پینگ‌پنگ هنوز هم یک تفریح است

این رشته راکتی مفرح قرار بود از یک بازی مدرسه‌ای و سرگرم‌کننده به ورزشی همگانی و قهرمان پرور تبدیل شود، اما برنامه‌هایی که طراحی شده بود یا کافی نبود یا این که توانایی و امکان اجراکردن آنها وجود نداشت؛ چرا که پینگ‌پنگ نسبت به پنج سال پیش چندان تغییر نکرده است. صد البته در این میان پیداشدن پدیده بی‌سابقه‌ای همچون نوشاد عالمیان را هم نمی‌توان به پای برنامه‌های توسعه‌ای پینگ‌پنگ نوشت. پینگ‌پنگ، رشته‌ای که به عنوان یک رشته ورزشی مواردی همچون سلامت جسم و روان و همچنین تمرکز را برای یک ورزشکار به دنبال دارد، اکنون در تمام ارکان خود با مشکلات زیادی روبه‌رو شده است و تیم‌های ملی پینگ‌پنگ در این میان بیشترین آسیب را از این ضعف‌ها دیده‌اند.

تفاوت پینگ‌پنگ بازهای چینی و ایرانی

در کشور چین که قدرت اول در بسیاری از رشته‌های ورزشی دنیاست، پینگ‌پنگ مفهومی بالاتر از یک رشته ورزشی دارد. تبعات مثبت و غیرقابل انکار پینگ‌پنگ بازی‌کردن و نقشی که این رشته روی اعصاب و سلامت جسمانی دارد باعث شده بخش عمده‌ای از دانش آموزان نوجوان چینی مجبور به پینگ‌پنگ بازی‌کردن در مدارس خود باشند. هم اکنون تیم ملی پینگ‌پنگ نوجوانان چین قدرتی برابر تیم‌های ملی بزرگسالان برخی کشورهای دیگر دارد، اما در ایران رده‌های سنی پایین‌تر پینگ‌پنگ یک روند فرسایشی را طی می‌کنند. تیم ملی نوجوانان ایران امسال در رقابت‌های قهرمانی آسیا حتی مغلوب تیمی همچون سریلانکا شد و از آن سو تیم ملی جوانان هم در حالی که سال‌های گذشته مقام ششم و هفتم آسیا را آورده بود، امسال در رده دهم آسیا قرار گرفت. این تیم امسال حتی مغلوب تیم‌های ضعیفی مثل قزاقستان و تایلند شد، اگر شرایط کنونی تیم‌های ملی پینگ‌پنگ به همین گونه پیش برود بعید نیست کشورهای عربی و کوچک حاشیه خلیج فارس هم از پینگ‌پنگ ایران جلو بزنند. البته نباید این نکته را هرگز فراموش کرد که فدراسیون پینگ‌پنگ نسبت به فدراسیون‌های قبلی به مراتب رده‌های سنی پایین را بیشتر به رقابت‌های برون‌مرزی اعزام می‌کند. محمود نظری، کارشناس و مربی پینگ‌پنگ درباره شرایط تیم‌های ملی پینگ‌پنگ در رده‌های سنی مختلف به جام‌جم می‌گوید: چشم‌انداز روشنی برای رده‌های سنی پینگ‌پنگ دیده نمی‌شود. همین الان هم کشورهای منطقه در حال سبقت‌گرفتن از پینگ‌پنگ ایران هستند. یکی از مهم‌ترین مواردی که سقوط پینگ‌پنگ ایران در رده‌های پایه را فراهم آورد به نبود حریف تمرینی مناسب برای ملی‌پوشان برمی‌گردد. در پینگ‌پنگ هیچ چیز مهم‌تر از حریف تمرینی نیست، اما در حال حاضر پینگ‌پنگ بازان ایرانی کمتر از گذشته با حریفان تمرینی قدرتمند بازی تدارکاتی برگزار می‌کنند. نکته بسیار مهم‌تر این که پینگ‌پنگ‌بازان ملی پوش ایرانی سال‌ها بدون مربی تمرین کردند.

