حسن مصرف مواد!

حال آن که هم شما می‌دانید و هم احتمالا نگارنده این سطور قطور، که قطعا منظور این نیست و بیشتر منظور آن است. آن هم منظور ترک دادن معتادان از بیخ می‌باشد؛ یعنی کاری می‌کنند که بالکل قید مصرف را بزنند یا مواد مصرفی خود را کم کنند و مثل آدم زندگی کنند. بابا، قابیل هم که پسر خطاکار حضرت آدم بود، مواد مصرف نمی‌کرد و مثل آدم بود.

خبر وارده: «دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان کرمانشاه گفت: متاسفانه آمار نشان می‌دهد که دومین عامل مرگ و میر، بعد از تصادفات رانندگی، سوءمصرف مواد مخدر است» ــ به نقل از جراید

ملاحظه فرمودید؟!.... حتی مسئولان عزیز ما هم صحبت از سوءمصرف مواد می‌کنند. همچین که مخاطب خیال می‌کند حسن مصرف مواد هم داریم. مواد لعنتی اگر حسنی هم دارد، در صنایع داروسازی و پزشکی است. سابق بر این که امکانات دارویی الان نبود؛ از تریاک یا تریاق به عنوان داروی مسکن درد استفاده می‌کردند. فلذا شاعر به اشاره و کنایه می‌فرماید:«دردم از یار است و درمان نیز هم». امروزه به‌زبان کوچه و بازار می‌گویند: داداش، ما رو بساز!

بسته پیشنهادی: هرچند که تخصص خاصی در زمینه مواد نداریم، اما درخصوص راهکار دادن که تخصص داریم. اسنادش هم موجود است. لهذا عرایضی در ادامه داریم که بی‌ادعا تقدیم می‌داریم:

1ـ دعوت از معتادان عالم: شعاری درست شود برای فراخوان عمومی معتادان دنیا با این عبارت و عنوان مثلا که: «معتادان جهان متحد شوید!». این طوری بلکه توجه افکار عمومی و ایضا خود معتادان اگر چیزی ته افکارشان مانده باشد، بیشتر به مقوله ترک مواد جلب شود. ماترک این همگرایی و همدلی شاید اضمحلال مواد مخدر باشد. «مورچگان را چو بود اتفاق‌/‌شیر ژیان را بدرانند پوست». زور معتادان که از مورچه کمتر نیست؛ یا که هست و ما خبر نداریم؟

2ـ تاسیس مراکز نظارتی: حالا که بحث سوءمصرف مواد مطرح است؛ یک مراکزی هم در کنارش تشکیل شوند که برحسن مصرف مواد نظارت داشته باشند. خیال بد نکنید. یعنی که مراقبت شود از مواد مخدر فقط در مسائل پزشکی و دوایی استفاده شود. به هرحال، گفتند:عیب می‌جمله بگفتی، هنرش نیز بگو.

3ـ طرح جمع‌آوری مناقل: نگارنده در برخورد با بسیاری از پدیده‌های مضر و مزخرف، طرفدار پر و پاقرص اجرای طرح جمع‌آوری بوده است و کماکان نیز است. چه دیش ماهواره می‌خواهد باشد، چه قلیان (بخصوص با طعم دو سیبش لعنتی!)؛ و چه مواد مخدر باشد که تکلیفش نگفته مشخص است. از این‌رو، خیلی مختصر و مفید عرض می‌کنم که بریزیم منقل‌ها را از منازل جمع کنیم. که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها!

4ـ اعطای آزادی بیشتر: عده‌ای هم هستند که پیشنهاد می‌دهند به معتادان ـ که ما به آنها به چشم بیمار نگاه می‌کنیم ـ آن قدر آزادی عیان داده شود که هرچه می‌خواهند مصرف کنند. آن قدر بکشند تا جانشان از آستین کالبدشان بیرون آید!... البته حقیر معتقد به این راهکار نیست؛ هرچند که ته دلش خیلی هم بدش نمی‌آید!

رضا رفیع