در این خصوص نکاتی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد: نخست این که مقامات رژیم اشغالگر قدس در تلاشند قرآن‌سوزی اخیر در فلسطین اشغالی را محدود به برخی شهرک‌نشینان افراطی کرده و از انتصاب این جرم آشکار به خود پرهیز کنند! شواهد میدانی نشان می‌دهد که حملات صهیونیست‌ها به منازل فلسطینیان و متعاقبا هتک حرمت قرآن کریم توسط آنها، با حمایت همه‌جانبه نظامیان صهیونیستی در شهرک‌های «عوریف» و «ترمسعیا» صورت گرفته است. پس ما با نوعی قرآن‌ستیزی سیستماتیک از سوی صهیونیست‌ها رو‌به‌رو هستیم، نه سوء رفتار عده‌ای قلیل از شهرک‌نشینان! باید مراقب این آدرس و نشانه نادرست که اتفاقا رسانه‌های غربی نقش مهمی در پمپاژ آن دارند بود! نکته دوم، مربوط به مرزبندی مفاهیم و مصادیق اسلام‌ستیزی و یهود ستیزی از سوی سازمان‌های بین‌المللی و نهادهای غربی باز می‌گردد. لابی‌های صهیونیستی در اروپا (اعم از صهیونیست‌های سوسیال‌دمکرات یا محافظه‌کار) ، در لابی‌گری‌های مستمری که با دستگاه‌های امنیتی و دولتی غرب داشته‌اند، هرگونه انتقادی از صهیونیسم، اشغالگری اسرائیل، ظلم علیه فلسطینیان، بازخوانی نسل‌کشی‌ها، جنایات هشت دهه اخیر در فلسطین و لبنان و ... را مصداق یهود‌ستیزی دانسته و این قاعده را بر مبنای قضاوت و مواجهه نهادهای تصمیم‌گیر قضایی-امنیتی غرب در قبال معترضین به جنایات گذشته، جاری و آتی تل‌آویو تبدیل کرده‌اند. اما در مقابل، حتی آتش‌زدن قرآن کریم در کشورهایی مانند سوئد و دانمارک و متعاقبا هتک حرمت آشکار قرآن کریم در منازل فلسطینیان توسط شهرک‌نشینان صهیونیست صرفا به مثابه حادثه‌ای تاسفبار از سوی نهادهای داعیه‌دار حقوق بشر و آزادی مذهب مورد استناد قرار می‌گیرد. نکته سوم به ظرفیت‌های قانونی و حقوقی پایان‌دادن به این رویکرد غیر قابل توجیه از سوی سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی بازمی‌گردد. در اینجا دو عامل مهم اصالت دارد؛ یکی ظرفیت‌های قانونی موجود و دیگری خلق ظرفیت‌های جدید.
در جولای ۲۰۱۱، کمیته حقوق بشر سازمان ملل، بیانیه‌ای ۵۲ صفحه‌ای را منتشر کرد. این بیانیه در مورد آزادی‌های عقیده و بیان است. طبق پاراگراف ۴۸، «ممنوعیت عدم احترام به دین یا سیستم‌های اعتقادی، شامل قوانین ممنوعیت توهین به مقدسات، ناسازگار با میثاق (حقوق سیاسی و مدنی) می‌شود. ضمن آن که در منشور ملل متحد صراحتا توهین به مقدسات جرم شمرده شده است. در اینجا لازم است کشورهای مسلمان در راستای صیانت از ارزش و قداست ذاتی قرآن کریم، در اقدامی جمعی خواستار الزام‌آورشدن و عدم تفسیرپذیری قوانین مندرج در منشور ملل متحد در قبال توهین به مقدسات شوند. اما در کنار استفاده از ظرفیت‌های قانونی موجود و وادارسازی سازمان‌های بین‌المللی نسبت به پاسخگویی در قبال قرآن‌ستیزی صهیونیست‌ها و برخی کشورهای اروپایی، لازم است قوانین، ظرفیت‌ها و حتی در صورت لزوم تبصره‌های جدیدی در راستای صیانت از حقوق جمعی مسلمانان که مهم‌ترین آنها حفظ حرمت قرآن کریم می‌باشد، صورت گیرد. ما شاهد وقاحت جریانات صهیونیستی و غربی در هتک حرکت قرآن کریم هستیم. پس در اینجا هم نیاز به بازتعریف قواعد و قوانین قبلی و هم افزودن قواعد و مجازات‌هایی جدید و الزامی در مواجهه با این روند خواهیم بود.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