روند معکوس پینگ‌پنگ ایران

در حالی که با افتخارآفرینی‌های پی‌درپی نوشاد عالمیان در صحنه‌های بین‌المللی انتظار می‌رفت پینگ‌پنگ ایران بزودی در سطح آسیا بر خلاف روال سال‌های گذشته صاحب مدال و مقام شود هنوز این اتفاق نیفتاده است. از سویی تیم ملی بزرگسالان نیز مانند رده‌های پایه یک روند معکوس را طی می‌کند و هر چقدر زمان می‌گذرد بیشتر پسرفت می‌کند. فدراسیون پینگ‌پنگ تلاش خود را برای اعزام هر چه بیشتر ملی‌پوشان به رقابت‌های مختلف برون‌مرزی کرد، اما گویا مشکل جای دیگری است و این مشکل شاید نبود برنامه مشخصی برای پیدا کردن استعدادهای جدید باشد. نظری اما این مشکلات پینگ‌پنگ را جای دیگری می‌بیند. وی می‌گوید: اوج پختگی و با تجربه‌شدن یک پینگ‌پنگ باز در سنین 30 تا 40 است، اما در پینگ‌پنگ ایران این دست از بازیکنان به جای این که حفظ شوند، کنار می‌روند و به دلیل اعزام‌نشدن به رقابت‌های بین‌المللی توان فنی آنها تحلیل می‌رود. همین الان پینگ‌پنگ بازانی همچون اخلاق پسند و نوروزی را نگاه کنید که هر دو بالای 30 سال دارند و هر دو هم در رقابت‌های المپیک شرکت کرده‌اند، اما بنا به دلایلی هر دو از تیم ملی کنار گذاشته شدند. اخلاق‌پسند هم اکنون در تیم حسینیه عراق بازی می‌کند. او هفته گذشته در جام باشگاه‌های عرب نفر پانزدهم پینگ‌پنگ دنیا را شکست داد. یعنی او با این همه سابقه و توانایی شکست دادن برترین پینگ‌پنگ‌بازان دنیا شایسته حضور در تیم ملی پینگ‌پنگ نیست؟

بانوان بدون حتی یک اردو

بانوان پینگ‌پنگ باز نیز بیشتر از گذشته به رقابت‌های برون مرزی اعزام می‌شوند، اما پیشرفت چندانی هم در کار آنها دیده نمی‌شود. بزرگ‌ترین دستاورد چند سال اخیر بانوان، کسب سهمیه المپیک لندن توسط ندا شهسواری بود؛ پینگ‌پنگ بازی که امروز بنا به دلایل واهی از اعزام به رقابت‌های قهرمانی آسیا محروم می‌شود. البته بانوان پینگ‌پنگ حداقل در یک سال اخیر هیچ اردوی مستمری نداشته‌اند و حضورشان در رقابت‌های برون‌مرزی هم کمرنگ‌تر شده است. در پینگ‌پنگ بانوان هم چندان به رده‌های پایه اهمیت داده نمی‌شود. پینگ‌پنگ بانوان هم زمانی می‌خواست در آسیا حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد، اما اکنون دوباره فقط به یک بازی تفریحی تبدیل شده است.

پینگ‌پنگ، فقط یک تفریح

پینگ‌پنگ نمی‌خواست یک تفریح و یک وسیله سرگرم‌کننده باقی بماند و فدراسیونی‌ها می‌خواستند این رشته را به یکی از رشته‌های مدال‌آور و حرفه‌ای در ایران تبدیل کنند، اما همه چیز روی مدار گذشته خود حرکت می‌کند. پینگ‌پنگ هنوز هم یک تفریح است تا ورزشی که بتوان در میادین و صحنه‌های مهم بین‌المللی روی آن حساب کرد. نظری در پایان می‌گوید: در پینگ‌پنگ اعتمادها از بین رفته است و تمایل نداشتن رئیس فدراسیون پینگ‌پنگ برای استفاده از نیروهای متخصص شاهدی برای این ادعاست. در شرایط کنونی نمی‌توان آینده درخشانی را برای پینگ‌پنگ پیش‌بینی کرد و باید منتظر بمانیم ببینیم چه زمانی وارد مرحله حرفه‌ای می‌شویم.

هیلدا حسینی‌خواه ‌/‌ گروه ورزشی