مسابقه قرآنی 1447

پرسش مسابقه کتبی، تشریحی طرح در ارتباط با پیام‌های این جزء بوده و صندوق پستی1447ـ 16765 شبکه قرآن و معارف سیما آماده دریافت برداشت‌های مخاطبان گرامی خواهد بود.

شماره: 21 سوره مبارکه: معارج، آیات مبارکه: 18 ـ 8

نظام موجود در آسمان، پایانی دارد و روزی نابود می‏شود. برای بر پا شدن قیامت، نظام موجود زمین و آسمان به کلی دگرگون می‏شود. در قرآن تعبیراتی است که این به‌هم خوردن را بیان می‏کند، چنان‌که می‏فرماید: «یَوْمَ نَطْوِی السَّماءَ کَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُبِ» (انبیاء، 104) آسمان را مثل طومار درهم می‏پیچیم.

به دوستی‏ها و روابط گرم دنیوی دل نبندید که در آخرت به کار نیاید.

مجرم در قیامت سه آرزو می‏کند: الف) با خاک یکسان شود. «لَوْ تُسَوَّی بِهِمُ الْأَرْضُ» (نساء، 42) ب) از اعمالش دور شود. «أَمَداً بَعِیداً» (آل عمران، 30) ج) با فدیه دادن رها شود. یوم‏ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِی‏...

مجرم برای فدیه دادن و نجات یافتن، فرد یا گروهی را انتخاب نمی‏کند، بلکه می‏گوید: همه را بگیرید و مرا آزاد کنید؛ فرزند، همسر، برادر، فامیل و همه مردم زمین. (کلمات با حرف واو عطف شده نه با حرف «اوْ»)

در آن روز، عاطفه فرزندی، غیرت همسری، محبت برادری و حمایت فامیلی و آشنایی مردمی همه فدا می‏شود، ولی چه سود؟!

براساس این آیات، عوامل دوزخی شدن چهار چیز است: فرد در ظاهر به حق پشت می‏کند: «أَدْبَرَ» در قلب تنفر دارد و روی بر می‏تابد: «تَوَلَّی» ثروت اندوزی می‏کند: «جمع» و به دیگران نمی‏دهد. «فَأَوْعی‏»

«یَفْتَدِی» به معنای فدیه و عوض دادن برای رهایی و نجات است. «فصیلة» به معنای فامیلی است که انسان از آن جدا شده است. «تُؤْوِیهِ» از «مأوی» به معنای پناه دادن است.

«لَظی‏» شعله خالص آتش است. «اوعی» از «وعاء» به معنای ظرف است و مراد از آن، ذخیره کردن چیزی در ظرف است. «شوی» به پوست اطراف بدن گویند.

در قیامت، شکنجه روحی وجسمی با هم است. نشان دادن خویشان ودوستان صمیمی به انسان و بالعکس، بالاترین شکنجه روحی است. مجرم در آن روز، نجات خود را از عذاب، به قیمت نابودی همه می‏خواهد. مراقب باشیم که در دنیا به‌دلیل رفاه همسر و فرزندان و جلب رضایت دوستان و خویشان، خود را دوزخی نکنیم؛ زیرا در آن روز هیچ یک از آنها به داد ما نمی‏رسند و به درد ما نمی‏خورند. در واقع غریزه حب ذات، بالاترین غرایز است‏.