یک سکوبازی برای کلاسیک دوستان

Hollow Knight داستانی نسبتا سرراست و مستقیم در مورد شهری تقریبا متروکه دارد که ساکنان حشره‌ آن به امید یافتن زندگی جدیدی شانس خود را در رفتن به زیرزمین یافته‌اند. بعد از این‌که هالو نایت مرموز که شخصیت اصلی بازی است وارد شهر می‌شود، به نفرینی پی می‌برد که دامن شهر را گرفته و باید از روی آن برداشته شود تا شهر دوباره به رونق و اعتبار سابق بازگردد. آنچه احتمالا حتی از روی تصاویر و تریلرهای بازی نیز متوجه‌ خواهید شد، سبک هنری زیبا و حیرت‌انگیز بازی است که کاملا به‌صورت دستی طراحی شده است. درست است که دشمنان متنوعی از مگس‌های باد کرده تا سوسک‌های زره‌دار در مسیر شما قرار خواهند گرفت، ولی یک غم و گرفتگی عجیبی از تونل‌ها و راهروهایی که در آنها پیش می‌روید، به بازیکن منتقل می‌شود.

این القای جو سنگین حتی در موسیقی بازی نیز مشهود است و از قطعه‌های سریع و هیجان‌انگیز گرفته تا زمزمه‌های مرموز و درگوشی همگی می‌خواهند به مخاطب بفهمانند قهرمان داستان در این دنیایی که پا گذاشته تا چه اندازه تنها و غریبه است. مانند سری بازی‌های
From Software بخصوص سه‌گانه‌ Souls در اینجا نیز موسیقی را به‌طور عمده هنگام مبارزه با غول‌آخرها خواهید شنید. قطعه‌هایی که دراماتیک‌تر هستند به باس فایت‌ها جلوه‌ای خاص بخشیده‌اند، هرچند متاسفانه تعدادی از آنها در جاهای دیگر بازی نیز تکرار می‌شوند.

گذر در دنیای حشرات

Hollow Knight واقعا بزرگ است و در اولین تجربه برای این‌که همه چیز را ببینید بیش از 10 ساعت نیاز دارید. تمام محیط‌های بازی به نوعی چاله‌های غرق در آب یا کثافت با حشره‌های نفرت‌انگیز هستند یا قصرهای ویران‌شده‌ای که معماری گوتیک دارند. با این حال آنچه در مورد بازی شایان تحسین است نحوه‌ متعادل‌سازی این محیط‌ها در کنار یکدیگر است. طبیعتا هرچه در بازی جلوتر بروید آشنایی با همه‌ چیز آسان‌تر می‌شود، ولی هر از چند گاهی سر و کله‌ دشمنان جدید با الگوهای حمله‌ پیش‌بینی نشده نیز ظاهر می‌شود تا شما را مجبور به تطبیق دادن با محیط جدید کنند.

اگر اهل بازی‌های مترویدوانیا باشید و آنها را دوست داشته باشید حتما می‌دانید بهترین لحظات بازی برای باس فایت‌ها کنار گذاشته شده‌اند و
Hollow Knight نیز کلی از این صحنه‌ها دارد که هر غول ‌آخر حملات مخصوص به خود را داشته، خطرها و تله‌های محیطی متفاوتی برای هرچه بیشتر چالش‌انگیز شدن در مرحله قرار گرفته‌اند و حقه‌های پیش‌بینی نشده‌ای در آستین غول ‌آخرها وجود دارد تا شما را غافلگیر کند. تشخیص دادن الگوهای حمله کلید پیروزی در باس فایت‌هاست و حداقل چندتایی از آنها بعد از این‌که اولین بار رو در روی‌شان قرار بگیرید، چند باری شما را خواهند کشت.

برخورد بازی با مقوله‌ مردن نیز به نوبه‌ خود جالب است. با الهام از سری بازی‌های Souls زمانی که کشته شوید، داشته‌هایتان در آن نقطه باقی می‌ماند و باید تلاش کنید دفعه‌ بعد آنها را پس بگیرید، در غیر این صورت برای همیشه از دست می‌روند. با این وجود تفاوتی که مشاهده می‌شود این است که همیشه یک دشمن داشته‌های شما را برمی‌دارد و در نتیجه برای پس گرفتن آنها باید دشمن را نابود کنید، ولی مساله اینجاست که این دشمن لزوما همیشه تک و تنها نیست و تصور کنید اگر در یک درگیری گروهی کشته شده باشید، حالا باز باید همان درگیری را تکرار کرده و این بار پیروز شوید. متاسفانه بازی از منظر توانایی‌هایی که در راستای ساختار مترویدوانیا به شما می‌دهد یک مقدار کلیشه‌ای و بدون خلاقیت عمل کرده و اگر این کاره باشید حتما می‌دانید پرش دوگانه و پرش روی دیوار و دَش کردن به سمت دشمن‌ها و این قبیل توانایی‌ها را به دست خواهید آورد. شاید تنها توانایی منحصر‌به‌فرد بازی امکان خوددرمانی باشد که تازه آن هم همان اوایل بازی به بازیکن داده می‌شود. وقتی این مساله را در کنار زیبایی بصری و طراحی دشمنان قرار می‌دهیم، آن وقت است که در دل کمی از سازنده ناراحت می‌شویم.

جمع‌بندی

Hollow Knight از آن بازی‌های خوش ساختی به شمار می‌رود که بعید است از نگاه کردن به آن خسته شوید و لذتی را تجربه خواهید کرد که در تمام بازی‌ها یافت نمی‌شود. ایده‌های بازی کاملا خلاقانه و جدید نیستند و شاید الهام از بازی‌های مشابه را زیاد بتوان در آن دید، ولی پیاده‌سازی و کیفیت اجرایی بازی است که در جایگاه بالایی قرار دارد و بدون شک Hollow Knight را به یکی از بهترین‌های مستقل امسال تبدیل کرده است.

Hollow Knight

سازنده Team Cherry

ناشر Team Cherry

سبک مترویدوانیا

پلتفرم PC

رده سنی تمام سنین

مجید رحمانی

ضمیمه کلیک جام‌جم