مرد آهنی سینمای جهان از زندگی و دغدغه‌‌هایش می‌گوید

در هالیوود بیگانه ام

اشاره: رابرت داونی جونیور، بازیگر چهل‌وهشت ساله سینما، در فیلم‌های عامه‌پسند و غیرمتعارف بازی کرده است. او از سال 1970 جلوی دوربین تلویزیون و سینما بوده و سابقه بازی در​ تئاتر​ را هم دارد.
کد خبر: ۵۶۳۶۰۴
در هالیوود بیگانه ام

موفقیت حرفه‌ای در سال 1989 با فیلم «معتقد واقعی» به سراغش آمد، اما «چاپلین» در سال 1992 او را در سطح وسیعی به تماشاگران معرفی کرد.

در همین ایام بود که در دام مواد مخدر افتاد و کارنامه کاری‌اش افت شدیدی کرد، اما توانست بر این مشکل غلبه کند و پس از ترک اعتیاد به جمع فعالان اجتماعی علیه دخانیات پیوست.

بازی در «مرد آهنی» اوج کارنامه بازیگری اوست. وی در این اکشن کمیک‌استریپی در نقش یک صنعتگر میلیاردر به نام تونی استارک ظاهر شد که در مواقع خطر، تبدیل به ابرقهرمانی به نام مردآهنی می‌شود.

جونیور چند هفته قبل و در فاصله زمانی کوتاهی پیش از اکران عمومی «مرد آهنی 3» بازنشستگی خود را از این نقش اعلام کرد.

از جمله بازیگرانی هستید که از محیط‌های سینمایی فاصله می‌گیرید. دلیلش چیست؟

آدمی منزوی و گوشه‌گیر نیستم، اما همیشه احساس کرده‌ام در هالیوود، حکم یک خارجی یا بیگانه را دارم. شاید این نوعی دیوانگی به نظر برسد، اما شلوغی‌های توخالی این مکان را دوست ندارم. در عین حال همیشه یک حس کلی نسبت به محیطی که در آن کار و زندگی می‌کنم، داشته‌ام. احساس می‌کنم متعلق به اینجا نیستم و نمی‌دانم چرا این حس را دارم.

فیلمنامه‌های مورد علاقه‌تان را چگونه انتخاب می‌کنید؟

فیلمنامه‌های زیادی به دستم می‌رسد و همیشه ابتدای کار از دیدن این همه فیلمنامه ناراحت و عصبی می‌شوم. دیدن آنها کمی مرا می‌ترساند، ولی پس از مدتی آرام می‌شوم و سعی می‌کنم از بین آنها بهترین‌هایشان را انتخاب کنم. درهر دوره‌ای، خوب بودن فیلمنامه بر مبنای سلیقه و علایق من در آن زمان تعریف متفاوتی پیدا می‌کند، اما به محض این که فیلمنامه‌ای را پسندیدم، خیلی سریع تمرین روی آن شروع می‌شود و لقب کار بعدی‌ام را می‌گیرد.

خودتان را از نظر بازیگری چگونه ارزیابی می‌کنید؟

خیلی‌ وقت‌ها فکر می‌کنم اطلاعات اندکی درباره هنر بازیگری دارم. این را خودم هم می‌دانم! ولی تصورم این است که خیلی خوب می‌توانم ادای چیزهای مختلف را درآورم و این کار کمک زیادی به من می‌کند تا بتوانم نقش آدم‌های مختلف را در موقعیت‌های متفاوت بازی کنم. این هنر خدادادی خارق‌العاده ادا درآوردن، یار بزرگ من در کار بازیگری است.

برای بازی در نقش چارلی چاپلین در درام شرح‌حال‌گونه چاپلین، نامزد دریافت جایزه اسکار شدید. تجربه خوبی بود؟

وقتی بازی در این فیلم را قبول کردم، خیلی خوشحال بودم. داشتم نقش یکی از بزرگ‌ترین بازیگران و کمدین‌های تمام تاریخ سینما را بازی می‌‌کردم، اما سازندگان چاپلین به من نگفته بودند بدلکاری‌های چاپلین و همچنین صحنه‌های آکروبات‌بازی فیلم را هم خودم باید بازی کنم. شنیدن این خبر، خونم را به جوش آورد و عصبانی شدم، برایم بازی در آن صحنه‌ها خیلی سخت بود، ولی حالا با خوشحالی می‌گویم تمام بدلکاری‌های فیلم را خودم انجام دادم. بازی در نقش چارلی خیلی برایم مهم بود و نگاهم به زندگی و سینما را تغییر داد. بازی در این فیلم، یک فرصت طلایی بود. بزرگ‌ترین تجربه‌ام در این فیلم بود. مثل این بود بلیت مسابقه بخت‌آزمایی را برده باشم. اگر تا قبل از این فیلم‌هایم برایم موفقیت و اعتبار نیاورده بود، این یکی جبران همه را کرد. یکی از فیلم‌های او را تماشا کردم و از خودم خجالت کشیدم. فهمیدم او در 21 دقیقه یک فیلم کوتاه، بسادگی کاری را انجام داده بود که من در تمام عمرم موفق به انجام آن نشده بودم و تصور می‌کردم انجامش داده‌ام!

