بازگشت «گاو»ِ آراسته

تعداد فیلم‌های تامل‌برانگیز هم به اندازه‌ای نبود که این جرقه‌ها به موجی پیوسته تبدیل شود و سینمای خاص و هنری ایران راه خود را در میان انبوه آثار صرفا سرگرم‌کننده و مبتذل پیدا کند، اما از اواخر دهه چهل ورق برگشت و ظهور چند فیلمساز جوان مسیر سینمای روشنفکرانه و متفاوت را عوض کرد.

سال 48 نقطه عطفی در سینمای ایران بود و داریوش مهرجویی با «گاو»، مسعود کیمیایی با «قیصر» و ناصر تقوایی با «آرامش در حضور دیگران» هرکدام جریان مهمی را پایه‌گذاری کردند و باعث شدند سینمای دگراندیش و نوین نیز مجالی برای ظهور، نفس کشیدن و مهم‌تر از آن ادامه حیات بیابد. راهی که توسط همین فیلمسازان و چهره‌های دیگری چون سهراب شهید ثالث، علی حاتمی، کامران شیردل، فریدون گله، جلال مقدم، بهمن فرمان‌آرا و دیگران دنبال شد و حتی زمینه را برای فیلمسازان تجربه‌گرایی چون عباس کیارستمی نیز فراهم کرد.

نمایش نسخه دیجیتالی و بازسازی شده فیلم «گاو» پس از 45 سال که شامگاه جمعه و با حضور چهره‌هایی چون داریوش مهرجویی، ناصر تقوایی و لیلا حاتمی طی مراسمی در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد، ضمن تجدید خاطرات خوش گذشته سینمای ایران، امید بازسازی و تصحیح فنی سایر فیلم‌های قدیمی و ارزشمند را زنده کرد.

مهرجویی در این مراسم ضمن ابراز امیدواری برای ادامه چنین حرکتی گفت: سینما از نظر فنی مدیومی است که آثار آن در حال اضمحلال هستند. روزگاری نگاتیوهای فیلم‌های صامت آتش می‌گرفتند، ولی امروز دنیا به سمت فناوری دیجیتال می‌رود. در همه کشورهای دنیا یکی از کارهای مهم فیلمخانه‌ها نگهداری از فیلم‌های 35 میلی‌متری است که هنوز دیجیتال نشده‌اند.

ناصر تقوایی هم به تاثیرگذاری فیلم «گاو» در سینمای ایران اشاره کرد و گفت: امیدوارم همان‌طوری که جریان سینمای نوین با فیلم مهرجویی شروع شد، جریان دیجیتال‌کردن فیلم‌های قدیمی نیز با این فیلم شروع شده باشد.

نمایش فیلم «گاو» و همنشینی دو بزرگ سینمای ایران، مهرجویی و تقوایی گرچه شیرین است و مایه شادمانی، اما شادمان‌تر می‌شویم اگر مهرجویی (و کیمیایی، سازنده قیصر) همچون گذشته‌ها دوباره آثاری باکیفیت و ماندگار بسازند و تقوایی نیز به این غیبت طولانی خود خواسته پایان دهد و در آن «کاغذ بی خط» طرحی نو دراندازد.

علی رستگار ‌- گروه فرهنگ و هنر