کمردرد، دیسک و دردهای ناخوشایند

استفاده از عمل‌های جراحی مداخله‌ای یا اینترونشنال در این رشته سبب می‌شود تا بافت‌های طبیعی بدن تا حد ممکن دستکاری نشوند. در زمینه درمان درد در صورت لزوم از تخصص‌های دیگر پزشکی کمک گرفته می‌شود. در واقع درمان صحیح درد مزمن همواره حالت چندجانبه دارد و استفاده از روش‌های مختلف موفقیت را افزایش می‌دهد.

کمردرد یکی از شایع‌ترین دردهای رایج میان زنان و مردان است. شایع‌ترین بیماری پس از سرماخوردگی که شیوع آن در طول عمر بالای 70 درصد است. کمردردها اغلب یک حالت بهبودپذیر دارند و بیش از 50 درصد از آنها با انجام اقدامات اولیه مانند استراحت یا داروهای ضددرد ساده طی یک هفته بهبود می‌یابند. در مواردی که کمردرد حالت مزمن پیدا کند، انجام یک معاینه دقیق قبل از هر اقدامی ضروری است. از آنجایی که علت ایجاد درد می‌تواند مربوط به استخوان‌ها، مفاصل، عضلات، لیگامان‌ها، دیسک‌های بین مهره‌ای، ریشه‌های عصبی، پرده‌های اطراف نخاع یا حتی وجود یک بیماری التهابی یا عفونی باشد. تشخیص دقیق علت کمردرد قبل از هر اقدامی می‌تواند از عوارض انجام یک عمل غیرضروری جلوگیری کند.

در جراحی بسته دیسک مقداری از حجم داخل دیسک که سبب ایجاد فشار روی ریشه عصبی شده، توسط وسیله خاصی بدون نیاز به باز شدن پوست، عضله و استخوان، برداشته شده و ریشه عصبی آزاد می‌شود.

روش مداخله‌ای یعنی دستکاری و درمان علت ایجادکننده درد بدون نیاز به شکافتن پوست و بیهوشی و به صورت سرپایی و عمل بسته است. بسته بودن این عمل‌ها سبب شده است تا آناتومی طبیعی بدن دستکاری نشود و عوارضی که ناشی از برش پوست، عضلات و استخوان‌ها بروز می‌کند، ایجاد نشود.

عدم نیاز به بیهوشی و سرپایی بودن سبب حذف خطرات زیادی شده که جراحی‌های باز با آن روبه‌رو هستند. در مواردی که فقط دیسک‌ها مختصری تغییر شکل داده‌اند و هنوز فتق دیسک اتفاق نیفتاده، حتی با روش‌های ساده‌تری مانند تزریق داروهای ضدالتهاب به روش ترانس فورامینال در کنار دیسک معیوب درمان انجام می‌شود. در موارد پیشرفته‌تر انجام عمل بسته روی دیسک سبب از بین رفتن فشار روی اعصابی می‌شود که عصب‌دهی به پاها را بر عهده دارند.‌ در بیماران مبتلا به سرطان، درد یکی از مهم‌ترین مسائلی است که سبب آزردگی آنها و تضعیف روحیه می‌شود.

اقدامات انجام شده در این بیماران می‌تواند به صورت مهار دائم مسیرهای انتقال‌دهنده درد (نورولیز) در مناطق درگیر یا تعبیه پمپ‌های دائم زیر پوستی که داروی بسیار کمی را به داخل نخاع می‌فرستند، انجام شود.

در بیمارانی که قبلا عمل جراحی کمری انجام داده‌اند و مجدد دچار کمردرد با انتشار درد و بی‌حسی به پاها شده‌اند، باتوجه به این‌که چسبندگی‌های داخل کانال نخاع پس از عمل می‌تواند شایع‌ترین علت این مشکل باشد، تزریق داروهای خاصی در مناطق چسبندگی در اتاق عمل و تحت مانیتورینگ فلوروسکوپ به صورت بسته، سبب باز شدن چسبندگی‌ها و رفع علائم می‌شود.

مجید حیدریان فوق‌تخصص درد