قتـل یا خـودکشی؟

شهریور سال 92 زن جوان در تماس با 110، از خودکشی شوهرش خبر داد. پس از این تماس ماموران آگاهی تهران همراه بازپرس جنایی در محل حادثه حاضر شدند.

جسد مرد جوان در حالی که پارچه‌ای دور گردنش پیچیده شده بود، در اتاق قرار داشت. همسر این مرد در تحقیقات گفت: صبح که از خواب بیدار شدم، با جسد حلق‌آویز شوهرم رو به رو شدم و نمی‌دانم با چه انگیزه‌ای این کار را کرده است. دیشب رفتارش عادی بود و گفت صبح می‌خواهد به محل کارش برود.

در حالی که به نظر می‌رسید این مرد خودکشی کرده است، اظهارات برادر مرد جوان روند رسیدگی به پرونده را وارد مرحله تازه‌ای کرد. این مرد در تحقیقات گفت: در محل کارم بودم که خبر خودکشی برادرم را شنیدم و خودم را بسرعت اینجا رساندم. برادرم انگیزه‌ای برای خودکشی نداشت. او با همسرش اختلافاتی داشت. برادرم کامران متوجه شده بود که همسرش با مردی ارتباط دارد. حتی فیلم آنها را هم دیده بود. برادرم می‌خواست همسرش را طلاق دهد، اما ما از او خواستیم تا دست نگه دارد و قرار بود همسر برادرم توبه کند.

این در حالی بود که یکی از فرزندان مقتول هم در جریان تحقیقات اظهار کرد: پدر و مادرم هر شب دعوا داشتند. شب قبل مردی که با مادرم دوست بود، به خانه‌مان آمد.

با این اظهارات احتمال قتل کامران توسط همسرش و مرد غریبه مطرح شد.

قبول ارتباط پنهانی

زن جوان به نام لاله دوباره بازجویی و مدعی شد: هرمز از دوستان شوهرم بود و هر از گاهی به خانه ما می‌آمد. یک بار که شوهرم مسافرت بود، هرمز وارد خانه‌مان شد و مرا مورد آزار و اذیت قرار داد. بعد از آن هم با تهدید با هم ارتباط داشتیم. شوهرم که به موضوع مشکوک شده بود، در خانه دوربین کار گذاشت و متوجه ارتباط ما شد. از آن زمان همیشه با هم درگیری داشتیم. حتی شوهرم یک بار کامران را به خانه دعوت کرد و روی او روغن داغ ریخت و گفت این سزای خیانت به دوست است.

وی ادامه داد: شوهرم هر شب کتکم می‌زد و می‌گفت نه تو را می‌بخشم و نه طلاقت می‌دهم. باید با این وضعیت بسازی. با وساطت برادرشوهرم با هم آشتی کردیم. شب حادثه بعد از شام خوابیدیم که صبح با جسد حلق‌آویز شوهرم رو‌به‌رو شدم.

اعتراف به قتل

ماموران که متوجه تناقض‌گویی‌های زن جوان شده بودند، به بازجویی از او ادامه دادند که لاله سرانجام لب به اعتراف گشود و گفت: هرمز بعد از این‌که توسط شوهرم با روغن سوخت، از او کینه به دل گرفت و به دنبال انتقام بود. من هم از کتک‌های هر شب شوهرم خسته شده بودم. به همین دلیل قبول کردم به او کمک کنم. او پودری به من داد و من آن را در غذای شوهرم ریختم. بعد از خوردن شام، کامران بیهوش شد و هرمز به خانه‌مان آمد و شوهرم را کشت. بعد هم برای فاش نشدن راز قتل، او را حلق‌آویز کردیم. هرمز به من قول داده بود وقتی آب‌ها از آسیاب افتاد، برایم خانه‌ای می‌خرد و بچه‌هایم را بزرگ می‌کند.

انکار قتل

پس از اعترافات زن جوان، هرمز بازداشت شد. او در بازجویی‌ها منکر قتل شد و گفت: من شب حادثه به خانه کامران نرفتم. قبول دارم که با لاله ارتباط داشتم، اما مرتکب قتل شوهرش نشدم و نمی‌دانم لاله چرا این حرف‌ها را زده است. ما با هم فقط تلفنی ارتباط داشتیم و زمانی که کامران به این ارتباط مشکوک شد، به او توضیح دادم.

پای میز محاکمه

با تکمیل تحقیقات، برای هرمز به اتهام قتل عمدی و برای لاله به اتهام معاونت در قتل کیفرخواست صادر و پرونده برای محاکمه به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. در جلسه دادگاه، اولیای دم کامران برای هرمز درخواست قصاص کردند. برای لاله هم اشد مجازات درخواست شد.

وقتی نوبت به دفاع هرمز رسید، او با رد اتهامش گفت: من مرتکب قتل نشدم. از ابتدا هم این را گفته‌ام. شب حادثه هم به خانه آنها نرفتم و پسر مقتول احتمال دارد تحت‌تاثیر دیگران این ادعا را مطرح کرده باشد. اعترافات لاله هم دروغ است. اتهام قتل را قبول ندارم و بی‌گناهم.

لاله هم در دادگاه مدعی شد، من در قتل شوهرم نقشی نداشتم و کامران خودکشی کرده است. اعترافم به قتل هم تحت فشار بازجویی‌ها بود. من با شوهرم اختلاف داشتم اما در مرگش نقشی
نداشتم.

پس از دفاعیات متهمان و وکلای مدافع آنها، هیات قضات وارد شور شدند و متهم ردیف اول را به قصاص و متهم ردیف دوم را به تحمل 15 سال حبس محکوم کردند.

هرمز و وکیل مدافعش به رای اعتراض و در لایحه خود اعلام کردند، پزشکی قانونی به طور دقیق اعلام نکرده مرگ کامران براثر خودکشی بوده یا دیگرکشی. از سوی دیگر اعلام شده بود که آنها ابتدا کامران را با دارویی بیهوش کرده‌اند، اما در بررسی محتویات معده کامران هیچ اثری از داروی خواب‌آور پیدا نشد.

رسیدگی به پرونده در دستور شعبه 7 دیوان‌عالی کشور قرار گرفت که قضات دیوان‌عالی بعد از بررسی دقیق پرونده ایرادات را وارد دانسته و حکم قصاص هرمز را نقض و پرونده را برای بررسی دوباره به شعبه هم‌عرض ارسال کردند .

از سوی دیگر به دلیل تسلیم به رای لاله درباره او اظهارنظری صورت نگرفت.

امیرعلی حقیقت طلب

ضمیمه تپش روزنامه جام جم