پیش از ورود اسلام به لبنان، این منطقه تحت سیطره امپراتوری روم بود. با آغاز گسترش اسلام، لبنان به تصرف خلافت اسلامی درآمد.جنگ‌های صلیبی در اواخر قرن 11میلادی سبب تصرف این منطقه توسط مسیحیان شد و لبنان تحت قلمرو مسیحیان صلیبی درآمد. با انقراض دولت صلیبیون، این منطقه تحت استیلای مصر قرار گرفت و در اوایل قرن 16 لبنان به تصرف عثمانی درآمد.
کد خبر: ۱۰۹۲۱۸۳

اواسط قرن 19 بین دو اقلیت مذهبی مارونی و دروزی لبنان که اولی از حمایت فرانسه و دومی از حمایت انگلستان برخوردار بود، جنگ داخلی درگرفت. فرانسه و بریتانیا در سال 1861 مقرراتی بر لبنان تحمیل کردند که به‌ موجب آن لبنان تحت حکومت یک حاکم مسیحی که از طرف سلطان عثمانی انتخاب می‌شد، خودمختاری یافت.

پس از شکست و تجزیه امپراتوری عثمانی در جنگ جهانی اول، منطقه شامات (سوریه و لبنان) براساس توافق‌نامه سایکس ـ پیکو (1916) و تصمیمات کنفرانس سان‌دیمون (1920) لبنان بزرگ متشکل از لبنان خودمختار سابق بعلاوه نواحی بیروت، بقاع، طرابلس و جنوب تحت سلطه فرانسه به‌وجود آمد. سال 1923 جامعه ملل، این منطقه را رسما تحت قیمومیت فرانسه قرار داد. سال 1926 و پس از تدوین قانون اساسی لبنان توسط فرانسوی‌ها و به کمک مجلس شورای نمایندگان، دولت لبنان بزرگ به جمهوری لبنان تبدیل شد که حکومت آن در دست یک فرماندار عالی فرانسوی بود. سال 1943 اولین انتخابات ریاست جمهوری لبنان با موافقت فرانسه برگزار و در 22 نوامبر 1943 استقلال این کشور رسما ازسوی ژنرال دوگل اعلام شد و در سال 1946، فرانسه و بریتانیا با توافق یکدیگر، لبنان را تخلیه کردند.

هجوم صهیونیست‌ها

از اوایل دهه 60 میلادی، حملات رژیم اشغالگر قدس به خاک لبنان آغاز شد و در سال 1968 فرودگاه بیروت نیز هدف بمباران صهیونیست‌ها قرار گرفت. در این میان، ارتش صهیونیستی طی جنگ شش روزه با چهار کشور عربی در سال 1967، صحرای سینا، کرانه باختری رود اردن، نوار غزه و ارتفاعات جولان و شهر قنیطره را اشغال کرد و بر شهر بیت‌المقدس نیز به‌طور کامل مسلط شد. البته قنیطره و بخش‌هایی از سینا و جولان در جنگ سال 1973 پس گرفته شد.

جنگ‌های داخلی

یکی از بازیگران اصلی جنگ‌های داخلی لبنان، حزب فالانژ، یکی از احزاب دست راستی تندروی مسیحی لبنان بود که امروز با نام حزب کتائب شناخته میشود. حمله فالانژیست‌ها به یک خودروی حامل فلسطینی‌ها در منطقه عین‌الرمانه در سال 1975 آغازگر جنگ‌های داخلی لبنان بود که 15 سال یعنی تا اوایل سال 1990 به‌طول انجامید. در جنگ‌های داخلی لبنان در یک طرف اتحاد مسیحیان راستگرای افراطی و در سوی دیگر اتحاد مسلمانان، چپ‌گراها و ملی‌گراها قرار داشتند. این جنگ خسارات سنگینی درپی داشت و طی آن ده‌ها هزار نفر کشته و مجروح شدند.

در سال 1978 نیروهای رژیم صهیونیستی نبرد شدیدی را علیه لبنان آغاز و به اشغال بخش‌هایی از جنوب لبنان اقدام کردند. سازمان ملل با صدور قطعنامه 425 خواستار عقب‌نشینی بی‌قید و شرط نیروهای صهیونیستی از مناطق اشغالی شد و متعاقب آن 4000 نیروی حافظ صلح به لبنان اعزام کرد. اسرائیلی‌ها مناطق تحت اشغال خود را به یک نظامی مسیحی مزدور به‌نام سعد حداد و نیروهای تحت امر او با عنوان «ارتش لبنان جنوبی» واگذار کردند. این افسر شورشی ارتش لبنان در سال 1979 با حمایت مستقیم اشغالگران اسرائیلی، 700 مایل مربع از مناطق اشغالی جنوب را تحت ‌عنوان «لبنان آزاد» تحت سیطره رژیم صهیونیستی قرار داد. در سال 1980 شبه‌نظامیان مسیحی فالانژ اقتدار خود را بر منطقه شرق بیروت تثبیت کردند.

رژیم اشغالگر قدس در سال 1982 به‌منظور نابودی یا اخراج فلسطینی‌های مقیم لبنان و نیز تضعیف حضور سوریه در لبنان، به حمله گسترده‌ای علیه لبنان دست زد و تا بیروت پیشروی کرد. در همین سال، فجیع‌‌ترین جنایت صهیونیست‌ها یعنی کشتار دسته‌جمعی فلسطینی‌ها در اردوگاه صبرا و شتیلا در بیروت با همکاری فالانژها صورت گرفت.

در اکتبر 1989 براساس توافق قدرت‌های بزرگ و با میانجیگری عربستان، نمایندگان پارلمان لبنان در شهر طایف عربستان گردهم آمدند و قراردادی را امضا کردند که به درگیری و جنگ‌های خونین داخلی خاتمه داد. در این پیمان اصلاحاتی در جهت تعدیل نظام سیاسی گذشته لبنان صورت گرفت و توازن پایداری بین مسیحیان و مسلمانان برقرار شد. از این پس تلاش شد تا اساس حکومت و نظام سیاسی لبنان بر پایه پیمان طایف استوار شود. در پی امضای توافق‌نامه طائف و با توجه به آرامش نسبی ایجاد شده در کشور و خلع‌سلاح شبه‌نظامیان و تقویت دولت مرکزی، انتخابات جدید مجلس پس از 20 سال یعنی در سال 1992 برگزار شد.

رژیم صهیونیستی، سال 2000 در پی 18 سال مقاومت دلیرانه رزمندگان مقاومت لبنان و در رأس آن حزب‌الله، از بیشتر مناطق اشغالی جنوب لبنان عقب‌نشینی کرد که در تاریخ جنگ‌های اعراب و اسرائیل موفقیتی بی‌سابقه محسوب می‌شود. پیروزی مقاومت اسلامی در جنگ 33 روزه سال 2006 در برابر تجاوز همه‌جانبه رژیم صهیونیستی نیز از نقاط عطف تاریخ معاصر لبنان به‌شمار می‌رود.

به‌موجب قطعنامه شماره 1701 شورای امنیت که پایان‌دهنده جنگ 33 روزه بود، نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل در فاصله جنوب رود لیتانی تا خطوط مرزی با سرزمین‌های اشغالی مستقر شدند.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها