چهره ماندگار

در دوره پنجم که پیشنهاد قراردادن نام سردار فضلی در فهرست چهره‌های ماندگار را مطرح کردم، برخی دوستان ضمن اظهار ارادت به ایشان گفتند: معرفی یک فرمانده نظامی در این همایش که تعریف خاصی دارد به مصلحت نیست و ممکن است به وجهه علمی و دانشگاهی آن لطمه بزند! دردسرهای هماهنگی با نیروهای مسلح هم داستان مفصل و مستقلی داشت! ورود سردار فضلی به سالن همایش‌ها، حال و هوای سالن را عوض کرد؛ معنویت، صلابت و تواضع او همه را گرفت. وقتی با شرح عملکرد او توسط مجری برنامه، به جایگاه رفت و به حضار سلام نظامی داد، تا مدتی طولانی همگی ایستاده او را تشویق می‌کردند. صحنه بسیار زیبایی بود. تحلیل‌ها عوض شد و معلوم شد بدنه دانشگاهی و نخبگانی کشور، با همه وجود به این سرداران نخبه و شجاع میهن اسلامی، عشق و ارادت دارند. به رسم معمول برای صرف شام با مهمانان به سالن مخصوص رفتیم. تا آخر شام سردار فضلی نیامد. فکر کردم همایش را ترک کرده ولی بعد معلوم شد که دانشگاهیان، ایشان را رها نکرده و با روبوسی و عکس یادگاری و گفت‌وگو، فرصت را غنیمت شمرده‌اند! رزمنده‌های دفاع مقدس عاشق شخصیت او بودند. متفکر، عملیاتی، شجاع، بااخلاق، متواضع و بی‌حاشیه! زندگی، رفتار و باورهای امروز او، ذره‌ای با دوران دفاع مقدس، تفاوت نکرده است.