نقد و بررسی بازی اسپلاتون

برخی، این بازی را یک شوتر ساده می‌دانند، زیرا نقش سلاح در آن پررنگ است. اما این‌که اسلحه بازی به جای تیر، رنگ می‌پاشد، کار را برای آنهایی که به طبقه‌بندی بازی‌ها علاقه دارند، سخت می‌کند. رقابت آنلاین هم در این بازی وجود دارد؛ با این تفاوت که برتری بازیکن با تعداد هدشات‌ها نیست که مشخص می‌شود، بلکه توانایی او در رنگ بخشیدن به جهان اطرافش ملاک است. شکی نیست این بازی یک تجربه جدید برای شرکت محبوب و باسابقه نینتندوست، اما بدون شک رنگ و بوی بازی‌های نینتندویی از سر و روی این بازی می‌بارد.

عنوان بازی: Splatoon
پلتفرم: WiiU
ناشر: Nintendo
سازنده: Nintendo
سبک: شوتر/ پلتفرمر سوم شخص
امتیاز: 8

در این بازی انگار همه چیز با در نظر داشتن شادی بازیکن طراحی شده است. شکی نیست که دست گرفتن دسته بازی و شیرجه‌زدن به اعماق این اثر دوست‌داشتنی برای هیچ کس خالی از لطف نخواهد بود. روحی که در بطن این بازی جریان دارد، از آن یک لوح نقاشی به یاد ماندنی ساخته است.

اسپلاتون میزبان مسابقاتی بشدت شلوغ و سرسام‌آور است که در اوج تنش‌هایش هم سادگی‌اش را حفظ می‌کند. در مد اصلی بخش آنلاین بازی، موسوم به Turf battle، دو تیم رو در روی هم قرار گرفته و تلاش می‌کنند بخش بیشتری از نقشه را به رنگ جوهر خاص خود دربیاورند. در انتهای هر مرحله، محدوده هر تیم حساب شده و برنده اعلام می‌شود. وقتی این بازی را تجربه کنید، متوجه خواهید شد برخلاف بیشتر هم‌قطاران این بازی، خبری از غلبه بر دیگری با توسل به زور نیست.

البته آنچنان که از استودیویNintendo EAD انتظار می‌رفت، شلوغی بازی با مهارتی ستودنی خلق شده است. شخصیت‌های بازی مصداق حقیقی همسانی و همسنگی هستند. این شخصیت‌ها که با قامت راست و رفتاری شیطنت‌وار به تصویر کشیده شده‌اند، با فشار یک دکمه به هشت‌پاهایی تبدیل می‌شوند که با سرعتی قابل توجه در سراسر نقشه به جنبش درآمده و در رنگ‌ها می‌آمیزند. با وجود غریب بودن محتوای بازی، آن قدر منطق فانتزی در آن وجود دارد که بازیکن با آن غریبگی نکند.

برای مثال، رنگی که از سلاح خود اسپری می‌کنید، محوطه امنی برای شما فراهم می‌آورد که می‌توانید آزادانه در آن رفت و آمد کنید، پنهان شوید یا با سرعتی دوچندان محیط را در نوردید. به عبارت بهتر، پیروزی از آن بازیکنانی نخواهد شد که بی‌هوا رنگ‌‌پردازی می‌کنند، بلکه در چنگ کسانی خواهد بود که این امر را با درایت صورت می‌دهند تا مسیرهای تازه‌ای برای جولان خود و هم‌تیمی‌هایشان فراهم کنند.

از سوی دیگر، سلاح‌های بازی نیز لطف خود را دارد و اغراق نیست آنها را از نظر خلاقیت، با انواع موجود در سری Ratchet & Clank، از پرچمداران سابق سونی مقایسه کنیم.

