دلیل بی احترامی بچه ها به والدین

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از فرزند پرتال ، فرزندتان مهربان است، بامزه و دوست داشتنی است، اما آنطور که باید به شما به عنوان پدر یا مادر احترام نمی‌گذارد. احتمالا تا به حال روش‌های مختلفی را برای تغییر این رویه امتحان کرده‌اید که جواب نداده‌اند! اما نکته‌ای که باید بدانید این است؛ شما اول باید دلایل چنین رفتاری را که به بی‌احترامی کودک نسبت به والدین تعبیر می‌شود بدانید.

این ۱۰ نکته را هیچ وقت فراموش نکنید

آیا می‌دانید چرا فرزندتان به شما بی‌احترامی می‌کند؟ چه بسا دلیل این رفتار را در یکی از ۱۰ مورد زیر پیدا کنید؛‌ مواردی که شاید رعایت همه آنها دشوار باشد اما دست کم تعدیل در شرایط می‌تواند رابطه والدین و فرزندی را به سمت احترام سوق بدهد.

قوانین بدون رابطه

هر والدینی قوانینی را در چارچوب خانواده خود وضع می‌کنند. اما وقتی که رابطه قلبی بین والدین و کودک کمرنگ باشد این قوانین به یک محدودیت عذاب آور تبدیل می‌شوند. قطعا شما می‌خواهید فرزندتان دوستتان داشته باشد؛ اما این را بدانید که اگر او شما را به اندازه کافی دوست نداشته باشد پس به قوانین شما هم عمل نمی‌کند! بنابراین رابطه‌تان را ترمیم کنید.

ناهماهنگی

درباره این مورد همه ما بزرگترها مقصر هستیم! طبیعی است که قرار گرفتن در یک مسیر بدون لغزش کار سختی است اما اگر شما جزو آن والدینی هستید که مرتب قوانین را تغییر می‌دهید یا اینکه به عنوان پدر و مادر با هم درباره قوانین هماهنگ نیستید؛ فرزندتان قطعا بین شما گیج می‌شود و متعاقب آن اوقات تلخی می‌کند. حالا همه چیز را مرور کنید و با خودتان صادق باشید. اگر شما مقصر این ناسازگاری هستید پس دیگر فرزندتان را سرزنش نکنید.

زیادی نه می‌گویید

احتمالا شما به عنوان والدین زیادی به فرزندتان “نه” می‌گویید! در اینصورت باید مطمئن باشید به همان نسبت به او پاسخ مثبت در قالب “بله” هم می‌دهید. اگر فرزندتان بستنی می‌خواهد و دلیلی برای نخوردنش وجود ندارد ماشین را متوقف کنید و برایش بستنی بخرید. اگر از شما می‌خواهد همراهش کارهای خنده‌دار انجام بدهید او را تنها نگذارید. به صرف والدین بودن “نه” گفتن زیادی نمی‌تواند نشانی از مقرراتی بودن باشد!

اشتباهاتش را با عصبانیت تصحیح می‌کنید

شما مجبور هستید به فرزندتان نظم بیاموزید و آن را در زندگی‌اش پیاده کنید. اما اگر اجرای نظم با عصبانیت و احساسات ناشی از خشم زیاد همراه باشد تاثیر گذاری شما به عنوان والدین کم می‌شود. اینجاست که شما هم باید بزرگ شوید! اگر فرزندتان اشتباهی کرده لحظه‌ای صبر کنید؛ نفسی بکشید و بعد آرام و آهسته او را تصحیح کنید. مطمئن باشید اگر تصحیح اشتباهات کودک با ارتباط خوب همراه شود او خیلی بیشتر از شما یاد می‌گیرد.

 انتظارات غیرواقعی

اگر از فرزندتان بخواهید لیوان آبی به شما بدهد و بعد لیوان را در ارتفاعی بگذارید که او دستش نمی‌رسد شما مقصر هستید نه او!
بچه‌ها در زندگی چیزهای زیادی را بدست می‌آورند اما وقتی شما از آنها انتظارات غیر واقعی دارید با وجود همه دستاوردهایشان همیشه احساس می‌کنند که لایق عشق شما نیستند! بهتر است همین جا این توقعات غیر واقعی را متوقف کنید. امروز کودکان بیش از حد تحت فشار هستند؛ به همین دلیل تحت فشار سخت قرار گرفتن از طرف پدر و مادر شاید آخرین چیزی باشد که آنها در زندگی خود بخواهند!

 افراط در قانونگرایی

والدینی که برای اشتباهات فرزندان خود هیچ بخششی قائل نیستند نمی‌توانند تاثیر گذار باشند. شاید حرف آنها در ابتدا نزد فرزندشان “برو” داشته باشد اما این وضعیت ماندگار نیست. یادتان باشد به عنوان پدر و مادر شما همیشه باید فرصت‌های زیادی را برای جبران در اختیار فرزندان خود قرار بدهید.

 طرفداری یا مقایسه

مقایسه کردن کودک با خواهر و برادرش یا دیگر بچه‌هایی که او می‌شناسد مانند ریختن بنزین بر روی آتش برافروخته است! شاید فکر می‌کنید به این طریق به او انگیزه می‌دهید اما قطعا اشتباه می‌کنید. بچه‌ها در نهایت نه تنها جواب این حرکت شما را می‌دهند بلکه بهایی هم به نظرتان نخواهند داد!

 وقتی هرگز نمی‌پذیرید که اشتباه کرده‌اید

زمانی که بچه‌ها به مرحله میانی از تحصیل یعنی دوران راهنمایی می‌رسند متوجه می‌شوند که شما هم به والدین ممکن است اشتباهاتی داشته باشید. به این ترتیب زمانی که شما از پذیرفتن اشتباه خود سر باز می‌زنید در واقع اعتبار خود را به عنوان یک انسان خدشه ‌دار می‌کنید. این رفتار هر فردی را خشمگین می‌کند بخصوص نوجوان‌ها. والدین‌ هم مثل همه انسان‌ها نقص‌هایی دارند و پذیرفتن این نواقص در برابر بچه‌ها هیچ مشکلی ایجاد می‌کند.

ظاهر سازی

زمانی که والدین حرفی می‌زنند اما عملشان با حرفشان هماهنگ نیست سبب بروز احساس خشم در فرزند خود می‌شوند. این وضعیت محیط مسمومی را برای تاثیر گذاری ایجاد می‌کند. مثلا شما به فرزندتان می‌گویید نباید هم رانندگی کرد و هم با تلفن همراه صحبت کرد اما اگر من اینکار را بکنم اشکالی ندارد! شما به حرفی که می‌زنید عمل نمی‌کنید و این همان چیزی است که رفتار کودک را در برابر شما تغییر می‌دهد!

وقتی نمی‌گذارید فرزندتان نظر بدهد

به طور حتم بچه‌ها باید تابع قوانین خانواده باشند و از این بابت هم احساس رضایت کنند اما آنها در عین حال همچنان می‌توانند سوال کنند و درباره مسائل خانوادگی نظر بدهند. بنابراین کمتر از جمله “چون من اینطور گفتم” استفاده کنید! فراموش نکنید شما والدین هستید و تصمیم نهایی را می‌گیرید اما بچه‌ها هم نیاز دارند که دیدگاه‌های خود را مطرح کنند؛ این یعنی آنها نیاز دارند که نظراتشان شنیده شود.