گذشته تلخ و سختی داشته‌اید. حالا چگونه به آن نگاه می‌کنید؟

بعضی وقت‌ها شاید لازم باشد زمین بخورید تا یاد بگیرید چگونه سرپا بایستید. تحول آدم‌ها چیز خوب و جالبی است. اگر نمی‌خواهم درباره گذشته‌ام صحبت کنم، به معنی آن نیست که خطاهایم را فراموش کرده‌ام و به چیزی اهمیت نمی‌دهم. از گذشته‌ها و خاطرات تلخ آن درس‌‌های لازم را گرفته‌ام. مهم‌ترین درس این است که اکنون زندگی سالم و آرام و راحتی دارم. درهای گفت‌وگو برای مشکلات و خطاهای گذشته باز است، حتی اگر خیلی مایل به انجام این کار نباشم.

همکاران‌تان از انضباط کاری شما صحبت می‌کنند.

انضباط برای من یعنی احترام‌گذاشتن به خود و دیگران. وقتی حقوق دیگران را رعایت کنی، به حقوق تو هم احترام می‌گذارند. این نکته باعث می‌شود دیگران روی تو حساب کنند و بیشتر و بهتر مورد توجه باشی، در نهایت کارهای بهتری هم به تو پیشنهاد می‌شود.

چرا تصمیم گرفتید بازی در نقش مرد آهنی را در مجموعه فیلم مرد آهنی رها کنید‌؟

به اعتقاد من هر نقشی سن و سال خاصی می‌طلبد و زمان مناسب که فرا رسید، باید از بازی در آن نقش دست کشید. مرد آهنی هم دقیقا چنین چیزی است. او یک ابرقهرمان قصه‌های کمیک استریپی است که ماجراجویی‌های زیادی را در طول قصه هر قسمت از فیلم تجربه می‌کند و اکشن زیادی را باید جلوی دوربین داشته باشد و اجرا کند. دارم پنجاه ساله می‌شوم و توان حضور و بازی در چنین نقش‌هایی را ندارم. باید سراغ نقش‌های آرام‌تر بروم که تحرک ظاهری کمتری دارد. به‌هر‌حال، بازی در نقش مرد آهنی برایم جذابیت‌های خاص خود را داشت و از حضور در این مجموعه فیلم، بسیار راضی و خشنود هستم. ولی وقت آن رسیده بازیگر دیگری ایفای این نقش را به عهده بگیرد.

فکر می‌کنید تماشاگران سینما، بازیگر دیگری را بجز شما در قالب تونی استارک ‌/‌ مرد آهنی قبول کنند؟

چنین اتفاقی قبل از این برای دیگر فیلم‌های ابرقهرمانانه و کمیک استریپی هم افتاده است و بازیگران نقش‌های اصلی آنها به دلایل مختلف عوض شده‌اند و این یک امرطبیعی است و جای تعجب ندارد. تماشاگران هم خیلی زود با این موضوع کنار می‌آیند و حضور یک بازیگر دیگر در نقش مرد آهنی را قبول می‌کنند. شاید یکی از دلایل اصلی این امر این باشد که شخصیت ابرقهرمان فیلم‌های کمیک‌استریپی در بخش مهمی از این فیلم‌ها نقاب به چهره دارد و تماشاچی به جای دیدن صورت و ریخت و قیافه او، آن لباس و نقاب معروف این شخصیت‌ها را می‌بیند.

به نظر شما چه کسی روی پرده سینما مرد آهنی بعدی این مجموعه فیلم خواهد بود؟

نمی‌دانم. تهیه‌کنندگان فیلم هنوز کار و جستجوی خود را در این رابطه شروع نکرده‌اند. البته نام‌هایی مطرح شده و رسانه‌های گروهی و منتقدان سینمایی، گمانه‌زنی‌هایی هم کرده‌اند، اما مطمئنم تهیه‌کنندگان مرد آهنی، بهترین گزینه را برای بازی در این نقش انتخاب خواهند کرد.

چه چیز فیلم‌هایی مثل مرد آهنی شما را جذب می‌کند؟

یکی از چیزهایی که در رابطه با این فیلم‌ها دوست ندارم، تغییر و چرخش ناگهانی و غیرقابل قبول شخصیت‌ها از یک موجود بد به یک موجود خوب است. هضم چنین چیزی برایم راحت نیست. به اعتقاد من، اهمیت خیلی زیادی دارد که این تغییرات خیلی آشکار نباشد و تماشاچی نتواند براحتی آنها را تشخیص دهد. این نکته کمک می‌کند این فیلم‌ها جذاب‌تر به نظر برسند، اما رویایی بودن دنیای این قصه‌ها، چیزی است که مرا هم مثل خیلی‌های دیگر جذب خود می‌کند.

کار جدید چه دارید؟

قرار است در فیلم «قاضی» بازی کنم. این فیلم یک درام اجتماعی است که هیچ شباهتی به مجموعه فیلم مرد آهنی ندارد. در نقش یک وکیل موفق و ماهر بازی می‌کنم که برای مراسم خاکسپاری مادرش راهی زادگاه خود می‌شود. در این محل است که متوجه می‌شود پدرش ـ که یک قاضی سرشناس است ـ متهم به قتل است و باید دفاع از او را به عهده بگیرد. این در حالی است که وی روابط خوب و حسنه‌ای هم با پدر بداخلاق و سختگیر خود ندارد. روابط پدر و فرزندی در راس ماجراهای آن قرار دارد و فرصت خوبی برای ارائه یک بازی زیرپوستی فراهم می‌کند. نقش پدرم را در قاضی، رابرت دووال بازی خواهد کرد.

منبع: رویترز 
مترجم: کیکاووس زیاری

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها