یک جام و 4 مدعی

قرعه‌کشی مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا، جمعه در نیون سوئیس انجام و طی آن مشخص شد در این مرحله اتلتیکو مادرید باید از چلسی پذیرایی کند و بایرن مونیخ با پپ گواردیولا به مصاف رئال مادرید برود. سابقه نشان داده معمولا تیم‌هایی که بیشترین امیدواری را دارند، در نهایت دست‌شان از رسیدن به جام کوتاه می‌ماند.

دو فصل قبل وقتی رئال، بارسا، بایرن و چلسی به نیمه نهایی رسیدند، همه منتظر یک فینال تمام اسپانیایی در مونیخ بودند اما در نهایت نه تنها هیچ یک از دو تیم بارسا و رئال به فینال نرسیدند، بلکه چلسی، کم‌امیدترین تیم رقابت‌ها جام را بالای سر برد.

سال گذشته هم دورتموند با کنار زدن رئال، حریف بایرن در فینال لندن شد. این بار همه نگاه‌ها به بایرن و رئال است و بسیاری معتقدند تیمی که از این دیدار به فینال برسد، در نهایت جام قهرمانی را نیز بالای سر خواهد برد. اما آیا این اتفاق رخ خواهد داد؟

بایرن مونیخ؛ طلسم قهرمان شکسته می‌شود؟

تا چند هفته قبل از بایرن به عنوان قدرت مطلق فوتبال اروپا یاد می‌شد؛ تیمی که در اواسط مارس قهرمانی خود در بوندس لیگا را قطعی کرده بود و همه حریفان خودش را بسادگی هر چه تمام‌تر از پیش رو برمی‌داشت، اما آنها در برابر یکی از ضعیف‌ترین منچستر یونایتدهای 25 سال اخیر به مشکل خوردند و هفته پیش مقابل آگسبورگ نیز نتیجه را واگذار کردند تا مشخص شود آن قدر‌ها هم شکست‌ناپذیر نیستند.

با این حال، بایرن در دو سال اخیر تجربه‌های زیادی در لیگ قهرمانان اندوخته و بعید است به این سادگی‌ها از جام دل بکند. بایرن با وجود مصدومیت تیاگو هنوز هم مهره‌های خوبی در میانه میدان دارد و با توجه به سبک بازی گواردیولا از جدی‌ترین مدعیان قهرمانی محسوب می‌شود. با وجود مهره‌ای همچون مانژوکیج در نوک خط حمله، آنها گزینه‌های زیادی برای حمله به دروازه حریفان در اختیار دارند.

بایرن هنوز تیمی است که می‌تواند هر حریفی را شکست دهد؛ بویژه این‌که آنها سرمربی‌ای مانند پپ گواردیولا را در اختیار دارند که می‌تواند برگ برنده بارسا در دو دیدار رودررو با حریف مادریدی باشد. گواردیولا در چهار فصلی که هدایت بارسا را برعهده داشت، سنگین‌ترین شکست‌های یک دهه اخیر رئال را به این تیم تحمیل کرد. پیروزی 6 بر 2 در سانتیاگو برنابئو و برد 5 بر صفر در نیوکمپ، نشان داد گواردیولا بخوبی رئالی‌ها را می‌شناسد و اگرچه رئال از آن زمان تغییرات زیادی داشته، اما بی‌تردید سرمربی اسپانیایی باواریایی‌ها برای عبور از آنها برنامه ویژه‌ای خواهد داشت.

از زمان تغییر فرمت رقابت‌های جام باشگاه‌های اروپا و تبدیل آن به لیگ قهرمانان، تا به حال هیچ تیمی نتوانسته از قهرمانی‌اش در این رقابت‌ها در فصل بعد دفاع کند. باید دید بایرنی‌ها در فصلی که به کمتر حریفی مجال نفس کشیدن دادند، می‌توانند این طلسم را بشکنند یا نه.

چلسی؛ مورینیو جام می‌خواهد

چلسی دو فصل قبل هم که توانست به قهرمانی برسد، در نیمه‌نهایی یک تیم اسپانیایی را از پیش رو برداشت و این بار هم آنها باید با یک حریف از اسپانیا روبه‌رو شوند.

چلسی سال 2012 مدعی قهرمانی محسوب نمی‌شد، اما توانست در عین ناباوری قهرمان اروپا شود. فصل پیش آنها حتی نتوانستند از گروه خود صعود کنند و این بار با هنرنمایی خوزه مورینیو، توانستند بار دیگر به نیمه‌نهایی برسند. گرچه آنها در برابر پاری سن ژرمن به مشکل خوردند و فاصله‌ای تا حذف شدن نداشتند، اما سرانجام توانستند جواز صعود به دور بعد را بگیرند.

چلسی هنوز مشکلاتی را در ترکیب خود می‌بیند که شاید مهم‌ترین مورد، نبود یک گلزن خارق‌العاده در قیاس با دیگر تیم‌ها باشد، اما مورینیو نشان داده متخصص پیروزی در شرایط سخت است و هیچ بعید نیست بار دیگر موفق به انجام دادن این مهم شود.

