سفری به تونل کارپ!

انجام چنین کارهایی، می‌تواند افراد را مستعد ابتلا به سندرم تونل کارپ کند و این سندرم با مشکلات زیادی همراه است که یکی از این مشکلات، درد در ناحیه مچ دست محسوب می‌شود.
دکتر علیرضا صباغیان، متخصص ارتوپدی از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران و فلوشیپ جراحی تعویض مفاصل، شما را با این سندرم آشنا می‌کند.

چاق‌ها اول صف ابتلا

شیوع ابتلا به سندرم تونل کارپ، سنین 30 تا 60 سالگی محسوب می‌شود با این حال یک فرد 25 ساله نیز می‌تواند دچار این سندرم شود. خانم‌ها سه برابر بیشتر از آقایان مستعد ابتلا هستند. به غیر از سن و جنسیت، عوامل دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند افراد را مستعد ابتلا به سندرم تونل کارپ کنند برای مثال، چاقی یکی از این عوامل محسوب می‌شود. افراد دارای اضافه وزن یا چاق، بیش از سایر افراد مستعد ابتلا به سندرم تونل کارپ هستند. علاوه بر چاقی، استفاده از دخانیات نیز می‌تواند افراد را مستعد ابتلا به این بیماری کند به همین دلیل افراد باید از مصرف دخانیات پرهیز کنند. شغل افراد در ابتلا به این سندرم بی‌تاثیر نیست، آن دسته از افرادی که شغل‌شان به گونه‌ای است که از دست‌های خود، بیش از سایرین استفاده می‌کنند، مستعد ابتلا به سندرم تونل کارپ هستند. برای مثال، افرادی که با ویبراتور (یک وسیله عمرانی) کار می‌کنند، می‌توانند دچار سندرم تونل کارپ شوند. همچنین در مشاغلی که نیاز به انجام حرکت‌های تکراری با دست وجود دارد، افراد مستعد ابتلا به این سندرم هستند. به طور کلی، خم و صاف کردن بیش از اندازه مچ دست‌ها، عاملی برای ابتلاست. برخی از افراد تصور می‌کنند که مشاغل اداری نیز می‌تواند باعث ابتلا به این سندرم شود در حالی‌که هنوز گزارشی مبنی بر این‌که فعالیت‌های سبک اداری نقشی در ابتلا به این سندرم داشته باشد، وجود ندارد.

راه فرار

ممکن است سوال‌های زیادی در رابطه با ورزش و ابتلا به سندرم تونل کارپ در ذهن افراد شکل بگیرد. شاید بسیاری از افراد تصور کنند که ورزش می‌تواند در ابتلا به این سندرم نقش داشته باشد، ولی در این رابطه باید گفت که تاکنون شواهد قطعی مبنی بر این‌که ورزش عاملی برای ابتلا به سندرم تونل کارپ می‌تواند باشد، دیده نشده است. البته این مساله را نباید نادیده گرفت که انجام برخی از حرکات دست مانند خم کردن بیش از اندازه مچ دست که باعث فشار به عصب دست می‌شود، احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد. با این حساب، استفاده از وسایلی مانند حلقه‌های تقویت مچ دست، ممکن است نتیجه عکس برای افراد در پی داشته باشد و آنها را مستعد ابتلا به سندرم کند.

چه باید کرد؟

برخی از افراد تصور می‌کنند که در صورت ابتلا به سندرم تونل کارپ باید حتما جراحی انجام بدهند در حالی‌که جراحی کاملا به شرایط فرد وابسته است و برای هر کسی چنین کاری انجام نخواهد شد. گاهی برای درمان سندرم تونل کارپ، می‌توان از روش‌های غیرجراحی کمک گرفت که برای این مساله نیز باید عوامل زیادی را در نظر داشت. درمان‌های غیرجراحی، بیشتر برای افرادی که سن آنها کمتر از 50 سال است، موفقیت‌آمیز محسوب می‌شود، ضمن آن که از زمان ابتلا به سندرم تونل کارپ، نباید بیشتر از 10 ماه گذشته باشد. در صورتی‌که بی‌حسی مداوم ایجاد نشده باشد، شانس درمان به روش غیرجراحی، بیشتر خواهد شد.

متهم عصبی

زمانی که عصب میانی دست (مدیان) در ناحیه مچ دست، تحت فشار قرار بگیرد، در چنین شرایطی سندرم تونل کارپ به وجود می‌آید. در داخل دست انسان یک تونل است که در آن تعدادی نورون (سلول عصبی) و یک عصب (مدیان) وجود دارد و اگر بنا بر هر دلیلی این تونل تنگ شود، به اجزای داخل آن بویژه عصب، فشار وارد می‌شود که این مساله با ایجاد مشکلاتی برای فرد همراه است.

چه علائمی دارد؟

سندرم تونل کارپ، می‌تواند با علائمی همراه باشد برای مثال، احساس سوزش در ناحیه انگشتان دست، اختلال حسی در انگشتان بویژه انگشت شست برخی از علایم ابتلا به این سندرم هستند. سوزش و اختلال حسی، گاهی می‌تواند با احساس ضربان‌دار شدن یا درد عمیق در ناحیه انگشتان دست، ایجاد شود. علائم حتی ممکن است تا ساعد فرد نیز وجود داشته باشد. دردی که در اثر ابتلا به سندرم تونل کارپ به وجود می‌آید، معمولا حالت تیر کشنده دارد. بندرت در برخی از افراد، علائم ناشی از ابتلا به سندرم تونل کارپ در ناحیه بازو نیز احساس می‌شود.

آزاده جلالوند