یلدا بهانه‌ای یک‌دقیقه‌ای برای دوستی
دورهمی و صله‌‌رحم به بهانه برگزاری جشن‌هایی همچون مراسم شب‌یلدا

یلدا بهانه‌ای یک‌دقیقه‌ای برای دوستی

کرسی های ذغالی ایران

کرسی چهارپایه‌ای چوبی معمولا به طول و عرض یک متر و ارتفاع پنجاه سانتی متر و به شکل مربع یا مستطیل می باشد . روی کرسی را با لحافی بزرگ متناسب با اندازه اتاق معمولا به ابعاد چهار در چهار متر می‌پوشانند تا گرمای حاصل از منقل از زیر کرسی خارج نشود
کرسی چهارپایه‌ای چوبی معمولا به طول و عرض یک متر و ارتفاع پنجاه سانتی متر و به شکل مربع یا مستطیل می باشد . روی کرسی را با لحافی بزرگ متناسب با اندازه اتاق معمولا به ابعاد چهار در چهار متر می‌پوشانند تا گرمای حاصل از منقل از زیر کرسی خارج نشود
کد خبر: ۱۲۷۹۷۱۳

منقل و چاله کرسی

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از argemishijan، منقل ظرفی مربع یا دایره ای شکل بوده که ذغالها را در آن می ریختند و پس از سرخ شدن ذغالها آن را در زیر کرسی قرار می دادند. هر چند ساعت که حرارت ذغال ها کم می شد با خاک انداز فلزی که در کنار منقل بود ذغال ها را به هم می زدند تا گرمتر شود. خاک انداز یک میله فلزی بود به طول بیست تا سی سانتی متر که یک ورق فلزی به ابعاد ده در ده سانتی متر در انتهای آن قرار داشت.

در میان خانواده‌های بی ‌بضاعت که توانایی تهیه منقل را نداشتند مرسوم بود، که بجای منقل چاله می کندند و ذغال ها را در آن قرار می دادند . این خانواده ها از آنجا که توانایی دو جا آتش درست کردن نداشتند از چاله کرسی برای پخت غذا نیز که معمولا آبگوشت ایرانی بود استفاده می کردند.آبگوشت یک نوع غذای محبوب و اصیل ایرانی است که از ترکیب آب ، نخود یا لوبیا ، پیاز ، گوشت ،  گوجه فرنگی و ادویه جات درست می شود و در قدیم معمولا در ظروف سفالی پخته می شد.

کرسی های ذغالی ایران

روش آماده کردن منقل

آماده کردن منقل به طور سنتی روشی مخصوص به خود داشته است.ابتدا در داخل منقل خاکستر می‌ریختند و وسط خاکسترها را گود کرده و در آن  خاکه ذغال ریخته و روی آن آتش ذغال می‌گذاشتند و باد می‌زدند تا آتش ذغال به خاکه ذغال‌ها برسد. سپس به آهستگی و ملایمت روی آن‌ را خاکستر ریخته و با خاک انداز فشرده و صاف می‌کردند تا ماندگاری دما در آن به حداکثر برسد. سپس منقل را برای از بین رفتن بوی ذغال مدتی در فضای آزاد باقی گذاشته و زیر کرسی قرار می‌دادند. هر چند ساعت یکبار یک لایه از خاکستر روی آن را پس زده، آتشش را تند می‌کردند.

کرسی در فرهنگ ایرانی

در فرهنگ و سنت ایرانی کرسی چیزی بسیار فراتر از یک دستگاه گرم‌کننده است و به عنوان یکی از لوازم فرهنگ سنتی جایگاه خاطره انگیزی دارد. حرارت دلچسب، بی نظیر و تنبلی ‎آور کرسی اعضاء خانواده را گرد هم می‌آورد و آنها با خوردن خوراکی‌های زمستانی و شنیدن قصه های پدر بزرگ و مادربزرگ زمستان را سپری می‌کردند. در جشن‌های سنتی ایرانیان همچون شب یلدا و نوروز کرسی نقشی برجسته در جمع کردن اعضای خانواده به دور یکدیگر داشته است.

جای نشستن افراد در کنار کرسی به نقششان در خانواده مرتبط است. معمولاً جایگاه بزرگسال‌ترین فرد خانواده آن پله‌ای از کرسی است که دورترین فاصله را از در اتاق دارد، و جایگاه خردسالان جایی است که نزدیکتر به در اتاق است.

معمولاً در خانه‌های طبقه متوسط و اعیان دو کرسی موجود بود، یکی برای اهل خانه در یک اتاق و دیگری در اتاق پذیرایی برای مهمانان قرار داده می‌شد.

کرسی های قدیمی ایرانی در خانه ژاپنی ها!

جالب است بدانید ژاپنی ها به تازگی از این وسیله گرمایشی استفاده و از آن به عنوان اختراع جدید خود یاد میکنند.
این سیستم که مشابه کرسی های زمان قدیم ایران است با پایدار سازی یک میز در وسط و تعبیه تخت های سراسری در طرفین، برای روز های سرد در نظر گرفته شده است. در واقع این سیستم برگرفته از kotatsu هست که ریشه آن به قرن چهاردهم میلادی برمی‌گرد.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها