کارلوس ته‌وز در بوکاجونیورز هم روزهای طلایی را تکرار می‌کند

یک فصل، 2 پیراهن و 4 قهرمانی

دو لیگ متفاوت و دو قهرمانی در یک فصل فوتبالی با دو باشگاه متفاوت دستاوردی نیست که بازیکنان زیادی بتوانند به آن دست یابند؛ شاید هم هیچ بازیکنی در تاریخ فوتبال نتوانسته بود به آن برسد تا آن که کارلوس توز به اولین بازیکنی تبدیل شد که همین چند روز پیش به این مهم دست پیدا کرد.

کد خبر: ۸۵۶۰۱۶

او تا پیش از فصل نقل و انتقالات تابستانی پیراهن سیاه و سفید یوونتوس را بر تن داشت، اما بار دیگر یک تصمیم عجیب گرفت و به کشور مادری‌اش بازگشت تا برای تیم دوران کودکی یعنی بوکاجونیورز بازی کند؛ اتفاقی که در پس خود روزهای بزرگی داشت.

ته‌وز که فصل اروپایی را با دو قهرمانی همراه بیانکونری پایان داده بود، آخرین روزهای سال 2015 را هم با کسب دوگانه قهرمانی فوتبال آرژانتین تمام کرد؛ قهرمانی لیگ و قهرمانی کوپا آرژانتینا. حالا صورت زخمی آرژانتینی مردی است با دو پیراهن 4 قهرمانی در یک فصل.

یک فینال عجیب

بوکاجونیورز در آخرین بازی این فصل فوتبال آرژانیتن، در فینال جام حذفی در کوردوبا مقابل روزاریو سنترال ایستاد؛ دیداری که گرچه با پیروزی یاران توز تمام شد، اما هنرنمایی ستاره اسبق تیم‌های منچستریونایتد و منچسترسیتی زیرسایه عملکرد تیم داوری قرار گرفت. تیم داوری در این بازی دو آفساید مشکوک را در راه برتری بوکا اعلام کرد؛ یکی مردود اعلام کردن گل این تیم در نیمه اول که بحث زیادی راه انداخت و دیگری گلی بود که آندرس چاوز در موقعیت آفساید در آخرین دقایق بازی به ثمر رساند و داور آن را صحیح اعلام کرد. البته اشتباه فاحش تیم داوری روی همان گل اول رخ داد؛ جایی که خطای رخ داده در بیرون از محوطه جریمه، به یک پنالتی برای این تیم تبدیل شد تا این‌گونه نیکولاس لودیرو تیم پایتخت‌نشین را پیش بیندازد.

شب عجیب کوردوبا

شب عجیبی بود. هواداران سنترال در خشم و عصبانیت اشتباهات داوری که کاملا عملکرد درخشان توز را پوشانده بود می‌سوختند، اما باز هم رسانه‌های آرژانتینی به تصاویری که از درخشش توز می‌گرفتند، او را می‌پرستند؛ مانند همان کاری که در این چند ماه و از زمان بازگشتش از تورین داشته‌اند. آنها بی‌وقفه توز را ستایش می‌کنند و کاری ندارند که او سال‌هاست مورد غضب مربیان تیم ملی قرار دارد و به‌خاطر این عدم حضور بسیاری از اوقات مورد شدیدترین انتقادات قرار گرفته است.

برای خبرنگاران بوئنوس‌آیرس موفقیت بوکا از هر اتفاق دیگری مهم تر است، همان چیزی که توز برایش تلاش کرد و در همین مدت کوتاه به مرد تصمیم‌گیرنده تیمش بدل شد.

این در شرایطی بود که هواداران بوکا اگرچه توقع چنین کاری از وی داشتند، اما با وجود خستگی ناشی از حضور در لیگ ایتالیا و لیگ قهرمانان اروپا می‌توانستند با اثرگذاری اندک او کنار بیایند. با این حال توز که از ابتدای فصل 2015ـ2014 به‌طور توقف‌ناپذیر در میادین فوتبال حضور داشته، اجازه نداد این خستگی بر عملکردش در بوکا سایه بیندازد. شاید بوکا بدون او هم می‌توانست قهرمانی‌های کنونی را به‌دست آورد، اما تلاش وصف‌ناپذیر توز به هم‌تیمی‌هایش آموخت که چگونه باید در آرژانتین یک قهرمان همیشگی باشند.

بازگشت ستاره‌ها

داستان بازیکنانی که در سال‌های اخیر از تیم‌های بزرگ اروپایی به سوی باشگاه‌های محبوب خود در کشور مادری‌شان بازگشته‌اند، کوتاه نبوده است. بازیکنانی مانند خوزه سباستین ورون که ابتدا به عنوان بازیکن و اکنون به عنوان مالک باشگاه استودیناتس فعالیت دارد یا دیگو میلیتو که سال گذشته فوق‌ستاره راسینگ کلاب بود و کمک کرد این تیم پس از 13 سال بار دیگر قهرمانی در لیگ آرژانتین را تجربه کند.

لوچو گونزالز همچنین راهی را در پیش گرفت و با بازگشت به خط میانی ریورپلاته، کمک کرد این تیم قهرمانی لیبرتادورس را کسب کند. به نظر می‌رسد این مسیر به یک الگوی موفق برای بازیکنان آرژانتینی تبدیل شده است.

توز هم که همیشه برای بازگشت به بوکا از خود علاقه نشان داده و گاهی اوقات خودش این پیشنهاد را به تیمش می‌داد، اما بعد از آن می‌دیدیم که از تیمی دیگر سر درمی‌آورد. در این فصل از زمان حضور توز، بوکا 9 پیروزی، چهار تساوی و دو شکست را ثبت کرد؛ بازی‌هایی که درست در مسیر قهرمانی این تیم قرار داشت.

ایجاد امید قهرمانی

بوکا در چهار بازی پیش از آغاز بازی‌های جام ملت‌های آمریکای جنوبی در شیلی، یک تساوی و دو شکست را به‌دست آورد تا این تیم با اوضاع نسبتا نامناسبی وارد تعطیلات شود. در این مقطع امید به قهرمانی در میان هواداران بوکا به کمترین میزان خود رسیده بود و این بحث که چگونه آنها می‌توانند از این شرایط رهایی یافته و بازهم امید قهرمانی پیدا کنند، بالا گرفته بود. اما توز همه آنها را تغییر داد.