جواد نکونام ؛ستاره کودکان محک

چند روز دیگر بهترین بازیکن سال آسیا طی مراسم خاصی در فیلیپین معرفی خواهد شد که این مراسم برای ما ایرانی‌ها در کانون توجه ویژه قرار دارد.

هر چند از آخرین باری که یک ایرانی به عنوان بهترین بازیکن سال آسیا انتخاب شد (علی کریمی در سال 2004) 9 سال می‌گذرد، اما پس از آن‌که طی سه سال گذشته علی کریمی، هادی عقیلی و فرهاد مجیدی در رقابت با رقبای آسیایی موفق به کسب این عنوان نشدند، امسال جواد نکونام، کاپیتان تیم ملی این فرصت را دارد که در رقابت با نمایندگان کره جنوبی و چین، حائز این عنوان شود.

راهیابی تیم ملی به رقابت‌های جام جهانی برزیل و برگزاری بازی‌های قابل توجه در لیگ قهرمانان آسیا به همراه استقلال، جواد نکونام را برای نخستین بار در موقعیتی قرار داده است که شانس خود را برای کسب عنوان بهترین بازیکن قاره بیازماید. هر چند کاپیتان جواد از دو بازیکن کره‌ای و چینی، چیزی کم ندارد و بلکه به جهاتی در تصاحب این عنوان برتر از آنهاست و افزون بر آن، امسال دعای کودکان سرطانی موسسه محک را نیز بدرقه راه خویش دارد.

در حقیقت خود این خبر که جواد نکونام یکی از سه گزینه نهایی بهترین بازیکن سال آسیاست، افتخاری برای جامعه فوتبال ایران محسوب می‌شود، اما برای اعضای خانواده بزرگ محک، نام جواد نکونام با خاطره دیگری نیز همراه شده است. خاطره روزی که کاپیتان تیم ملی همراه دو نفر از فوتبالیست‌های دیگر این تیم، در پاسخ به نامه پر از احساس کودکان مبتلا به سرطان به عمو جواد برای تبریک صعود به جام جهانی، به محک رفت و در یک مسابقه فوتبال مملو از عشق و نوعدوستی، با آنها همبازی شد.

کاپیتان تیم ملی، کودکان سرطانی محک را فراموش نکرد و با پاسخ به نامه مملو از ذوق و احساس‌شان، ثابت کرد همواره در کنار آنهاست. او همبازی کودکان محک شد تا شور و شعف را در مسیر درمان به آنها هدیه کند و جام نوعدوستی را که از طرف آنان به او هدیه شده بود، در دست بگیرد.

بی‌شک ورزشکارانی که با وجود مشغله‌ها و هیاهوی شهرت و افتخار، مسئولیت اجتماعی و اندیشیدن به همنوعانشان را از یاد نمی‌برند، قهرمانان همیشگی خواهند بود.

حجت‌اله اکبرآبادی / دبیر گروه ورزش