دلخوش به سرشت فوتبال

ما در بازی رفت، یک نیمه دوم بسیار بد داشتیم که معلول چند دلیل بود. اگر از آن دلایل بدیهی مثل پنجره نقل و انتقالات بگذریم باید به دو‌مورد اشاره کنیم: 1ـ شرایط جسمی و مشکلاتی که تغییر ساعت خواب و تغییر غذا به وجود می‌آورد 2ـ مشکلات فنی که این هم به مورد اول مرتبط است. در واقع برانکو با وجود مشکلات فراوان و تنگ بودن عرصه و نبود بازیکن شاخص و در کنار آن، مصدومیت‌ها و محرومیت‌های بی‌موقع، کار بزرگی کرده که تا اینجا پیش آمده؛ اما حالا که تا اینجا آمده باید کار به پایان برسد. اصولا در همه تیم‌های باشگاهی، مجموعه‌ای که برای سه هدف می‌جنگد، قوای خود را به تعداد هدف‌ها تقسیم می‌کند؛ اما نیروی پرسپولیس آن‌قدر محدود است که مجبور است در همه بازی‌ها با ترکیبی مشخص بازی کند و همین موجب شد بازی رفت با آن نتیجه تمام شود. حالا برای بازی برگشت یک گره جدید وجود دارد و به مجموعه مشکلات برانکو باید اخراج سیامک نعمتی در بازی رفت را هم اضافه کنیم.

کار پرسپولیس با آن دو گل بسیار سخت شد. اگر یک گل بود می‌شد منطقی‌تر درباره بازی برگشت حرف زد؛ اما این دو گل، گره به کار نماینده تیم ما زد. من امیدوارم تغییر ساعت و همان وضعیتی که کار را در بازی رفت برای ما سخت کرد، در بازی برگشت، عرصه را بر تیم ژاپنی تنگ کند و ما بتوانیم از این شرایط استفاده کنیم.

در فوتبال ما سنت‌های غلطی از این دست وجود دارد که اگر دستمان پر باشد پیش از بازی پاداش می‌دهیم وگرنه قولش را می‌دهیم که من به این قبیل کارهای نخ‌نما اعتقادی ندارم. سرآلکس فرگوسن در آخرین کتاب خود به نام «رهبری» به مورد ظریفی اشاره می‌کند. او می‌نویسد: هر بار که در دوراهی بین بازیکن باانگیزه و بازیکن مستعد گرفتار شدم، بازیکن باانگیزه را به زمین فرستادم. شاید شنبه، روز بازیکنان باانگیزه باشد؛ بازیکنانی که می‌خواهند اتفاقی بزرگ را رقم بزنند.

پرسپولیس هنوز به ایران نرسیده در حالی که کاشیما آنتلرز بلافاصله بعد از بازی با کاشیوا ریسول با پرواز اختصاصی راهی ایران می‌شود. این تفاوت فوتبال با برنامه و منظم و باقاعده و یک فوتبال سنتی است. با وجود همه این تفاوت‌ها، دلخوشی من به سرشت فوتبال است. این‌که فوتبال، بازی عادلانه‌ای نیست و نباید تیم بهتر، برنده بازی باشد و این‌که هر بازی، هزار اتفاق غیر‌قابل پیش‌بینی در دل خود دارد. شاید شور و احساس‌مان بتواند روز شنبه معجزه‌ای برای ما خلق کند. به امید آن اتفاق بزرگ.

امیر حاج‌رضایی

کارشناس فوتبال