ربات​های خانگی در راهنــد

از آن سو ربات ژاپنی پِپِر (Pepper) که به گفته سازندگانش قادر به تشخیص احساسات انسان است و حتی آسیمو، ربات ساخت شرکت هوندا که قادر به دویدن، پریدن و حتی شعر خواندن است، همه و همه فقط قادر به انجام دادن چند فعالیت محدود هستند.

با وجود این هنوز تا داشتن ربات‌های چند کاره که همانند ربات‌های درون فیلم‌های علمی و تخیلی، بتوانند آشپزی کنند، خانه را تمیز کرده، تلفن‌ها را جواب دهند و گل‌ها را آب بدهند فاصله زیادی داریم و این رویا هم‌اکنون خیلی دور از دسترس به نظر می‌رسد.

10 توانایی برتر ربات‌ها

به گفته سیدارتا سرینیواسا، استادیار علوم رباتیک دانشگاه کارنیجی ملون که هم‌اکنون روی توسعه طرح ربات پیشخدمت خانگی (HERB) کار می‌کند، «این‌طور نیست که مثلا تا 20 سال آینده هیچ ربات جالب توجهی ساخته نشود و سپس ناگهان ربات‌ها متحول شوند. در واقع توسعه و تحول ربات‌ها مرحله به مرحله خواهد بود. فناوری‌هایی که ما در پروژه HERB در حال ساخت آنها هستیم در منازل و ادارات به کار گرفته خواهد شد اما تا رسیدن به ربات‌های همه‌فن حریف راه زیادی داریم. در آینده خانه‌ها و خودروها بمراتب هوشمندتر خواهد شد و همین موضوع می‌تواند زمینه را برای ساخت ربات‌هایی که وظایف عمومی‌تری بر عهده دارند، آماده کند. در مجموع می‌توان گفت رسیدن به نقطه دلخواه تدریجی خواهد بود و مراحل خاصی نیاز دارد.

ربات HERB سال گذشته توانست توانایی‌های لازم را برای انجام کار ظریفی همچون باز کردن یک بسته بیسکویت بدون له کردن آن به دست آورد و امسال هم در رقابتی که در دانشگاه کارمیجی برگزار شد خوش درخشید اما هنوز بر سر راه ساخت ربات‌های باهوش و قدرتمندی که بتوانند کارهای مختلفی انجام دهند، موانع جدی وجود دارد.

به عقیده دکتر سیدارتا، سخت‌افزارهای در دسترس بسیار قدرتمند هستند و مشکل جدی محققان در واقع الگوریتم‌ها و هوش مصنوعی مورد نیاز برای ساخت ربات‌های پیشرفته‌تر و هوشمندتر است.

مشکل دیگری که ربات‌های خانگی با آن مواجه هستند، نامرتب بودن محیط منازل است. این درحالی است که همین ربات‌ها می‌توانند در محیط‌های آزمایشگاهی که تمام اشیا به شکل مرتب چیده و مکان دقیق آنها از قبل تعریف شده، عملکرد قابل قبولی از خود نشان دهند.

8 فعالیت پیچیده‌ای که ربات‌ها باید قادر به انجام آن باشند

دکتر سیدارتا معتقد است حتی کار ساده‌ای مانند برداشتن کتاب از قفسه نیز برای ربات‌ها پیچیده‌ است. این در حالی است که ما انسان‌ها فعالیت‌های بسیــار متنوع‌تری از قبیل کشیدن اجسام، هل دادن، برداشتن اشیا و تمیزکاری را بسادگی انجام می‌دهیم. علاوه بر این ما از قوانین فیزیک برای تسهیل کارهای خود استفاده می‌کنیم. کاری که باید انجام دهیم این است که ربات‌هایی بسازیم که بتوانند این کارها را انجام دهند و الگوریتم‌های مورد نیاز انجام این فعالیت‌ها را نیز تعریف کنیم.

