وزارتخانه یا سازمان فرقی ندارد؛ جوانان گم شده‌اند

برای نمونه اوایل مرداد امسال نیز جمعی از نمایندگان مجلس با بیان این‌که وزارت ورزش و جوانان فقط به مسائل ورزشی می‌پردازد، به فکر جدا کردن بخش جوانان از این وزارتخانه افتادند به احتمال زیاد آنها یادشان رفته بود که تابستان سال 90 نمایندگان این طرح را به دولت وقت تحمیل کردند تا بتوانند به این وسیله معاون رئیس‌جمهور در سازمان تربیت بدنی را وادار به پاسخگویی کنند.

متاسفانه آن زمان دولت نیز برای تلافی این کار نسبت به مسائل وزارت ورزش و جوانان بی‌اهمیت‌تر از همیشه شد تا آنجا که تاکنون وظایف مدیران وزارت ورزش و جوانان تدوین نشده و ادغام این دو نهاد فقط در حد تابلوهایشان بوده است.

باید تاکید کرد که مشکل اصلی، نبود نیروی متخصص و دلسوز در این حوزه است، زیرا تاکنون بخش جوانان این وزارتخانه فقط به بررسی مشکلات جوانان و ابراز نگرانی بسنده کرده است.

افزون بر این و برخلاف نام این وزارتخانه، جوانان آن‌طور که باید با آن آشنا نیستند و کمتر جوانی را می‌توان پیدا کرد که از بخش جوانان وزارتخانه ورزش و جوانان اطلاعی داشته باشد.

دلایل زیادی سبب این ماجرا شده، زیرا مدیران این بخش یاد گرفته‌اند در اتاق‌های دربسته تشکیل جلسه بدهند و برای مشکلات جوانان نسخه‌هایی بپیچند که هیچ دردی را دوا نمی‌کند، زیرا برخی از آنها درک درستی از سبک زندگی کنونی جوانان ندارند.

این درحالی است که مدیران چنین نهادی باید از نزدیک از دغدغه جوانان باخبر بودن و برای حل آنها قدم‌های موثری بردارند، نه این‌که در اتاق‌های خود بنشینند و هرازگاهی در نشست‌های خبری خود ادعا کنند از مشکلات جوانان باخبرند، چون این روزها مشکلات جوانان آن‌قدر عیان است که یافتن آنها نیاز به کار کارشناسی ندارد.

به همین دلیل باید از مسئولان خواست به‌جای ارائه این طرح‌های دم‌دستی که در صورت تصویب برای مشخص شدن ردیف بودجه آن سال‌ها باید به انتظار نشست، کمی برای جوانانی که در هیاهوی مسئولان گم شده‌اند، زمان بگذارند.

مهدی آیینی - گروه جامعه