آموزش، گمشده مدیریت بحران

برای جبران چنین مسائلی باید به آموزش بیشتر بها داد تا بتوان عملکرد نیروها را بالا برد‌. برای این منظور نیز باید رابطه‌ای قوی بین دانشگاه‌ها و نهاد‌های اجرایی برقرار شود، چراکه این روزها این رابطه بشدت ضعیف و کمرنگ است.

‌آموزش‌ها باید به شکل ویژه برای مسئولان، امدادگران، اصناف و شهروندان در نظر گرفته شود تا هنگام وقوع حادثه همه قادر باشند به وظیفه‌شان عمل کنند و به این ترتیب از خسارتی که حادثه به جامعه تحمیل می‌کند، کم کرد.

به عنوان مثال اگر هنگام وقوع حادثه پلاسکو خطرناک بودن شرایط بدرستی ارزیابی می‌شد، نباید به این تعداد امدادگر اجازه داده می‌شد داخل ساختمان بروند.

برای رسیدن به شرایط مناسب باید آموزش را از دبستان‌ها شروع کرد و موقعیتی به وجود آورد که شهروندان بجد در برابر حوادث احتمالی آماده باشند.

در کشورمان گاهی مانورهایی برای آمادگی در برابر حوادث برگزار می‌شود، اما باید گفت چنین برنامه‌هایی شکل نمایشی دارد و بیشتر به بازی شبیه است، چراکه در برنامه‌های آموزشی باید از نظر متخصصان استفاده کرد‌.

در کنار تلاش برای ارتقای آموزش باید برای به‌روز کردن تجهیزات نیروهای امدادی مانند آتش‌نشانان نیز تلاش کرد تا ریسک آسیب‌دیدنشان به حداقل برسد.

علاو بر این باید برای نوسازی ساختمان‌های فرسوده نیز برنامه‌ای جدی داشت، زیرا پیشگیری همیشه بهتر از درمان است.

بنابراین باید با برنامه‌های جامع بلند و کوتاه‌مدت برای آموزش شهروندان، مسئولان و مدیران ‌تلاش کرد تا در کنار ارائه آموزش، نوسازی ساختمان‌های فرسوده نیز ‌دنبال شود.

دکتر شریف مطوف - عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی