باید کار کرد

اما اگر مقصود از خانه‌ نشینی، ایستایی و عدم تحرک باشد، چنین خلوت و خانه‌نشینی‌ای هرگز مطلوب نیست.

امیرالمومنین علی(ع) در همین زمینه می‌فرمایند: «إِنَّ اَلتَّفَکرَ یدْعُو إِلَی اَلْبِرِّ وَ اَلْعَمَلِ بِهِ» یعنی: اندیشه و تفکر انسان را به نیکی و عمل به آن دعوت می‌کند.

این عبارت «و العمل به» موید همین نکته است که عمل است که تفکر نیک و نیکی را مزین می‌نماید.

شاید امسال ما به واسطه شرایط خاص کشور، در عرصه اجتماعی بروز و ظهور نداشته باشیم اما با قلم‌مان و با فعالیت‌ های مجازی می‌توانیم موثر واقع شویم.

به‌ خصوص فعالیت در کارهای خیر و انسان‌ دوستانه اجتماعی که در این ماه نیز بسیار به آن سفارش شده است.

خداوند متعال برای روزه دو دستاورد معرفی می‌نماید: نخست، یاد قیامت و گرسنگی و تشنگی که در این روز بر انسان حادث خواهد شد و دوم یاد فقرا و رنج‌هایی که قشر ضعیف و بی‌بضاعت جامعه متحمل می‌شوند. کسی که تنها به خود چشم دوخته و به کسی جز خود توجهی نداشته، مطمئن باشید در این یک ماه نیز بهره‌ای از برکات روزه و الطاف این ماه نخواهد برد؛ چراکه توجه به فقیران و اقشار ضعیف است که می‌تواند ما را به منتهای خیرات این ماه مبارک برساند.

این مساله در انتهای این ماه مبارک نیز مصداق دارد. عیدی این ماه، عید فطر است. در این عید بندگی از یک بنده تمام عیار که یک ماه روزه بوده و عبادت کرده، رونمایی می‌شود. اما واسطه این رونمایی، عملی به نام زکات فطره که در این عمل نیز فقرا و مساکین در اولویت هستند.

یعنی در حقیقت مومن یک ماه عبادت می‌کند که در نهایت با «گذشتن از مال» بتواند به اصل ماجرا و اصطلاحا گل کار برسد.

بنابراین اگر خلوتکده، لمکده نباشد و بتوان از آن به‌درستی در جهت خیر استفاده کرد، بسیار خوب است.

به تعبیر حافظ:
ثواب روزه و حج قبول آن کس برد که خاک میکده عشق را زیارت کرد
به تعبیر حافظ خلوتکده باید میکده باشد نه لمکده!

حجت‌الاسلام بی‌ آزار تهرانی - تولیت آستان امامزاده صالح / روزنامه جام جم