جاماندن از بازی

ازجمله مهم‌ترین این صنایع مربوط به اسباب‌بازی است؛ حوزه‌ای که تا مدت‌های بسیاری کسی به آن توجهی نداشت و ایران به نوعی بهشت واردات اسباب‌بازی شده بود اما فارغ ازغفلت ظرفیت‌های اقتصادی که با این رویه رو به نابودی بود، تاثیر فرهنگی شگفتی که این اسباب‌بازی‌ها بر فرهنگ رفتاری خانواده‌ها داشتند، تاثیری انکارناشدنی است. صنعت اسباب بازی در ایران سالانه بین ۳۰۰ تا ۳۵۰میلیون دلار (تقریبا معادل ۵۰هزار میلیارد تومان) گردش مالی دارد اما از این میزان فقط بین ۳۰ تا ۳۵ درصد مربوط به اسباب بازی ایرانی تولید داخل است. شاید بتوان گفت استفاده از اسباب بازی در ایران نسبت به سایر کشورها کمتر است. اکثر خانواده‌ها به این کالا به عنوان یک محصول گران‌قیمت و هدیه نگاه می‌کنند. دلیلش این است که ساختار و فرآیندهای توزیع و ترویج اسباب بازی در ایران هماهنگی نداشته و رونق تولید اسباب بازی ایرانی را محدود کرده است. هرچند فناوری در صنعت اسباب‌بازی‌سازی در حال پیشرفت است اما توزیع محصولات هنوز به صورت سنتی و بدون بررسی وضعیت توزیع و عملکرد مشتریان انجام می‌شود. در تجارت جهانی اسباب بازی یک صنعت سودآور محسوب می‌شود که در سال۲۰۲۱ حدود ۱۰۷.۴میلیارد دلار درآمد داشته است. تعریف اسباب بازی در پژوهش‌های مختلف، متفاوت است. بنا بر برخی تعاریف کنسول بازی‌های رایانه‌ای نیز مشمول اسباب‌بازی می‌شوند اما خود ویدئوگیم‌ها و همچنین بردگیم‌ها، زیرمجموعه این صنعت نیستند. دراین راستا تعریف فروش تولیدات صنعت اسباب بازی که شامل اسباب بازی‌های مختلف برای کودکان وبزرگسالان، کارت‌بازی‌ها و کنسول‌ها می‌شود در سال۲۰۲۲ حدود ۲۷۷میلیارد دلار بوده است. اگر کنسول بازی را زیرمجموعه اسباب‌بازی بدانیم، اعداد و ارقام مربوط به این صنعت به‌شدت متفاوت می‌شود، چون کنسول بازی بازار بسیار بزرگی دارد اما صنعت اسباب بازی درایران عمدتا بااسباب بازی‌های کودکانه معرفی می‌شود. فارغ از هر تعریفی که برای صنعت اسباب بازی ارائه می‌شود، ما با یک صنعت شدیدا رو به رشد روبه‌رو هستیم.