دممان گرم، چقدر بافرهنگیم

چون در ابتدا قرار بر این است که این فناوری‌ها عامل پیشرفت و تعالی ما باشد، اما حادثه خبر نمی‌کند! و از شانس ما این عوامل پیشرفت دیگر ممالک اساسی‌ترین وسیله برای آبروریزی و عقبگرد فرهنگی ما می‌شود. چرا آبروریزی و عقبگرد فرهنگی؟ نمی‌گوییم تا اعصابتان خرد شود... ای بابا عرض می‌کنیم واقعاً اعصاب ندارید ها!

به هر حال اصل ماجرا این است که در سالیان اخیر تا دلتان بخواهد چیزهای جدید وارد زندگی ما شده است که به هر بدبختی که بوده با آنها کنار آمده‌ایم تا این که سر و کله ماهواره و اینترنت ـ با صفحات اجتماعی آن مثل فیسبوک و... ـ در زندگی ما پیدا شد. از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان از وقتی که این مظاهر غربزدگی! وارد زندگی ما شد یکجورهایی اساس کارمان زیرورو شد. البته خدای نکرده فکر نکنید ما بلد نبودیم چگونه از آنها استفاده کنیم یا زبانمان لال در این خصوص آموزشی ندیده بودیم، اما هر چه بود یواش یواش حریم خصوصی‌مان؛ عمومی شد! و بتدریج کسی از آفت‌های این جامعه مجازی در امان نماند. خلاصه، کار از کار گذشته بود که تازه برخی مسئولان محترم به تکاپو افتادند و بعد برخلاف میل باطنی‌شان نشستند و فکر کردند و در نهایت بعد از کلی جلسه و سمینار و همایش به این نتیجه رسیدند که به جای آموزش و ارشاد مردم، استفاده از این فناوری‌ها را ممنوع کنند که به حول و قوه الهی الان نه کسی ماهواره دارد و نه الحمدلله از طریق اینترنت به فیسبوک و... دسترسی دارد. گواه آن هم همین چند وقت پیش که بنا به گفته کارشناسان در پی یورش غیورمردان و شیرزنان این مرز و بوم به صفحه فیسبوک مسی، بازیکن آرژانتینی افتخاری به دیگر افتخاراتمان افزوده شد. آن هم ثبت رکورد 50 کامنت در دقیقه! که جسارتا بیشتر آن هم توهین‌آمیز بود​. البته خدا را شکر که در این گونه موارد همیشه ما و شما استثنا هستیم و چنین کارهای غیرفرهنگی را اغیار انجام می‌دهند! اما به هر حال این چیزی از عمق فاجعه نمی‌کاهد.

بین خودمان باشد اما خوب می دانیم ​ مردم فهیم ما اهل این کارها نیستند! اصلا فرهنگ ما غنی‌‌تر از این حرف‌هاست و قطعا کسانی که کامنت گذاشته‌اند ایرانی نبوده‌اند! ایضا آنها که بازیکن تیم والیبال ایتالیا، علی دایی یا... و حتی دکتر شریعتی را مورد هجمه قرار دادند ایرانی نبودند! راستی آنها هم که در استادیوم‌ها به زمین و زمان بی‌حرمتی می‌کنند، ایرانی نیستند!

به هر حال اگر دلتان خواست بپذیرید​ طی سالیان اخیر نهایت کاری که برای ارتقای فرهنگی مردم انجام داده‌ایم، صرفا چسباندن پیام‌های اخلاقی روی در و دیوار شهر بوده است.

در آخر... بی‌خیال ما همه چیزمان به همه چیزمان می‌آید.

مهیار عربی / جام‌جم