علی دایی و 2 تجربه حیاتی

علی دایی؛ همان مربی‌ای که دو سال پیش به نماد اعتراض هواداران پرسپولیس تبدیل شده بود، در حالی به قول خودش به خانه برگشت که بیم آن می‌رود این بار خود نماد اعتراض بسازد؛ علی کریمی.

سرمربی جدید سرخ‌ها در حالی زیر بار بازگرداندن علی کریمی به پرسپولیس نمی‌رود که دو تجربه روشن پیش روی اوست؛ سال قبل در چنین روزهایی بود که هواداران استقلال برای حضور فرهاد مجیدی بی‌تابی می‌کردند، اما بیانیه‌های تند و ویرانگر مجیدی و از طرفی پافشاری قلعه‌نویی بر موضعش، هواداران آبی را از مشاهده کاپیتان محبوب خود بی‌نصیب گذاشت؛ اتفاقی که باعث شد یک نیم‌فصل کامل، آب خوش از گلوی قلعه‌نویی فرو نرود، چون سکوها مجیدی را فریاد می‌زدند؛ خواسته‌ای که البته قلعه‌نویی در نیم‌فصل دوم به آن تن داد و در کنار دیگر عوامل موثر، موفقیت تیمش را جشن گرفت.

البته داستان علی کریمی و فرهاد مجیدی دو تفاوت عمده دارد؛ اول آن‌که برخلاف مجیدی که حمایت مدیرعامل باشگاه را پشت سر خود می‌دید، کریمی از چنین موهبتی بی‌بهره است و حتی برخی بر این تصورند که رویانیان مانع نرمش اولیه علی دایی در این باره شد.

از طرف دیگر کریمی برخلاف مجیدی دیروز به تصمیم دایی احترام گذاشت و فعلا در این باره تنشی حداقل در اظهار نظرهای رسانه‌ای به چشم نمی‌خورد، اما این هنوز ابتدای ماجراست.

دایی که در جلسه معارفه خود در ورزشگاه درفشی‌فر بخوبی شعارهای حمایتی تماشاگران از کریمی را شنید، باید هم از قلعه‌نویی درس بگیرد و هم از خودش.

گرچه به لحاظ حرفه‌ای نباید هیچ بازیکنی را به مربی تحمیل کرد، اما دایی و کریمی افراد بی‌تجربه و غیرحرفه‌ای نیستند که نتوانند برخی اختلاف نظرهای کوچک را میان خود حل کنند. علی دایی می‌تواند با تدبیری مناسب برای پرسپولیس، خود و حتی علی کریمی بستر موفقیت فراهم کند و اجازه ندهد بدعت رویارویی سکوها با مربی خودی برای سومین فصل پیاپی تکرار شود.

امید توفیقی / گروه ورزش