شغال؛ قاتل مرد روستایی

مرد ۳۴ ساله‌ای که قبل از حمله غافلگیرانه یک قلاده شغال، صحیح و سالم در خانه خود همراه همسر و دختر و پسر کوچکش در محله کرفوکلا روستای کریم‌کلا در بابل زندگی می‌کرد اما حالا بنرهای متعدد سیاه تسلیت در محله‌اش خودنمایی می‌کند. بستگان او اصرار دارند دانشگاه علوم پزشکی بابل یا بابلسر هرچه سریع‌تر علت مرگ اسلام‌پور را به طور رسمی اعلام‌ کنند.
دیشب مراسم سوم این مرد جوان برگزار شد و همه بهت‌زده از اتفاق، این علامت سؤال در ذهن‌شان بود که چرا او با وجود تن و بدن سالم ناگهان تسلیم مرگ شد. حادثه‌ای‌که برای اسلام‌پور اتفاق افتاد به اواخر فروردین ماه امسال و یک شب بارانی و توفانی برمی‌گردد. آن شب او به گلخانه کوچکش در حیاط خانه‌اش رفت تا نایلون‌هایی که روی گلخانه‌اش کشیده بود را محکم کند تا باد نبرد. او مشغول‌کار بود که یکدفعه با شغال رودررو شد. لحظه‌ای بعد حیوان در یک حرکت ناگهانی به سمت اسلام‌پور حمله‌ کرد و صورت او را گاز گرفت. مرد جوان از درد فریاد بلندی کشید و با صدای او، پسرعموها و برادرانش که داخل خانه بودند، بیرون آمده و او را به خانه بردند.
مرد جوان برای‌شان تعریف کرد چه اتفاقی افتاد و بسیاری از اعضای خانواده پس از شنیدن حرف‌هایش به او توصیه کردند که حتما واکسن هاری تزریق ‌کند اما آن‌طور که رمضان مهدی‌زاده یکی از بستگان نزدیک اسلام‌پور برای جام‌جم روایت می‌کند: «ما خیلی اصرار کردیم که برو واکسن بزن اما به زور که نمی‌شود کمند انداخت. محمد‌حسن‌آقا به طب سنتی و گیاهی اعتقاد داشت. او حتی در بحث بیماری کرونا هم با این‌که خیلی‌ها واکسن زدند و ما هم زدیم اما او اعتقاد نداشت و می‌گفت با ورزش و استفاده از داروی گیاهی به واکسن کرونا نیازی ندارد. حدود ۲۰ تا ۲۵ روز بعد از حمله حیوان که به احتمال ۹۰‌درصد شغال بود، هیچ علامتی از بیماری و ناخوشی در محمد‌حسن ندیدیم. مدتی بعد به تنها خواهرش گفت که طرف چپ بدنم کمی بی‌حس است و درد دارد. برادرزاده‌اش او را ماساژ می‌داد و بعد می‌گفت بهتر شدم. ما اصلا تصور نمی‌کردیم که این درد و ناخوشی ممکن است به گازگرفتگی آن حیوان مربوط باشد اما کم‌کم حال محمدحسن رو به وخامت رفت. او دچار سرگیجه شده بود و چون تعادل نداشت، نمی‌توانست روی پاهایش بایستد. به او می‌گفتیم آبی به سر و صورتت بزن تا سرحال شوی اما از آب می‌ترسید و اضطراب داشت. حتی خوابش هم مختل شده بود، هذیان می‌گفت و حرف‌های ۲۰سال پیش را مطرح می‌کرد. او را به بیمارستان بردیم و یکی دو نفر از پزشکان عمومی برای او پنی‌سیلین و سرم تجویز کردند، یکی از دکترها گفت فکر نمی‌کنم مشکلاتش با سرم و این‌جور چیزها حل شود و باید آزمایش بدهد. در بیمارستان روحانی بابل برای کادر درمان توضیح دادیم که چه مسأله‌ای پیش آمده است. آنها هم براساس توضیحات ما گفتند احتمال دارد او به بیماری هاری مبتلا باشد و بعد مرحوم را به بیمارستان یحیی‌نژاد ارجاع دادند. یک پزشک عفونی‌گفت علائم نشان می‌دهد بیمار مبتلا به هاری است که فقط با انجام آزمایش مشخص می‌شود. اگر هاری اثبات شود، بیمار یک تا ۵درصد احتمال دارد نجات پیدا کند.»
بیمارستان یحیی‌نژاد آخرین منزلگاه اسلام‌پور بود و سرانجام با وجود انجام برخی درمان‌ها فوت شد. مهدی‌زاده می‌گوید: «بیمار ما سهل‌انگاری کرد، حرف گوش نکرد و واکسن نزد، اعتقاد هم به این نوع درمان‌ها نداشت، همه اینها درست، اما چرا وقتی آزمایشی گرفته می‌شود، آماده شدن جواب آن این همه زمان می‌برد. سرعت عمل در چنین مواردی بسیار مهم است. روی کاور پیکر او نوشته‌ بودند مشکوک به هاری. این یعنی چه؟ این که نشد جواب. این همه تاخیر در آماده کردن جواب آزمایش قابل‌قبول نیست.»