زرینی: قول می‌دهم به تیم ملی بازگردم

تمرینات تیم تا اینجا زیر نظر سیچلو چگونه است؟

من در زمان ولاسکو هم تجربه تمرین با این مربی را داشتم. همیشه تمرین با سیچلو سخت است، زیرا با انرژی زیاد از بازیکنان کار می‌کشد. این نوع تمرین کردن لذتبخش است و می‌توانم والیبال را بهتر بازی می‌کنم. از طرفی تمرینات سیچلو خیلی تنوع دارد و هیچ بازیکنی از نظرش دور نمی‌شود و کوچک‌ترین تغییرات را می‌فهمد.

امسال بازیکنان بسیار جوانی به اردوی تیم ملی دعوت شده‌اند. به عنوان یک بازیکن باتجربه به نظرت این موضوع چه تاثیری در آینده والیبال دارد؟

من هم از دیدن بازیکنانی به این جوانی بسیار خوشحال شدم. به هر حال وقتی می‌بینیم بازیکن خوب در والیبال ایران تا این اندازه زیاد است خیالمان برای آینده هم راحت‌تر می‌شود. البته همیشه همین طور بوده است. سال‌ها پیش وقتی 18 سال داشتم به تیم ملی بزرگسالان دعوت شدم و در همان سال برای تیم ملی بازی کردم. وقتی مسئولان بازیکنان جوانی را می‌بینند که در لیگ عالی بازی می‌کند او را به اردوی تیم ملی دعوت می‌کنند تا این بازیکنان در شرایطی متفاوت از لیگ هم محک زده شوند. اینجاست که کمی اوضاع عوض می‌شود. یعنی خیلی‌ها در لیگ عالی کار می‌کنند، اما در تیم ملی آنچنان که باید و شاید جواب نمی‌دهند. اگر در این نسل بچه‌هایی باشند که بتوانند در بخش ملی هم به اندازه لیگ خوب عمل کنند قطعا روی آنها سرمایه‌گذاری خواهد شد و می‌توانند پشتوانه‌های خوبی برای تیم ملی و بازیکنان بزرگسال باشند.

به تیم «الف» هم دعوت می‌شوید؟

من به شما قول می‌دهم دوباره جزو شش بازیکن اصلی تیم ملی «الف» باشم. شک ندارم این اتفاق می‌افتد و امیدوارم خدا کمکم کند.

نظرتان درباره حضور محمود افشار دوست در سمت مدیر فنی تیم ملی چیست؟

یک بازیکن نباید به هیچ عنوان در این مسائل دخالت کند. اینها تصمیمات فدراسیون و مدیریت است و ما فقط باید تبعیت کنیم. این گونه نیست که یک بازیکن وقتی تصمیمی از سوی مسئولان گرفته می‌شود درباره آن اظهارنظر کند. افشاردوست یکی از بهترین بازیکنان ملی‌پوش بود و بعد از آن هم وارد بخش مدیریتی شد. تجربه خوبی در کارهای اجرایی دارد. برای نخستین بار قرار است در چنین سمتی فعالیت کند و شک ندارم در این کار هم مثل همه کارهایش موفق است.

کار او منافاتی با کار امیرخوش خبر سرپرست تیم ملی ندارد؟

به هیچ عنوان. خوش خبر بهتر از هرکسی کارش را بلد است و فکر نمی‌کنم کسی بتواند به‌خوبی او سرپرست تیم ملی باشد. او با روحیه مدیریت بالای خودش کاری کرده که بازیکنان همیشه از او حرف‌شنوی داشته باشند و در کنار آن رابطه دوستانه‌ای هم با او دارند. این دو در کنار هم بخوبی از ملی پوشان حمایت خواهند کرد.

نگرانی‌های فینال والیبال

جمشید حمیدی

جام‌جم

تماشای سری پنجگانه فینال والیبال باشگاه‌های ایران بین پیکان و بانک سرمایه، یک واقعیت تلخ را برای والیبال ایران به همراه دارد و آن نبود پاسور ششدانگ ایرانی در ترکیب دو تیم است.

این روزها فینال لیگ برتر والیبال در حالی برگزار می‌شود که یک نکته نگران‌کننده دارد و آن حضور دوباره پاسورهای خارجی در حساس‌ترین دیدارهای والیبال باشگاهی ایران است. والریو ورمیلیو برای پیکان پاس می‌دهد و ژیگالدو در بانک سرمایه که این رسم سال‌هاست در والیبال ایران نهادینه شده است.

سال 91 وقتی تیم‌های کاله و متین راهی دیدار پایانی شده بودند پاسورهای دو تیم فینالیست خارجی بودند، به طوری که برای کاله پتکوویچ صرب پاس می‌داد و جوردی اسپانیایی برای متین. فینالیست‌های لیگ 92 باز هم متین ورامین و کاله بودند که سعید معروف در کنار محمد موسوی، شهرام محمودی و مجتبی میرزاجانپور موفق شد تیم خود را قهرمان کند؛ اما نیکو فریکس هلندی در فینال برای تیم مقابل وظیفه تقسیم پاس را به‌عهده داشت.

سال 93 پیکان با امیر حسینی قهرمان لیگ شد، اما پاسور شهرداری ارومیه والریو ورمیلیو ایتالیایی بود. اکنون سری پنجگانه فینال 94 برگزار می‌شود که در بدترین شکل برای پاسورهای ایرانی، پاسورهایی از ایتالیا و لهستان پاس خواهند داد. امیر حسینی و سعید معروف، پاسورهای باتجربه با تیم‌های‌شان راهی بازی رده‌بندی شدند.

در چهار سال اخیر پاسورهای خارجی نقش موثری در حضور تیم‌های‌شان برای بازی فینال داشتند و پاسورهای ایرانی درخشش همیشگی را از خود نشان ندادند. این نکته سبب شده مربیانی که در آغاز فصل قرار است تیم را برای قهرمانی ببندند حتما روی گزینه خارجی فکر می‌کنند. تیم‌های دیگر لیگ برتر هم از پاسورهای پا به سن گذاشته‌ای مثل علی بهبودی و پرویز پزشکی استفاده می‌کنند، در حالی که زمان میدان دادن به پاسورهای تازه نفس و جوان در لیگ برتر برای بازی‌های بین‌المللی رسیده است؛ بازیکنانی که هنوز به آنها اعتماد نمی‌شود و با رویارویی پاسورهای خارجی در فینال‌ها و بازی‌های آینده والیبال باید برای این پست در تیم ملی نگران شد.