المپ تایتان‌ها

اسلحه، حرکات، هسته گیم‌پلی، حتی سبک گرافیکی بازی، پیش از این در بازی‌های بزرگ و کوچک هم جادوی خود را کرده‌اند؛ اما مثل بازی‌های بزرگی همچون Gears of War یا Assassin’s Creed، شاهد یکی از بهترین و منسجم‌ترین تجربه‌های اول شخص طی دهه گذشته هستیم. داستان سقوط تایتان در آینده‌ای دور و در میان کلونی‌های بشری در فضا رخ می‌دهد. ساختمان‌های شیک و مدرن بشری در تضاد با طبیعت سبز، منظره جالبی را پدید آورده‌اند. بی‌شک بهترین گرافیک را نسخه رایانه‌های شخصی ارائه می‌کند و نسخه X360 ضعیف‌ترین را. خوشبختانه کنترل بازی از این تبعیض اجباری در امان بوده و اگر گرافیک برایتان مهم نباشد، هر نسخه را که بازی کنید لذت خواهید برد.

آنچه موتور سقوط تایتان را می‌تازاند، فرصت‌های بسیار برای مانوردهی در مراحل است. می‌توانید روی دیوارها راه بروید و پرش‌های بلند انجام دهید. ترکیب این مبارزات داغ میان زمین و هوا با فرو رفتن در قالب ربات‌های غول‌آسای موسوم به تایتان، شالوده‌ای ساخته که می‌تواند اکشن خیلی از فیلم‌های بزرگ هالیوودی را به حاشیه براند. گیم‌پلی مانوردهی دو مکانیزم اصلی دارد: پرش دوبل و دویدن روی دیوار. کار هر دو واضح است؛ اولی این امکان را برای بازیکن فراهم می‌کند که به ارتفاعات نسبتا بلند دسترسی پیدا کند و دومی نیز به او اجازه می‌دهد سطوح عمودی را به سهولت سطح زمین در نوردد.

امکان دویدن روی دیوار با یک پرش زاویه‌دار بموقع برایتان فراهم می‌شود. ممکن است دشمنی را در یک کوچه ببینید؛ می‌توانید با دویدن روی دیوار مستقیما به وی حمله کنید و در میان راه از دیواری به دیوار دیگر بپرید. شاید هم بخواهید بدون تماس با زمین یک فضای عریض را طی کنید. در این حالت از بام اولی پرش دوبل کرده، از روی بیلبوردی که آن بین مستقر شده می‌دوید و با یک پرش دوبل دیگر به بام دوم می‌پرید، اما چطور می‌توان به بام‌ها دسترسی پیدا کرد؟ راه که زیاد است! یکی از آنها پرش زیگزاگی بین دیوارهای دو ساختمان، به سبک شاهزاده پارس است. راه دیگر هم شیرجه زدن از پنجره طبقه آخر یک ساختمان و پرش دوبل کردن به بام روبه‌روست.

حجم حرکات آکروباتیک که سازندگان برای هسته ساده و دو مکانیزمی بازی خلق کرده‌اند، واقعا تحسین‌برانگیز است. گفتنی است با وجود ظاهر پیچیده این حرکات، بازی در آموزش آنها سنگ تمام می‌گذارد و طولی نمی‌کشد سخت‌ترین آنها را با سهولت انجام خواهید داد. همین باعث شده که حرکت در نقشه‌ها به تنهایی یک پا شهر فرنگ باشد. تمام 15 نقشه بازی سرشار از فرصت‌های بیشمار برای پیاده‌سازی استراتژی‌های حرکتی است و امکان مانور در ساختمان‌ها در ترکیب با حرکات آکروباتیک، عمقی دوچندان برای این شوتر اول شخص فراهم کرده است. این تنوع استراتژیک طبعا معنای دیگری هم دارد؛ هر آن ممکن است از هر نقطه‌ای مورد هدف قرار بگیرید! برای این‌که بیشتر در جریان این هجوم همه جانبه قرار بگیرید، به یکی دیگر از قابلیت‌های کنترلی بازی اشاره می‌کنیم.

