با کم رویی فرزندم چه کنم

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از مرکز مشاوره آویژه ، کمرویی کودکان یکی از دغدغه های مهم والدین است. در مورد این عارضه باید گفت این کودکان اغلب متعلق به پدر و مادر کمرو هستند. به این دلیل که مانند سایر موضوعات ارثی مانند رنگ چشم و قد و هیکل، کمرویی هم میتواند به ارث برسد. کمرویی کودکان از آن جهت برای پدران ومادران اهمیت دارد که تاثیر مستقیمی در فعالیت های ومشارکت های فردی و اجتماعی کودک میگذارد. کودکان بعد از شش ماهگی قدرت تشخیص افراد را پیدا میکنند که البته در این ایام کمرویی طبیعی است ولی باید مراقب بود که این موضوع پایدار نشود و ادامه پیدا نکند.

خانواده از همان ابتدا باید به فکر این موضوع باشد چرا که این کودک باید در آینده وارد جامعه بشود و باید از پس مشکلات خود بر بیاید. از این رو استفاده از مشاوران مجرب در این زمینه از اهمیت خاصی برخوردار است

تعریف کمرویی کودکان

تعریف کمرویی کودکان از نظر روانشناسی به حالتی گفته میشود که کودک ترجیح بدهد که مدام کارهای خود را به تنهایی و بدون حضور دیگران انجام بدهد و کمتر در حضور دیگران ظاهر بشود. در سنین ابتدایی یعنی بین سن یک تا دو سال شخصیت کودک شکل میگیرد و از این به بعد کودک باید با کودکان هم سن خود راه تعامل را آغاز کند. تعریف کمرویی کودکان از دید الگوی رفتار شناسی یک الگوی طبیعی است چرا که کودک در مواقع لزوم مثل ترس و اضطراب از خود نشان میدهد.

در این کودکان به نوعی یک نوسان برای ارتباط یا عدم ارتباط با افراد و جامعه وجود دارد. این کودکان در ابتدا برای برقراری ارتباط نیاز به زمان دارند تا بتوانند بر کمرویی خود غلبه کنند. خانوادهای این کودکان باید مهارت لازم برای برخورد با چنین مواقعی رو داشته باشند، چرا که بدون داشتن مهارت لازم موجب بوجود آمدن هنجاری جدید در کودک میشود. به همین جهت خانوده باید از مشاوره روانشناسی بهره ببرند.

علائم کمرویی کودکان

علائم کمرویی کودکان احساسی دو سویه است. احساسی مرکب از دو حس مانند اضطراب و خجالت. در این نوع کودکان علائم مشترکی وجود دارد که باید به آنها توجه داشت. مهمترین علائم کمرویی کودکان عبارت است از:

• عدم تمایل برای برقراری ارتباط با دیگران: کودکان کم رو در ارتباط برقرار کردن با مشکل اساسی روبرو هستند. البته ممکن است این عدم برقراری ارتباط به دلیل خجالتی بودن کودک باشد اما اگر این حالت ادامه دار بود باید با نگاه ویژه ایی به آن پرداخته شود.
• درون گرا هستند: از مهمترین مشکلات این کودکان عدم مهارت لازم برای فعالیت های اجتماعی است. این نقص میتواند یک حس خجالت و کمرویی پدید بیاورد و کودکان را به یک حس دورن گرایی سوق بدهد.

فرار از مشکل بجای حل آن: در این کودکان اضطراب کاملا مشهود است. بطوریکه درمواجهه با شرایط نا آشنا به جای رفع مشکل با اضطراب و حتی با توجه به دارا بودن مهارت های لازم بدون ابراز آنها از مسئولیت خود شانه خالی میکنند.

ابتلا به کمرویی کودکان

ابتلا به کمرویی کودکان حاصل ارتباط نادرست با مسائل اجتماعی در مراحل ابتدایی رشد است. از نظر روانشناختی عواملی مانند حس تحقیر شدن، عدم داشتن عزت نفس، عدم داشتن مهارت های لازم، تبیه بدنی در سنین کودکی از موارد ابتلا به کمرویی کودکان میباشد. در دیدگاه روانشناختی ضمن مطالعه بر مراحل شکل گیری شخصیت کودک، حالت انفعالی داشتن در کودکان کمرو زیاد دیده میشود. کمرویی توجه غیر عادی و مضطربانه به خود در یک موقعیت است.

کم رویی کودکان پدید هایی گسترده و متنوع است. نتیجه اجرای مقادیری از پارامترهای ابتلا کودکان کمرو در آمریکا و چین حاکی ازآن است که کودکان چینی به طور قابل توجهی از کودکان آمریکایی کمرو تر هستند. در مواردی کودک قادر به ارتباط با دوستان خود نیست و احساس میکند از دوستان خود جداست و احساس تنهایی میکند. احساس تنهایی هم خود یک اختلال شخصیت است که برای رفع آن باید راهکاری اندیشید. پس این کم رویی باعث بروز اختلالات دیگر در کودک میشود.

مشکلات کمرویی کودکان

مشکلات کمرویی کودکان اگر در سنین و مراحل ابتدایی رشد آنها و مسیر بزرگ شدن مرتفع نشود باعث بروز مشکلات بعضا غیر قابل درمان میشود. به طوریکه این کودکان باید در ابتدای مراحل رشد مهارت های لازم برای ورود به اجتماع را کسب کنند و توانایی حل مشکلات و پذیرش مسئولیت را دارا باشند. مشکلات کمرویی کودکان در همان سنین کودکی خلاصه نمیشود بلکه هر چقدر کودک مراحل زندگی را پشت سر میگذارد و بیشتر وارد روابط اجتماعی میشود این مشکلات و کمبود ها هم خود را بیشتر نشان میدهند.