دان نورمن رئیس آزمایشگاه طراحی دانشگاه کالیفرنیا و نویسنده کتاب «طراحی آینده» معتقد است یکی از چالش‌های اساسی پیش روی ساخت ربات، طراحی و ساخت بازوهایی است که بتوانند اشیای مختلف را بدون آسیب به آنها بلند کنند و نگه دارند. بازوها که حلقه ارتباط ربات با جهان فیزیکی اطراف آن هستند، سخت‌ترین بخش ساخت ربات‌های خانگی هستند. ساخت بازویی که در عین داشتن انعطاف کافی، از توانایی لازم برای بلند کردن و نگه داشتن اشیا، به نحوی که سر نخورند و فشار وارد شده سبب آسیب به شیء نشود، بسیار دشوار است؛ البته در حال حاضر بازوهای رباتیکی وجود دارند که تا حدودی دارای این ویژگی‌هاست، اما بسیار پرهزینه هستند و استفاده عمومی از آنها صرفه اقتصادی ندارد.

به گفته نورمن، مهندسان امروزی در ساخت ماشین‌های هوشمندی که وظایف تعریف شده را بخوبی انجام می‌دهند موفق هستند، اما هنوز نتوانسته‌اند چیزی بسازند که قادر به انجام وظایف مختلف باشد.

نورمن معتقد است؛ نمونه خودروهای بی‌سرنشین یا ماشین‌های ظرفشویی هوشمند امروزی نسبت به جاروهای برقی رباتیک شباهت‌ بیشتری به ربات‌ها دارند. امروزه تشخیص مرز میان ربات و وسایل هوشمند خانگی به مراتب پیچیده‌تر شده است. برخی مردم فکر می‌کنند ربات چیزی است که همه جای خانه را می‌گردد و یکسری کار انجام می‌دهد؛ البته این تصور صحیح نیست و نوعی جان‌بخشی صرف به اشیاست. در حالی که از نظر ما، ربات باید زنده باشد، توانایی حرکت داشته باشد و البته حرکاتش هوشمندانه باشد.

با در نظر گرفتن مشکلات کنونی در زمینه نرم‌افزار، سخت‌افزار و حسگر، نورمن بر این باور است که چند دهه زمان لازم است تا ربات‌هایی مانند Herb بتوانند به منازل مردم طبقه متوسط جوامع پیشرفته راه یابند، ضمن این که ژاپنی‌ها قطعا در این زمینه پیشتاز خواهند بود.

دلیل این امر آن است که در ژاپن نوعی پذیرش اجتماعی نسبت به ربات‌ها (به عنوان ماشین‌هایی که می‌توانند فعالیت‌های مفیدی انجام دهند) وجود دارد، این در حالی است که مثلا در آمریکا بیشتر مردم به ربات‌ها به چشم قاتل و نابودگر ‌نگاه می‌کنند. جمعیت رو به پیری ژاپن در آینده به ربات نیاز مبرم خواهد داشت؛ ربات‌هایی که بتوانند زمان غذا خوردن، مصرف دارو یا انجام کارهای آشپزخانه را به افراد مسن یادآوری کنند. نورمن هم‌اکنون با همکاری تیمی از محققان در کشور هنگ‌کنگ، مشغول ساخت رباتی به نام Autom است که صاحب خود را از پرخوری منع می‌کند.

نورمن درباره این ربات می‌گوید رباتی که روی آن کار می‌کنند می‌تواند در آشپزخانه حرکت کند و با پرسیدن درباره این‌که آیا مطابق رژیم مورد نظرتان غذا خورده‌اید یا خیر، فرد را از وضع غذایی خود آگاه ‌کند. البته هنوز مشخص نیست مردم از این ربات خوششان بیاید یا نه. احتمال زیادی وجود دارد که صاحبان این ربات پس از مدتی ترجیح بدهند این فضول باهوش را برای همیشه خاموش کنند،‌ مگر این‌که بتوان برای آن کاربردی اختصاصی طراحی کرد که به قول معروف، منفعتش بیش از آزارش باشد. (ضمیمه کلیک)

منبع: Discovery.com

مترجم : نورالدین ییلاقی