مصاف با اتلتیکو شاید بهترین قرعه روی کاغذ برای آنها محسوب شود، اما شاگردان سیمئونه به هیچ عنوان حریف ساده‌ای نخواهند بود. با این حال با وجود داشتن مردی همچون مورینیو، چلسی شانس خوبی برای تجربه دومین فینال خود در سه سال اخیر خواهد داشت. او در چند ماه گذشته بارها از تیمش با عنوان اسب کوچک یاد کرده و گفته بود بعید است این فصل را با کسب جام به پایان ببرند، اما حالا که به این مرحله رسیده‌اند، بعید است مورینیو براحتی تسلیم شود.

مورینیو در سه فصل حضور در رئال، هر بار در نیمه نهایی متوقف شد و مطمئنا این بار مصمم است این طلسم را بشکند، بویژه این‌که دیدار نهایی امسال لیگ قهرمانان در لیسبون، پایتخت پرتغال برگزار می‌شود و حضور در چنین فینالی می‌تواند برای آقای خاص که سال‌هاست در کشورش مربیگری نمی‌کند، یادآور خاطرات شیرینی باشد.

اتلتیکو مادرید؛ جنگجویان ویسنته کالدرون

اتلتیکو دیگر یک پدیده نیست. آنها پس از درخشش در لالیگا و لیگ قهرمانان دیگر یک مدعی تمام عیار محسوب می‌شوند. شاگردان سیمئونه این شانس را دارند که برای اولین بار در 40 سال اخیر راهی فینال لیگ قهرمانان اروپا شوند.

وابستگی بیش از اندازه به دیه‌گو کاستا یکی از مهم‌ترین نقاط ضعف اتلتیکو خوانده می‌شد، اما پیروزی بزرگ آنها برابر بارسلونا بدون دیه‌گو کاستا، ثابت کرد اتلتیکو فراتر از یک بازیکن است. مردان سیمئونه ثابت کردند گرچه در ترکیب‌شان ستاره آنچنانی وجود ندارد، اما از کیفیت فوق‌العاده‌ای برخوردارند.

در واقع ستاره اتلتیکو، نه در داخل زمین که روی نیمکت حضور دارد. دیه‌گو سیمئونه از زمانی که هدایت سفید و قرمزها را برعهده گرفته، این تیم را کاملا متحول کرده و حتی جدایی ستاره‌ای مانند رادامل فالکائو هم نتوانست این تیم را از روند رو به رشدش دور کند.

سیمئونه بخوبی می‌داند مصاف با مورینیو کار بسیار سختی خواهد بود، هرچند سال گذشته ثابت کرد می‌تواند مچ آقای خاص را بخواباند. اتلتیکو فصل گذشته در فینال کوپا دل ری و در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، رئالِ مورینیو را شکست داد تا او یک فصل بدون جام را پشت سر بگذارد. تیم سیمئونه توانایی انجام کارهای بزرگ را دارد و این مساله را در دو سال اخیر بخوبی اثبات کرده است.

اتلتیکو آخرین بار سال 1974 به فینال جام باشگاه‌های اروپا رسید و در فینال، نتیجه را به بایرن مونیخ واگذار کرد. شاید اکنون نوبت آن رسیده باشد مادریدی‌ها حساب‌شان را با مونیخی‌ها تسویه کنند؛ البته اگر بتوانند به فینال برسند.

رئال مادرید؛ رویای جام دهم

رویای رسیدن به دهمین قهرمانی در لیگ قهرمانان یا آن طور که خود رئالی‌ها می‌گویند «لا دسیما»، بشدت در وست فالن به خطر افتاده بود، اما شاگردان آنچلوتی به سختی توانستند از سد دورتموند عبور کنند.

رساندن رئال به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان شاید برای آنچلوتی یک دستاورد مثبت در اولین فصل حضورش در برنامه محسوب شود، اما بی تردید هواداران رئال را راضی نمی‌کند؛ آنها فقط به قهرمانی فکر می‌کنند.

مصدومیت کریستیانو رونالدو مهم‌ترین موضوع این روزهای رئال مادرید است. اما آنها امیدوارند او را در هر دو دیدار نیمه‌نهایی مقابل بایرن در اختیار داشته باشند. اگر این اتفاق نیفتد تمام امیدهای آنچلوتی به ساق‌های بنزما، بیل و دی ماریا خواهد بود.

مهم‌ترین سوال تاکتیکی رئال‌مادرید مربوط به خط دفاعی‌اش است؛ نقطه‌ای که در بازی مقابل دورتموند بشدت آسیب‌پذیر نشان داد و تکرار این اشتباهات در برابر بایرن بدون شک جبران‌ناپذیر خواهد بود.

اکنون همه چیز به توانایی‌های دفاعی کارلو آنچلوتی بستگی دارد که آیا او می‌تواند سازماندهی تیمش را در این نقطه بهبود بخشد یا خیر. در کنار این مساله، مدافعانی مانند راموس و په‌په نیز باید بسیار بهتر و سریع‌تر در برابر مهاجمان بایرن مونیخ ظاهر شوند. قرعه بایرن، آن چیزی نبود که هواداران رئال آرزویش را داشتند، با این حال امیدواری هنوز هم برای حضور در لیسبون میان آنها وجود دارد.

بهنام جعفرزاده / جام‌جم