نقش خانواده در کنترل این عارضه و اختلال تعیین کننده میباشد. خانواده با کسب مهارت های لازم در برخورد با چنین کودکانی باید مانع این بشوند که این اختلال در کودک پایدار بماند. قطعا اگر خانواده در همان ابتدا متوجه بروز این رفتار از کودک بشوند با انتخاب مسیر درست زیر نظر مشاور میتوانند در رفع این اختلال به کودک خود کمک کنند.

درمان کمرویی کودکان

درمان کمرویی کودکان که این اختلال و مشکل رو دارند میتواند در آینده کودک نقش مهمی داشته باشد. فرض کنید کودک کم رو در آینده به خاطر این کمبود نتواند موقعیت اجتماعی پیدا کند و مسئولیت کارهای خود را بپذیرد. برای درمان کمرویی کودکان میتوان از راهکارهایی استفاده کرد و به او در رفع این مشکل کمک کرد.

برای کودک موقعیتهایی رو بوجود بیاورید که بتواند با همسن و سالهای خود تعامل کند و بتواند خواسته های خود را به آنها اعلام کند.

در این موقعیتها به کودک خود راه تعامل و ارتباط برقرار کردن با دیگران را آموزش بدهید.

در هر موقعیتی به کودک خود اجازه بدهید اظهار نظر کند.

در هر زمانی که لازم بود کودک خود را با موقعیت های جدید آشنا کنید.

به کودک خود مسئولیت بدهید و تشویق کنید آن مسئولیت رو انجام بدهد اما اگر به هر دلیل در انجامش نقص داشت به هیچ وجه کودک خود را با سایرین مقایسه نکنید.

تشخیص کودکان کمرو و خجالتی

برخی ویژگی های بالینی در کودکان کمرو در مقایسه با کودکان دیگر به راحتی قابل تشخصی است. از نظر زیستی هم این موارد قابل تشخیص هستند. در این ارتباط میتوان به تند شدن ضربان قلب، سرخ شدن چهره، به علت توجه زیاد بخود تنش عضلانی زیاد، اختلال در تنفس اشاره کرد. همچنین برخی از ویژگی ها نظیر گریه کردن، فرار از غریبه ها، مدام در آغوش پدر یا مادر ماندن را میتوان مشاهده کرد. خود توجهی در مواردی ممکن است غافل شدن از محیط باشد مثل مشغول شدن با وسایل خود. پدیده کمرویی کودکان به عنوان یک معلولیت اجتماعی اگر در موقع خود تشخیص ودرمان نشود میتواند آثار نامطلوبی درآینده به همراه داشته باشد.

در بسیاری از مواقع استعداد سرشار کودک میتواند پشت این کمرویی پنهان باشد که این مورد میتواند درآینده موجب بروز تنش و ترس عمومی بشود. و همین امر باعث شود که هیچ فعالیتی از خود نشان ندهد و بصورت مستقیم سطح عملکرد کودک به سطح پایینی برسد.

ویژگی های کودکان کمرو

کودکان کمرو اغلب دچار افسردگی و اضطراب هستند و در برقرای ارتباط موثر با همسن و سالهای خود ضعف دارند. در کودکان کمرو به سبب ترس همیشگی از غریبه ها و اینکه اگر این حالت پایدار بماند به تدریج باعث بروز زمینه ایی میشود که کودک از هر موقعیت تازه و جدیدی ترس داشته باشد و نتواند خود را با آن شرایط منطبق کند.

کودکان کمرو سهم زیادی در گروههای خود ندارند و حضوری غیر فعال در این گروهها پیدا میکنند. گرچه به خاطر ذات ترسو بودن و تبعیت بی کم و کاست از طرف گروه طرد نمیگردند ولی غالبا مورد کم توجهی قرار میگیرند. به دلیل اینکه به خاطر ترس با افراد تعاملی ندارد و افراد هم با او کمتر صحبت میکنند. کمرویی کودک باعث میشود علی رغم داشتن توانایی فردی یا حتی علمی بسیار بالا نتواند رهبری گروهی را برعهده بگیرد در حالی که رهبری گروه یا اجتماع میتواند در رشد اجتماعی فرد نقش بسزایی داشته باشد.

نقش تربیت کودکان کمرو

کمرویی در خانواده های تک فرزند و بعضا در فرزند اول بیشتر نمایان است. بخصوص خانواده هایی که مهارت لازم برای رفع مشکل کمرویی کودک را ندارند باعث تشدید این موضوع و یا حتی زمینه بروز مشکلات و اختلالات دیگر در کودک خود میشوند.به همین دلیل تک فرزندها و فرزند اول بیشتر خود را با بزرگترها همانند سازی میکنند و این خود زمینه بروز مشکلات دیگر را فراهم میکند.

اعمال فشارهای روانی به کودک برای برطرف کردن نیازهای غیر ضروری از طرف والدین میتواند زمینه کمرویی در کودک را تشدید کند.این کودکان وقتی وارد مدرسه میشوند تمایل زیاد دارند با معلم خود ارتباط برقرار کنند تا با همکلاسی های خود که اگر این مشکل از طرف خانواده یا معلم مرتفع نشود میتواند درآینده باعث تخریب شخصیت اجتماعی کودک بشود. اظهار نگرانی مدام در مورد کودکان کمرو از طرف پدر ومادر هم میتواند برعکس عمل کند و به جای حل این اختلال موجب تشدید کمرویی کودک بشود.