عشق سالهای رادیو

نه صدایش غریبه است و نه سیمایش. بسیاری او را از صبح جمعه با شما تیپهای مختلفی که اجرا کرد از جمله خان خان می شناسند و چهره اش را که البته آشنا نیست.

کد خبر: ۶۰۹۷۷

علیرضا جاویدنیا در آستانه 53 سالگی در حالی که به کار و مردمش عشق می ورزد دلخور است. چرایش را نفهمیدم اما این قدر دانستم که او هم مثل دیگر بزرگان رادیو اگر چه وقتی به پشت سر می نگرد به سالهای حضورش در رادیو تاسف نمی خورد چون عاشق است اما در نگاهش به روزهای آینده برق امید هم نمی درخشد.او هم اکنون فقط اجرای راه شب دوشنبه ها را در شبکه سراسری برعهده دارد.

در آستانه 53 سالگی در لحظه تحویل سال چه آرزویی خواهید کرد؛!

اول این که آنهایی که راه راست خدا را نمی روند به راه راست بازگردند ، دوم این که هیچکس روی تخت بیمارستان نماند و در سال 84 شاهد بیماری و گرفتاری کسی نباشیم.

برای خودتان چه آرزویی دارید؛!

هیچوقت زمین نخورم.

زمین خوردن را تعریف کنید؛!

یک وقتی آدم تعادلش برهم می خورد اما وقتی می گویم زمین نخورم یعنی شرایط به گونه ای نشود که به زمین بچسبم. این بی رحمی محض است.

برای این که این اتفاق نیفتد چه خواهید کرد؛

سعی می کنم با مردم باشم و نسبت به کاری که می کنم عشق و ایمان بورزم.

در لحظه تحویل 25 سالگی چه آرزویی داشتید؛!

دعا می کردم که سایه پدر و مادر بر سرم باشد.

در برخورد با دیگران به گونه ای بوده اید که باعث دلخوری یا شکستن کسی نشوید؛

می توانید از همه آنها که من را می شناسند و با من کار کرده اند و رفیق بوده اند بپرسید که علیرضا جاویدنیا تا به حال کسی را داخل گودال کرده یا با احساس و روحیه کسی بازی کرده است. همیشه مشوق جوان ها بودم اما برخی دوستانم به عکس گاهی مغرضانه برخورد کردند متاسفانه گاهی گوش شنوا هم در کنار اینها هست که تایید می شوند.

از رادیو دل شکسته اید؛!

از رادیو هیچ وقت ، اما از کسانی دلخورم که برایشان زحمت کشیدم برای شخصیت و موقعیت شان ارزش قایل بودم و به محض اشاره به کمبودی ؛ شدم بدترین آدم روی زمین. دوستانی که فقط به منفعت خود فکر می کردند و فقط هیات یک دولت را داشتند.

در عالم کودکی و نوجوانی می خواستید چه کاره شوید؛

مهندس فنی هواپیما ، اما تنبلی کردم به موسیقی هم خیلی علاقه داشتم و شاید می توانستم آهنگساز خوبی شوم اکثر ملودی های صبح جمعه با شما را من به طور خود جوش می ساختم. چون اکثر سازها را می شناسم فقط نت نمی دانم.

30 سال کار در رادیو چگونه بود؛!

مثل پشت سرگذاشتن دروس یک دانشگاه به لحاظ تجربی.

به عقیده شما چه بر سر رادیو آمد که جدای دلیل سرازیر شدن رسانه های فراگیر با ریزش جدی مخاطب روبه رو شد؛

یکنواختی برنامه ها ، کلیشه بودن مطالب و کلام ها باعث می شود شنونده گریزان شود. رادیو در خودش باید حرکت دیگری را آغاز کند. استعدادهای جوان به کار گرفته شوند و دستگاه هایی برای پرورش نویسنده و خواننده و عوامل فنی ایجاد شود. امثال من تا کی می خواهند ادامه دهند آیا من 5 سال دیگر در آستانه 60 سالگی بدون بیمه و بازنشستگی همین انرژی را خواهم داشت. در حالی که سالهای درخشان زندگی را صرف رادیو کردم.

چرا با وجود این همه بی مهری ادامه دادید؛!

آدم وقتی آلوده می شود می ماند ، کارم را دوست داشتم اگر وقتی را که برای صبح جمعه با شما گذاشتم صرف دوبله یا دیگر کارهای هنری می کردم شاید الان وضعیت بهتری داشتم.

دلخورید؛!

بله زیاد از کسانی که صادقانه برایشان زحمت کشیدم دلم گرفته است.

قصد دارید در سال 84 چه تحول عمده ای را در زندگیتان ایجاد کنید؛

بی گدار به آب نزنم و با احساساتم که بیچاره ام کرده است جلو نروم.

اگر به 25 سال بیش باز گردید مسیر زندگی را تغییر می دهید؛!

در مورد بعضی آدمها قطعا تغییر خواهم داد اما کارم را دوست دارم.

بهترین روزی که در سال 83 پشت سرگذاشتید؛!

روزی که با میل خودم از یکی از برنامه هایی که کار می کردم جدا شدم.

زیباترین جمله ای که در سال 83 شنیدید؛

همیشه قشنگترین ها را از زبان همسر و یگانه فرزندم شنیده ام.

فکر می کنید یک آدم احساساتی می تواند دل دریایی داشته باشد؛

سعی خودم را کرده ام چیزی را از کسی دریغ نکنم و حرفی را که پشت میکروفن می زنم مردم خلافش را بیرون نبینند.

اگر به رسم نوجوانی بخواهید انشایی با موضوع بهار بنویسید شروعش چگونه است؛

شروع بهار همیشه شناخت خداست بهار معلم خوبی است به شرط این که ما شاگردان خوبی باشیم.

چه شعری را همیشه زمزمه می کنید؛

باور کنید من فقط توانا بود هر که دانا بود / زدانش دل پیربرنا بود را بلد هستم.

خوب اگر دوست دارید سال نو را به دوستدارانتان تبریک بگویید؛

فرا رسیدن بهار را که سرفصل عشق است و در درجه اول عشق به خدا به همه تبریک و تهنیت می گویم به خصوص به آن پیرمرد ، پیرزن هایی که مهربونی در گوشه و کنار ما را مورد لطف خود قرار می دهند و آرزوی سلامتی می کنم برای مردم با صفای ایران.

پایان خوبی برای یک مصاحبه بود اما حکم شروعی دل انگیز را داشت!

تا خدا چه بخواهد....