صدا مهم‌تر از تخصص است!

روئین‌تن شاید در سینما، حرفی برای گفتن داشته باشد و «دلشکسته»‌اش به دل برخی مخاطبان بنشیند یا باشند کسانی که در نشست خبری فیلم «زمهریر» از درآوردن کفش‌ و خداحافظی‌اش با سینما غمگین شده باشند، اما بی‌شک او گزینه مناسبی برای اجرای یک برنامه رادیویی نیست. لحن و شیوه بیان روئین‌تن آن هم برای برنامه‌ای که ادعا می‌کند قصد بررسی مسائل جدی سینمای کشور را دارد، بسیار کمیک است. علی روئین‌تن از اهالی سینماست و با مشکلات آن آشنایی دارد، مدیران سینمایی، منتقدان و خبرنگاران سینمایی با او آشنا هستند و مخاطبان علاقه‌مند سینما نیز ممکن است او را بشناسند؛ همه اینها می‌تواند برای او امتیاز مثبت باشد، اما این امتیازهای مثبت نمی‌تواند بر نامناسب بودن صدای او برای یک برنامه جدی رادیویی تاثیر بگذارد.

مخاطب رادیو تصویر ندارد و صدا تنها ابزاری است که او برای ارتباط در اختیار دارد؛ بنابراین برنامه‌سازان رادیو باید از صدا نهایت بهره را ببرند و با بهترین انتخاب‌ها مخاطبان خود را راضی نگهدارند. آشنایی با یک حوزه تخصصی، آگاهی درباره اخبار، رویدادها و مشکلات آن حوزه و مسائلی از این دست فقط بخشی از قابلیت‌های یک مجری به حساب می‌آید و علاوه بر تمام این موارد، مجری باید هم در رادیو و هم در تلویزیون از لحن و بیان مناسبی برخوردار باشد. این مساله در رادیو اهمیتی دوچندان پیدا می‌کند، چرا که رادیو، رسانه‌ای مبتنی بر صداست و بیان یک مجری نه تنها در ارتباط مخاطب با یک برنامه نقش دارد بلکه می‌تواند هویت یک برنامه را تعریف کند.

آذر مهاجر / گروه رادیو و تلویزیون