مردی بر فرازپرتگاه

دو عنصر تنش و تعلیق خیلی خوب در این فیلم مورد استفاده قرار گرفته‌ است و سه داستان متفاوت فیلم به شکلی موازی تعریف شده و در دل یکدیگر قرار می‌گیرد. با بهره‌گیری از چنین قصه و فضایی است که پایان فیلم براحتی هضم نمی‌شود و تفاوت آشکاری با پایان فیلم‌های گونه سینمای سرقت دارد.

در عین حال «پرتگاه» فیلم بامزه و سرگرم‌کننده‌ای است و در بسیاری از لحظات خود تلاش دارد بیننده‌اش را گول بزند و به او اطلاعات غلط می‌دهد. سازندگان فیلم با این کار در دل و ذهن تماشاچی احساسی را خلق می‌کنند که در نوع خود تازه است. برخی از منتقدان سینمایی هم به شباهت این فیلم با مجموعه اکشن ماجراجویانه «جان سخت» با بازی بروس ویلیس اشاره می‌کنند.

سام وورتینگتن در قصه «پرتگاه» در نقش یک خلافکار بازنشسته بازی می‌کند که در بالای یک برج، ظاهرا قصد خودکشی دارد. حضور او در این ارتفاع مرگبار باعث توجه مردم عادی، رسانه‌های گروهی و اداره پلیس به وی می‌شود. در شرایطی که ماموران پلیس تلاش دارند وی را از این ارتفاع مرگبار به پایین بکشند. برای تماشاچی فیلم مشخص می‌شود اقدام مرد یک جور ردگم‌کنی برای سرقت بزرگی است که در نزدیکی همین محل در حال وقوع است. این دو قصه، همزمان با هم به جلو می‌رود و راه را برای قصه سوم فیلم (علت سرقت بزرگ این مرد) هموار می‌کند. آنچه در قصه «پرتگاه» بیش از هر چیز دیگری خودش را به رخ می‌کشد، اکشن آن است.

آسگر لت، کارگردان فیلم تمام تلاش خود را کرده است تا با خلق هیجانات مختلف، بیننده را درگیر ماجراهای شخصیت‌های اصلی آن کند. وی که چند سال دستیار کارگردان چند فیلم مستند بوده، سعی کرده به قصه فیلم اکشن دلهره‌آ‌ور خود هم حال و هوایی مستندگونه بدهد.

لت پس از کارگردانی یک فیلم مستند در سال 2006، در سال 2012 اولین فیلم بلند سینمایی خود «حرکت رو به جلو» را کارگردانی کرد. این فیلم با بازی کری فیشر، حال و هوایی کمدی داشت. «پرتگاه» دومین فیلم بلند سینمایی است که همزمان با «حرکت رو به جلو» ساخته شد و موفقیتی بیشتر از این فیلم کسب کرد. برخی از منتقدان سینمایی می‌گویند بخش مهمی از جذابیت «پرتگاه» را باید در فیلمنامه آن جستجو کرد. فیلمنامه فیلم را پابلو اف فنجوس نوشته است. تماشاگران سینما، سام وورتینگتن را ـ که اصلیتی استرالیایی دارد ـ بیشتر به خاطر بازی در فیلم علمی تخیلی «آواتار» ساخته جیمز کامرون به یاد می‌آورند.