دفاع مقدس؛ حیثیت سینمای ملی

این مساله دلایل متعددی دارد که از جمله آنها می‌توان به طولانی بودن زمان جنگ اشاره کرد. جنگ جهانی دوم با آن‌همه عظمتش فقط چهار سال طول کشید، اما جنگ ما که به ظاهر با یک کشور بود اما در پشت صحنه ابرقدرت‌های جهان قرار داشتند، هشت سال به درازا انجامید. در شرایطی که زمان زیادی از پیروزی انقلاب اسلامی در کشور ما نگذشته بود و ارتش منسجمی هم وجود نداشت، اربابان صدام دستور دادند که به ما حمله کند و هرگز هم فکر نمی‌کردند که شکست بخورند. مردم ما دست خالی با جان و دل از وطن و انقلاب‌شان دفاع کردند.

قطعا سینما موظف است که برای بقا و جلالش به این مساله ملی بپردازد. از آن سو هر جنگی نقطه عطفی دارد و مهم‌ترین نقطه عطف جنگ ما سوم خرداد است که البته تاکنون در عرصه هنر هفتم چندان به آن پرداخته نشده است. هر چند که از نظر من هیچ‌وقت برای کار روی این رویداد تاریخی دیر نیست. هر چقدر زمان بیشتر می‌گذرد و ما بیشتر با تاریخ‌مان آشنا می‌شویم، بیشتر به اهمیت هشت سال دفاع مقدس و خاصه روز سوم خرداد پی می‌بریم، زیرا دنیا برای ما نقشه‌ها کشیده بود! اینجا مساله حائز اهمیت در پرداختن به روز سوم خرداد چگونه دیدن و چگونه پرداختن به آن است که البته این امر به نگاه جدی مسئولان هم وابسته است.

به یقین اگر تصمیم‌گیرندگان این حوزه به اندازه مقام معظم رهبری به ضرورت پرداختن به مسائل فرهنگی پی ببرند، هرگز کمبود آثار فرهنگی نخواهیم داشت. به شخصه شاهد بودم به اندازه‌ای که باید و شاید از سینمای ارزشی حمایت نمی‌شود. فیلمسازان دفاع مقدس باید سال‌ها بدوند که ثابت کنند می‌خواهند از هشت سال رشادت مردم این سرزمین فیلم بسازند و نه چیزی دیگر. خیلی‌ها بودند که فقط در سخنرانی‌ها و بیانیه‌هایشان شعار حمایت از سینمای دفاع مقدس سر می‌دادند و ما که آن زمان تازه نفس بودیم به آنها مراجعه می‌کردیم و دست خالی برمی‌گشتیم! فقط خدا می‌داند که در این راه چه سختی‌هایی کشیدیم.

جامعه باید قدرشناس فیلمسازان دفاع مقدس باشد. حفظ ارزش‌های این انقلاب خاصه برای نسل امروز که آن روزها را به چشم ندیدند اهمیت بسزایی دارد. خوشبختانه حرف‌هایی درباره سینمای دفاع مقدس شنیدم که به جان گرفتن تازه آن امیدوارم. بدیهی است با ساخت هر چه بیشتر و بهتر فیلم‌های دفاع مقدس سینمای ملی‌مان نیز حیثیت بیشتری می‌یابد.

انسیه شاه‌حسینی - کارگردان سینما