در شرایط حاضر دورتموند نیاز به یک انقلاب فوتبالی دارد

جانشین خلف یورگن کلوپ

بورسیا دورتموند هفته خبرسازی را پشت سر گذاشت. ابتدا این باشگاه اعلام کرد یورگن کلوپ در پایان فصل از این باشگاه جدا خواهد شد؛ تصمیمی که خود این مربی گرفت زیرا احساس می‌کرد دیگر گزینه مناسبی برای هدایت زردها نیست.

کد خبر: ۷۹۱۵۵۹

این خبر همه اعضای باشگاه دورتموند و هواداران این تیم در سراسر دنیا را شوکه کرد. چند روز بعد دورتموند با اعلام نام جانشین کلوپ به صدر اخبار برگشت؛ توماس توخل.

این باشگاه اعلام کرد ‌ توخل قراردادی سه سال با آنها امضا کرده و از ابتدای تابستان هدایت دورتموند را برعهده خواهد گرفت. مدیران دورتموند همچنین اعلام کردند که در مورد این موضوع تا پایان فصل دیگر صحبتی نخواهند کرد. مراسم معارفه توخل هم یک هفته بعد از پایان فصل قرار است برگزار شود.

مطمئنا تصمیم دورتموند برای اعلام جانشین کلوپ در کمترین زمان ممکن، بهترین اقدام ممکن بود. این کار به بسیاری از شایعات و گمانه‌زنی‌ها پایان داد و این فرصت را در اختیار باشگاه و بازیکنان قرار می‌دهد تا برای فصل آینده‌شان تصمیم‌گیری کنند. ضمن این‌که سیاست سکوت در مورد مربی بعدی، شرایط را فراهم می‌کند تا هفته‌های باقیمانده فصل جاری با کمتری حاشیه سپری شود.

اما انتخاب توخل به عنوان جانشین کلوپ کمتر کسی را شگفت‌زده کرد. توخل که سال گذشته از ماینز جدا شد تا برای یک سال استراحت کند، آماده بازگشت به کار بود و مشتریان زیادی هم آماده به خدمت گرفتن او بودند اما این مربی جوان و موفق به دنبال بهترین گزینه بود.

اعلام خبر جدایی کلوپ از دورتموند، تنها خبر آن چهارشنبه کذایی نبود. در همان روز باشگاه هامبورگ اعلام کرد که برنو لابادیا مربی بعدی آنها خواهد بود. دیتمار بایرسدورفر، مدیر ورزشی هامبورگی‌ها، در همان کنفرانس مطبوعاتی فاش کرد که توخل به آنها پاسخ منفی داد و به همین دلیل، هامبورگ لابادیا را به خدمت گرفت. توخل علاقه‌ای به کار در باشگاه بحران‌زده هامبورگ نداشت و در مقابل تصمیم گرفت روی نیمکت دورتموند بنشیند.

البته پیش‌بینی این ‌که همکاری دورتموند و توخل به چه شکل پیش خواهد رفت، کمی دشوار است. او کار دشواری برای پر کردن جای یورگن کلوپ دارد. کلوپ بیش از یک سرمربی برای دورتموند بود. او در هفت سالی که روی نیمکت زردها نشست، به رهبر و نماد باشگاه تبدیل شد.گرچه معروف است که توخل در کنار زمین بسیار پرشور و حرارت است اما در مورد مدیریت تیم و بازیکنان، درونگراتر از کلوپ عمل می‌کند. او چندان علاقه‌ای به بازی‌های رسانه‌ای ندارد، اما می‌تواند قلب هواداران را به دست بیاورد. هرچند کریستین هیدل، رئیس باشگاه ماینز‌ گفته ‌ هنوز نباید توخل را با کلوپ مقایسه کرد، اما مقایسه این دو اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد.

تردیدی نیست که توخل نمی‌تواند مانند کلوپ آن جایگاه پدرانه را در دورتموند داشته باشد، اما این انتظاری نیست که مدیران دورتموند از او داشته باشند. آنچه ‌ باعث شد تا دورتموندی‌ها توخل را به خدمت بگیرند، سابقه او در تبدیل تیم‌ها به یک مجموعه هماهنگ تاکتیکی است. توخل یکی از آن مربیانی است که اصطلاح «برنامه بازی» را در بوندس‌لیگا جا انداخت. مشکل دورتموند در دیدارهای این فصل کاملا واضح بود. آنها زیر نظر کلوپ، از نظر تاکتیکی کاملا قابل پیش‌بینی شده بودند.

پرس شدید دورتموندی‌ها تنها مقابل تیم‌هایی کارایی داشت که به آنها فضای زیادی برای بازی می‌دادند اما در بازی‌هایی که این شرایط فراهم نبود، زردها به یک تیم کاملا معمولی تبدیل می‌شدند. به همین دلیل، آنها این فصل مقابل تیم‌های کوچک امتیازات زیادی از دست دادند. اکنون تاکتیک کلوپ خیلی قابل پیش‌بینی شده و آنها از نظر فوتبالی به یک رکورد رسیده‌اند.

در این شرایط، دورتموند نیاز به یک انقلاب فوتبالی دارد. توخل با ایده‌های جدید و تجربیاتش، دقیقا همان کسی است که دورتموند به آن نیاز داشت؛ البته توخل که یکی از طرفداران پروپا قرص پپ گواردیولاست، بعید است پرسینگ پرفشار که در دورتموند جا افتاده را کنار بگذارد؛ تاکتیکی که خودش در ماینز بخوبی از آن استفاده می‌کرد. مشکل دورتموند بیشتر این است که وقتی صاحب توپ می‌شود، باید چه کار کند. البته طرح کلی شاید چیز عجیب و غریبی نباشد، اما مساله اصلی در جزئیات است.

توخل اهمیت زیادی به جزئیات می‌دهد و در تمرینات هر روز تیمش، چیز جدیدی برای ارائه کردن دارد. تمرینات او چه از نظر فیزیکی و چه ذهنی، کمک زیادی به پیشرفت بازیکنان می‌کند. او در ماینز با وجود از دست دادن بازیکنان خوبش در هر فصل، توانست این تیم را بهتر و بهتر کند. اکنون بسیاری منتظرند ‌ ببینند او با بودجه و امکانات بیشتری که در دورتموند در اختیار دارد، چه خواهد کرد.البته این احتمال وجود دارد که او نسبت به آخرین فصل حضورش در ماینز مربی بهتری شده باشد زیرا از فرصت یکساله استراحتش برای مطالعه روی جنبه‌های مختلف مربیگری و بازی استفاده کرد. او در این مدت با مربیان ورزش‌های دیگر مانند والیبال و بسکتبال هم در تماس بود و دیدارهایی هم با پپ گواردیولا داشت.

در چنین شرایطی، می‌توان گفت ‌ آینده هیجان‌انگیز در انتظار دورتموند و هوادارانش است. توخل همیشه نامی پرطرفدار و البته یک انتخاب مطمئن برای زردها بود؛ البته کسی نمی‌تواند پیش‌بینی کند که در طولانی‌مدت چه رخ خواهد داد اما دورتموندی‌ها مربی‌ای را به خدمت گرفته اند که حداقل در میان مدت می‌تواند روزهای خوبی برای آنها رقم بزند.