هنگام دویدن روی دیوار، هر زمان که اراده کنید، می‌توانید توقف کرده و در همان حالت آویزان شده یا به اصطلاح بازی Wall Hang کنید. در این حالت می‌توانید به آسانی دشمنان را هدف گرفته و نابودشان کنید! از آنجا که سُکان‌بانان یا همان نیروهای انسانی پیاده بازی براحتی از پا در می‌آیند، مجموع این توانایی‌ها تعادل خوشایندی را رقم زده است. در این بین سه قابلیت آشنای دیگر، یعنی توانایی مشاهده اسکلت دشمنان از پس دیوار، نامرئی شدن نسبی و تقویت سرعت و بازیابی سلامت در بازی وجود دارد که مانند خیلی دیگر از خصایص سقوط تایتان، خیلی بهتر از همتایان این بازی (مانند سری کرایسیس) پیاده‌سازی شده‌اند. سلاح‌ها نیز از این قاعده مستثنا نیستند. تقریبا تمام سلاح‌های بازی انواع تغییر یافته همان‌هایی است که در بازی‌های دیگر این سبک دیده‌ایم که در ترکیب با آکروباتیک‌ها تجربه جدیدی را خلق می‌کنند. اما یکی از سلاح‌های بازی را انگار برای این عنوان طراحی کرده باشند و آن هم Smart Pistol یا تپانچه هوشمند است. با این تپانچه می‌توانید تیرهای لازم برای کشتن دشمن را یکجا شلیک کنید، اما برای تیراندازی با آن به چند ثانیه وقت نیاز است تا با نگهداشتن هدفگیر روی دشمن، آن را به تپانچه بشناسانید. در صورتی که دشمن پیش از سر رسیدن زمان لازم از تیررس خارج شود، وقت صرف شده نیز تلف خواهد شد. هر تیم تعدادی عضو رباتیک دارد که با هوش مصنوعی کنترل می‌شوند. این ربات‌ها به مرور به محل نبرد اعزام می‌شوند و با کشتن سکان بانان یا حمل زخمی‌ها به نقاط امن، به هم‌تیمی‌های انسانی خود کمک می‌کنند. هر تیم که بتواند تعداد بیشتری از نیروهای دشمن را در مدت زمان کمتر از بین ببرد، می‌تواند تایتان خود را بسازد که توسط یکی از اعضای همان تیم کنترل خواهد شد. این ربات‌های غول‌آسا نقش تعیین‌کننده‌ای در نبردها دارند. نبرد بین تایتان‌ها استراتژیک‌تر از نبرد بین سکان‌بان‌هاست و باید با دقت از قابلیت‌های آنها، از جمله موشک‌انداز، مسلسل، بمب دودزا و... استفاده کنید. نکته ظریف این قسمت این است که سکان‌بان‌ها و تایتان‌ها هر دو به یک میزان برای دیگری خطر محسوب می‌شوند. هر سکان‌بان به یک سلاح ضد تایتان مجهز است. همچنین سکان‌بان‌ها می‌توانند با پریدن به پشت تایتان‌ها نسبت به باز کردن صفحه تعبیه شده روی بدنه و از بین بردن مدارهای داخلش اقدام کنند. در چنین حالتی اگر تایتان به سیستم دفاعی مناسب مجهز نباشد یا یکی از هم‌تیمی‌ها را در کنار خود نداشته باشد، هدایتگر آن مجبور است به بیرون پریده و شخصا حساب متجاوز را برسد.

خلاصه کلام این‌که اگر دلتان یک تجربه ناب در سبک شوتر اول شخص آنلاین می‌طلبد، به هیچ عنوان این بازی را از دست ندهید.

سیاوش شهبازی