آداب حرفه‌ای

هافبک جوان پرسپولیس سال 93 به این تیم پیوست، شماره هشت قرمزها را که هواداران روی آن تعصب ویژه‌ای دارند به تن کرد و نزدیک به 50 بازی را برای سرخپوشان انجام داد؛ اما عصر جمعه تماشاگران حاضر در ورزشگاه و بازیکنان پرسپولیس با آن‌که می‌دانستند او به تیم رقیب این فصل می‌رود، مثل یک قهرمان با او خداحافظی کردند. رفتاری که معمولا در فوتبال ایران حتی برای ستاره‌های بازنشسته انجام نمی‌شود و بسیاری از ستاره‌های آسمان فوتبال ما بدون برگزاری یک دیدار خداحافظی کفش‌هایشان را می‌آویزند.

نمایش نوراللهی در مدت کوتاه حضورش در پرسپولیس فروتنانه و درخشان بود. هیچ‌گاه از نیمکت‌نشینی‌هایش به رسانه‌ها شکایت نکرد و هر زمان به زمین رفت با پاس‌های کوتاه، شوت‌های سرکش و بازی درگیرانه دل تماشاگران را به دست آورد. خبر اسباب‌کشی یکباره او و امید عالیشاه به تراکتورسازی تبریز که این فصل تنها رقیب در راه قهرمانی پرسپولیس به شمار می‌آید، همه را شوکه کرد. کار به جایی رسید که سرپرست باشگاه این دو نفر را به «بی‌تعصبی» متهم کرد، اما همه خوشحالند که پایان این داستان تلخ در بازی آخر نیم‌فصل اول با سیاه‌جامگان، واقعا شیرین بود. این‌که رفتار تماشاگران و بازیکنان با سرپرست باشگاه هماهنگ شده بود یا خیر مشخص نیست، اما هرچه بود، اتفاق روز جمعه به دل همه هواداران فوتبال نشست.

کاش سرپرست باشگاه آن حرف‌ها را نمی‌زد، چون بزرگ‌تر تیم محسوب می‌شود ... و خوشحالیم که نوراللهی پاسخی نداد و جواب متانتش را در بازی روز جمعه از صاحبان اصلی تیم گرفت. پرسش اهالی فوتبال این است: اگر نوراللهی 24 ساله می‌خواست با همان ادبیات پاسخ حرف‌های سرپرست باشگاه را بدهد، آیا حرمت باشگاهی با قدمت پرسپولیس حفظ می‌شد؟ قبول دارید که آداب حرفه‌ای در فوتبال را بزرگان و پیشکسوتان باید به بازیکنان جوان بیاموزند؟

مهدی توتونچی - جام‌جم