«مارک بُل» نویسنده این فیلمنامه روزنامه‌نگاری است که از نزدیک در جنگ عراق حضور داشت.

برای اهدای جایزه در بخش بهترین گریم «بن استیلر» با شمایل یکی از جماعت آواتار ظاهر شد. او که تا حالا فقط با دم دیده نشده بود در حالی که یک دم‌ بلند پشتش تاب می‌خورد و چهره‌اش از هرچه رنگ که بخواهید پر شده بود روی صحنه آمد و جایزه بهترین گریم را به فیلم «سفرستاره‌ای» داد.

و البته بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان هم یک فیلم آرژانتینی با نام «در چشمان او» رسید که به دوران سیاه دیکتاتوری آرژانتین و حسرت بازماندگان آن دوران پرداخته است.