حمایت از جنس ایرانی

در این مجموعه حاج سرمدی به دنبال احیای کارخانه نساجی خود است، ولی به دلیل واردات بی‌رویه منسوجات خارجی، در آستانه ورشکستگی قرار دارد. نادر پسرش مخالف کار پدر است و میل به فروش کارخانه و تاسیس یک فروشگاه برای فروش اجناس خارجی دارد. مرجان دختر سرمدی موافق پدر است و فداکارانه در این مسیر قدم بر‌می‌دارد. از سویی عده‌ای قاچاقچی به سرکردگی اشخاصی به نام‌های الیاس و تکنده که منافع خود را در از میان رفتن کارخانه و قاچاق کالاهای خارجی می‌بینند، در راه احیای این کارخانه و کارخانه‌های دیگر سنگ‌اندازی می‌کنند. آنها در این زمینه از هر کاری حتی قتل فروگذار نیستند.

نادر، دوستی دارد به نام کامران، که فردی لاابالی است و موجبات آشنایی او را با تکنده فراهم می‌کند و نادر به سبب خامی و بی‌تجربگی عامل دست او قرار می‌گیرد. مهم‌ترین نکته‌ای که در این مجموعه به‌چشم می‌خورد، شعارزدگی است. موضوع از کار افتادن و اخراج کارگرهای کارخانه‌های نساجی و پرداختن به علل از میان رفتن تولیدات داخلی پیامی مناسب است، اما پرداختی ضعیف دارد.

یکی از بخش‌های مهم در یک مجموعه تلویزیونی فیلمنامه است. پژوهش و تحقیق این مجموعه خوب است، اما در شروع قسمت اول، بیش از حد لزوم در جلسات سخنرانی می‌گذرد و ماحصل این پژوهش به‌شکلی مستقیم به مخاطب منتقل می‌شود. شروع قصه یک سریال با یک دعوای خانوادگی بدون پیش‌زمینه و پیش پاافتاده است. حجم اطلاعات مستقیم باعث کندی ضرباهنگ درونی کار شده است. رفتار شخصیت‌ها و روابط آنها با یکدیگر از منطق لازم پیروی نمی‌کند و گره‌های ایجاد شده نیز تقریبا همین وضع را دارد، مثلا ارتباط پارچه‌های قاچاق با فرم بارنامه انبار کارخانه در تضاد است. برخی اطلاعات کم‌اهمیت نیز مثل پرداخت پول برق کارخانه از سوی مرجان بی‌جهت تکرار می‌شود.

مجموعه داستانی زیگزاگ با توجه به این‌که به اهمیت تولیدات داخلی می‌پردازد، کار بسیار ارزشمندی است. اما باید در تولید آثاری از این دست توجه کرد که طراحی قصه از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. درواقع اگر قصه از انسجام مناسبی برخوردار باشد، می‌تواند خطاها و اشکالات جزئی یک اثر را ـ تا حدود بسیاری ـ پوشش دهد. برای پرداختن به سریال‌های موضوعی علاوه بر تحقیق مناسب، لازم است که روی عناصر دیگر مثل «جذابیت» و البته «باورپذیری» نیز به همان اندازه متمرکز شد.

رامین میلادی