می‌خواهم متفاوت بازی کنم

این روزها سریال زیر تیغ از شبکه آی‌فیلم بازپخش می‌شود. از دیدن دوباره این سریال چه احساسی دارید؟

سریال زیر تیغ از آن دست سریال‌هاست که دیدن دوباره آن برای بینندگان تلویزیون جذاب است. راستش برای خودم هم عجیب و غریب است که چطور این سریال همچنان برای مخاطبان تماشایی است، در حالی که قصه آن تلخ است، اما سریال زیر تیغ بعد از گذشت ده سال برای مردم جذاب است و تا به امروز پیام‌های زیادی دریافت کردم و هنوز هم مردم مشتاق هستند تا درباره سریال با من حرف بزنند. این در حالی است که سلیقه مردم بیشتر به سمت کارهای کمدی است و کارهایی را دوست دارند که مضمون شاد داشته باشد. سریال زیر تیغ علاوه بر تهران، در شهرستان‌ها نیز خواهان زیادی دارد، به‌طوری‌که وقتی به شهرستان سفر می‌کنم، مردم مشتاق از من درباره نقشم در این سریال می‌پرسند.

سریال زیر تیغ در میان مخاطبان خارج از ایران هم بیننده دارد. در این باره بازخوردی داشتید؟

بله، چند سال پیش وقتی این سریال به شبکه نمایش خانگی راه یافت، دو نسخه از آن را تهیه کردم و زمانی که همراه همسرم سفری خارج از ایران داشتیم، این نسخه‌ها را برای دوستانم بردم. جالب بود دوستانمان در مکالمه تلفنی از این سریال ابراز رضایت کرده و حتی به من گفتند به نوعی به دیدن همه قسمت‌های آن اعتیاد پیدا کرده‌اند. راستش دیدن همه این بازتاب‌ها برای من خیلی خوشایند است و خوشحالم که مردم سریال زیر تیغ را دوست دارند.

آیا در زمان تولید سریال احساس می‌کردید این سریال بتواند سلیقه مخاطبان را بعد از گذشت یک دهه اغنا کند؟

در آن زمان وقتی ما دور هم جمع شدیم و قرار شد سریال زیر تیغ را به کارگردانی آقای هنرمند بسازیم، همه تلاش کردیم تا این اثر برای مخاطبان دیدنی شود. از نویسنده آقای محلوجیان گرفته تا کارگردان، تهیه‌کننده، بازیگران و دیگر عوامل همه سعی داشتند سریال زیر تیغ اتفاق نویی در آن سال‌ها باشد. یکی از ویژگی‌های سریال حضور بازیگران حرفه‌ای است. نمی‌دانم در حال حاضر آیا بشود باز هم چنین گروهی را جمع کرد و سریالی در قد و قواره زیر تیغ ساخت یا نه؟ اما زیر تیغ در زمان خودش سریال بسیار باکیفیتی بود.

یعنی شما علاقه‌مندید که سری دوم سریال زیر تیغ ساخته شود؟

نه، منظورم ساخت سریال‌های باکیفیت است. هنوز مردم درباره پایان سریال زیر تیغ نظر می‌دهند و ایده‌هایشان جالب است. همین مساله نشان می‌دهد اگر یک سریال باکیفیت پخش شود، می‌تواند مخاطبان تلویزیون را چند برابر کند. کارگردان و بازیگران حرفه‌ای در کنار متن خوب می‌توانند در جذب مخاطب تاثیرگذار باشند.

در این سریال بیشتر صحنه‌های بازی شما با پرویز پرستویی بود. بازی در کنار آقای پرستویی برایتان چه تجربه‌ای در پی داشت و پارتنر مناسب در ایفای نقش تا چه میزان موثر است؟

من یکی از کسانی هستم که معتقدم پارتنر خوب خیلی در کار موثر است و یکی از دغدغه‌های من در بازیگری است، زیرا وقتی یک بازیگر حرفه‌ای و با تجربه روبه‌روی شما قرار بگیرد، مسلما در بالا بردن جایگاه شما نقش بسزایی دارد. بازی در کنار آقای پرستویی و خانم معتمدآریا برایم کلاس درس بود. من خودم را در رشته بازیگری به عنوان طلبه می‌دانم و هرگز این ویژگی را فراموش نمی‌کنم که دانشجو هستم و از هر بازیگر باتجربه‌ای می‌توانم درس بگیرم. زمان تولید سریال زیر تیغ من تازه‌کار بودم و به قول معروف داشتم شکل می‌گرفتم. بنابراین سریال زیر تیغ اتفاق خوبی بود. راستش خیلی هم تلاش کردم تا بتوانم پارتنر خوبی برای آقای پرستویی باشم. این بازیگر پیشکسوت در زمان تولید سریال زیر تیغ هم جزو بازیگران باتجربه و حرفه‌ای بود.