در این بازی سلاح Roller را داریم که با جوشش خاص خود، مسیرهای تازه‌ای برای جولان اعضای تیم فراهم می‌کند. Squat52. Gal ‌نیز گلوله‌های درشت و غلیظ رنگ شلیک می‌کند. توانایی‌های ویژه‌ای هم برای کاراکترها ساخته شده که رنگ‌فشان‌های عظیمی تولید می‌کند و بشدت به دشمنان فشار می‌آورد. سلاح دیگری نیز به نام اینکزوکا (بازوکای رنگی) در بازی وجود دارد و چنان که از نامش برمی‌آید، در غلبه بر دشمن نقشی کلیدی ایفا می‌کند.وجود فروشگاه‌های مختلف در بازی نیز که مرتب بازیکن را با البسه و زیورآلات جدید تغذیه می‌کند، در عین زیبایی و عمق بخشیدن به گیم‌پلی، هیجان چشم دوختن به آن را دوچندان می‌کند. ظاهر و گیم‌پلی بازی، یادآور شیرین‌ترین دوران گیم و بازی‌های سگا و نینتندوست.

از صفحه‌لمسی دسته WiiU بخوبی استفاده شده است. با استفاده از این صفحه‌لمسی می‌توانید با مدیریت فعالیت خود، نقشه بازی را زیر نظر بگیرید و مهم‌ترین بخش‌هایی را که در هر موقعیت به رنگپاشی و تصرف نیاز دارند، کشف کرده و اقدام مناسب را صورت بدهید. با استفاده از همین صفحه لمسی می‌توانید هر آن با تبدیل به یک هشت پا، به آن قسمت از نقشه که هم تیمی شما به کمک نیاز دارد، مراجعه کنید.

شاید همین قابلیت، پاسخی بر یکی از مهم‌ترین و واضح‌ترین مشکلات بازی‌های رقابتی آنلاین باشد. این منطق و سلیقه در سراسر بازی موج می‌زند. در و دیوار شهر پر است از طراحی‌های جذابی که با ذات بازی همخوانی دارد. طراحی‌ها آن‌قدر جذاب است که هر گاه یکی را کشف می‌کنید، احساس خوشایندی به شما دست می‌دهد.

بخش تکنفره چهار ساعته بازی را به همه اینها اضافه کنید که از حیث محتوا و جریان، حتی با بخش آنلاین تفاوت‌های فاحشی دارد. بخش تکنفره سیستم پیشرفت خاص خود را داشته و مکانیسم‌هایی را در خود جا داده که با مبارزه در مقابل آخرین رئیس بازی از میان می‌رود و ساز و کار‌های تازه بخش آنلاین جایش را می‌گیرند.

شاید تنها مشکل مستقیمی که می‌توان به این بازی وارد کرد، کم بودن محتوای بازی باشد. این عنوان در ابتدای عرضه فقط یک مُد مولتی پلیر و پنج نقشه دارد که بی‌شک موجب نارضایتی بسیاری خواهد بود. با این حال، شاهد گسترش سریع این بازی هستیم. در همان روزهای اول عرضه، نقشه دیگری به بازی اضافه شد که محتوا و راهکارهای کاملا متفاوتی ارائه می‌کند. این روند همچنان به قوت خود ادامه خواهد داد و حدود دو ماه دیگر با مد Custom battles and squads به اوج خود خواهد رسید.

از آنجا که سیاست نینتندو به سمت ایمن‌سازی گرایش دارد، در این بازی امکان چت صوتی تدارک دیده نشده است. با وجود حقی که به نینتندو می‌دهیم، این کار مانع تبادل نظر و سرگرمی بهتر و حرفه‌ای‌تر در این بازی خواهد شد. در کل برای کسانی که کنسول نینتندو دارند ـ همان‌هایی که از تجربه بازی‌های جذاب جدید نمی‌ترسند ـ این بازی یکی از ایده‌آل‌ترین نمونه‌های حاضر است.

سیاوش شهبازی / کلیک (ضمیمه یکشنبه روزنامه جام جم)