خدایی که در این نزدیکی است

خدایا! در این روز بندگان خویش را به عبادت و طاعت فراخوانده‌ای و سفره احسان و بخشش خود را برای آنان گسترانیده‌ای.

اکنون در نهایت خضوع و خشوع در کنار زائران حرم سیدالشهدا، در کربلای معلی زمزمه دعای عرفه را از حسین‌بن‌علی(ع) آموخته‌ام و همراه حضرتش تو را می‌خوانم:

خدایا! مرا چنان کن که از تو بترسم، گویا تو را می‌بینم و به پرهیزکاری مرا سعادتمند گردان و به شقاوت گناه مبتلا مکن و در حکم قضا خیر مرا برگزین و قدر خود را بر من مبارک و فرخنده گردان چنان که هر چه را دیر مقدر کرده‌ای زود نخواهم و هر چه را زود مقدر کرده‌ای دیر نطلبم.

خدایا! اندوه من ببر و عیب مرا بپوش و از گناه من درگذر و شیطان را از من بران و از گرفتاری‌ام رهایی ده و به بالاترین در دنیا و آخرت برسان.

خدایا! هرگاه تو را خواندم، پاسخم دادی. هرچه از تو خواستم، عنایتم فرمودی. هر گاه اطاعت کردم و فرمانبری داشتم، قدردانی و تشکر کردی و هر زمان که شکرت را به جا آوردم، بر نعمت‌هایم افزودی و اینها همه جز نعمت تمام و کمال و احسان بی‌پایان تو چه می‌تواند باشد؟

تو خدای منی و من کدام یک از نعمت‌های تو را می‌توانم بشمارم یا حتی به یاد آورم و به خاطر سپارم که قادر به آن نیستم؟

خدایا! الطاف خفیه تو و مهربانی‌های پنهانی‌ات زیادتر و بیشتر از نعمت‌های آشکارت است.

ای همدم و همراه تنهایی‌های من! ای فریادرس غم و اندوه و غصه‌های من! ای ولی نعمت‌های من، تو دستم بگیر.

خدای من! این منم و پستی و فرومایگی‌ام و این تویی با بزرگی و کرامتت. از من این می‌سزد و از تو آن کرامت.

خدایا! تو چقدر به من نزدیکی با این همه فاصله‌ای که من از تو گرفته‌ام، تو که دلسوز منی.

خدایا! تو کی نبودی که بودنت دلیل بخواهد؟ تو کی غایب بوده‌ای که حضورت نشانه بخواهد؟ تو کی پنهان بوده‌ای که ظهورت محتاج آیه باشد.

خدای من! مرا از سلطه ذلت بار نفس نجات بده و پیش از آن‌که خاک قبر بر اندام و جسمم بنشیند، از شک و شرک رهایم کن.

خدای من! چگونه ناامید باشم در حالی که تو همه امید منی! چگونه سستی بگیرم و چگونه خواری پذیرم که تو تکیه‌گاه هستی منی! ای خدایی که کمال زیبایی و نورانیت خویش چنان تجلی کرده‌ای که عظمتت بر همه ما سایه افکنده...

محمد خامه‌یار - جام‌جم