چقدر با رضا همذات‌پنداری کرده بودید و اگر شما به جای رضا قرار می‌گرفتید، آیا همان کاری را می‌کردید که او انجام داد؟ زیرا رضا با فوت پدرش با چالش‌های بسیاری روبه‌رو می‌شود.

من خیلی سعی کردم خودم را جای این شخصیت قرار بدهم و اگر غیر از این رفتار می‌کردم این نقش تا این میزان واقعی درنمی‌آمد. راستش لحظه به لحظه نقش را فکر شده بازی کردم، حتی وقتی خانه بودم درباره نقش فکر می‌کردم. دلم می‌خواست نقش رضا واقعی و باورپذیر باشد. رضا در خانه‌ای ساده و در کنار یک خانواده گرم زندگی می‌کند که پدر و مادر نقش بسزایی دارند. البته پدر و مادرها همیشه تاثیرگذار هستند، اما در چنین خانواده‌هایی که رفتارهای بسیار گرم حرف اول را می‌زند و اگر اعضای آن دو روز همدیگر را نبینند، دلتنگ هم می‌شوند، نقش پدر و مادر هم به‌گونه‌ای دیگر است. به همین دلیل من سعی کردم کاملا شبیه رضا باشم تا بتوانم نقش را واقعی در بیاورم و مثل او تصمیم بگیرم. شاید باور نکنید، اما برخی روزها سر ضبط سریال شانه‌ام یا دست‌هایم درد می‌گرفت!

چرا؟

به دلیل این‌که حس و تکنیک را با هم ترکیب کردم و دلم می‌خواست هر سکانس را متفاوت بازی کنم، حتی از حسم بیشتر استفاده کردم تا صحنه‌ها واقعی دربیاید. همین باعث می‌شد فشار بیشتری روی خودم بیاورم. به عنوان مثال من چهار ماه قبل از بازی کردن سکانسی که از کلانتری خبر فوت شدن پدر را به رضا می‌دهند، به آن فکر می‌کردم و نگران این صحنه بودم، حتی در این مورد هم بارها با آقای هنرمند صحبت کردم و ایشان هم تاکید می‌کردند که عجله نکنم و بموقع درباره این صحنه صحبت می‌کنیم، اما نمی‌توانستم به این صحنه فکر نکنم. البته باید به این مساله اشاره کنم که آقای هنرمند نسبت به تک‌تک صحنه‌های این مجموعه حساس بود و با وسواس خاصی ضبط می‌کرد و انرژی و وقت می‌گذاشت. ضمن این‌که ما جلسات دورخوانی زیادی هم داشتیم.

شما از معدود بازیگران تئاترید که در کار تصویری همچون تئاتر خیلی خوب هستید و تغییر مدیوم چیزی از ارزش‌های بازی شما کم نکرد. چرا برخی بازیگران در تئاتر خوب هستند، اما نمی‌توانند توانایی‌هایشان را در کار تصویری نشان دهند؟

به خودم می‌بالم که ریشه بازیگری‌ام تئاتر است. البته معتقدم دیگر بازیگران تئاتری هم در کار تصویر موفق هستند، اما چرا این اتفاق گاهی نمی‌افتد، دلایل مختلف دارد. راستش من هرگز تلاش نکردم در کار تصویر، تئاتری بودنم را به رخ بکشم یا در بازی‌ام از آکسون‌های عجیب و غریب استفاده کنم و به بقیه بگویم که تئاتری هستم. ضمن این‌که تلاش کردم انتخاب‌های خوبی هم داشته باشم و در هر کاری چه سینما، تئاتر و تلویزیون، نقش‌های متفاوتی را تجربه کنم. به عنوان مثال مخاطبان کوروش تهامی را در سریال تبریز در مه متفاوت از دیگر کارهایش می‌بینند. علاوه بر آن برای بازی در هر یک از رسانه‌های تئاتر، سینما و تلویزیون هیچ‌وقت تفاوت قائل نشدم و با خودم نگفته‌ام که چون قرار است یک بار پخش شود، پس کم‌فروشی کنم. امیدوارم همیشه بتوانم نظر تماشاگرانم را جلب کنم.

این روزها چه برنامه‌ای دارید؟

راستش این اواخر بیشتر تمرکزم برای بازی‌های سینمایی‌ام است و چهار فیلم در نوبت اکران دارم.

فاطمه عودباشی

رادیو و تلویزیون