شکایت کجا بریم؟

1ـ «انتخابات آزاد» عبارت است از انتخاباتی که مطابق قانونی انجام شده، همه کسانی که خود را دارای صلاحیت می‌بینند، بتوانند آمادگی خود را برای انتخاب شدن اعلام کنند و مراجع ذی‌صلاح قانونی نیز مطابق معیارهایی که در قانون تعیین شده است، صلاحیت آنها را بررسی و افراد قابل تائید را به جامعه معرفی کنند. ویژگی دیگر انتخابات آزاد، حضور آزادانه واجدین شرایط رای دادن پای صندوق‌های رای و انتخاب فرد مورد نظر خود می‌باشد و سرانجام این‌که نتیجه انتخابات براساس آرای مردم شمارش و اعلام شود.

چنین فرآیندی تقریبا در همه نظام‌های مردم‌سالار طراحی و اجرا می‌شود و به طور طبیعی کسانی می‌توانند به سطوح عالی قدرت دست یابند که ساختار نظام را قبول داشته باشند، به اصول قانون اساسی پایبند باشند و اطمینان وجود داشته باشد که در جهت تحکیم و تقویت نظام و اجرای اصول قانون اساسی قدم برخواهند داشت.

بطور مثال امکان ندارد در آمریکا کسی به کنگره یا سنا یا ریاست جمهوری راه یابد که ارزش‌های آمریکایی را مذموم بشمارد و درصدد اسلامی کردن یا مارکسیستی کردن جامعه آمریکا برآید.

یا در انگلستان محال است راه‌یابندگان به مجلس لردها یا عوام یا دولت بتوانند نظام سلطنتی این کشور را به چالش بکشند.

2ـ قضاوتی منصفانه درباره بیش از 30 انتخاباتی که از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون برگزار شده است ما را به این نتیجه رهنمون می‌سازد که انتخابات در کشور ما همواره آزاد بوده است.

بهترین دلیل این مدعا حضور سلایق مختلف اما در چارچوب نظام و قانون اساسی در صحنه انتخابات و چرخش قدرت بین سلائق مختلف سیاسی است. به این اسامی توجه کنید! بنی صدر، شهید رجایی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، حجت‌الاسلام خاتمی و دکتر احمدی‌نژاد.

اینها اسامی افرادی است که در ادوار مختلف در مسند ریاست جمهور قرار گرفته‌اند. تنوع نامزدها که به مراتب بیش از این بوده است آیا در انتخاباتی غیر آزاد، اینقدر تنوع ممکن است؟ نگاهی به ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا نیز همین واقعیت را پیش‌روی ما قرار می‌دهد.

3 ـ رصد وقایع برای ما آشکار می‌سازد که واژه «انتخابات‌ آزاد» سال گذشته برای نخستین بار از زبان رضا پهلوی شنیده شد. کسی که در زمان سلطنت پدرش، این جامعه بویی از انتخابات آزاد را استشمام نکرد! منافقین که دست آنان تا مرفق به خون مظلومان آلوده است دومین جریانی بودند که این کلید واژه را به کار بردند.

اما در دور تازه، همزمان با تصمیم‌گیری جریان ضدانقلاب خارج کشور در نشست پراگ، متاسفانه برخی شخصیت‌های سیاسی داخلی به این واژه تفوه کردند که این همزمانی و همزبانی در خور تامل بسیار است!

4 ـ چهره‌هایی که در داخل کشور، کلیدواژه «انتخابات آزاد» را به کار برده‌اند تقریبا همگی کسانی هستند که برمسند ریاست جمهوری تکیه زده‌اند، لذا دو پرسش اساسی را باید پاسخگو باشند.

نخست این که آیا انتخاب آنان در رسیدن به این مسئولیت در جریان یک انتخابات آزاد بوده است یا غیر آزاد؟

سوال دوم این‌که در زمان ریاست جمهوری آنان نیز انتخابات‌هایی برگزار شده که یک مورد آن انتخابات ریاست جمهوری بوده است که دوباره خودشان به عنوان رئیس‌جمهور برگزیده شده‌اند. آیا این انتخابات‌ها آزاد بوده است یا نه؟

اگر انتخابات‌هایی که این افراد پیروز آن بوده‌اند یا انتخابات‌هایی که در زمان ریاست جمهوری آنان برگزار شده است، آزاد بوده که بوده است، پس به کارگیری و تاکید بر این واژه، به گونه‌ای که القا کند تاکنون چنین نبوده است با چه هدفی انجام می‌شود؟ و اگر آزاد نبوده است که چنین نیست، باید توضیح دهند چرا در انتخاباتی وارد شدند یا انتخاباتی را برگزار کردند که آزاد نبوده است؟ گزینه دیگری هم هست و آن این‌که این آقایان فقط انتخاباتی را آزاد می‌دانند که یا خودشان برگزار کنند یا خودشان در آن پیروز شوند که قضاوت در این باره را به عهده مردم وا می‌گذاریم.

5ـ مهم‌ترین هدفی که کلید واژه «انتخابات آزاد» آن را نشانه رفته است، انگیزه و شور مردم برای حضور در انتخابات است. دشمن از این طریق تلاش می‌کند مردم را از مشارکت در انتخابات مایوس و دلسرد کند و حضور آنان را بی‌نتیجه جلوه دهد. تلاش دشمن در این مسیر قابل فهم است و از دشمن جز دشمنی نباید انتظار داشت اما دوستان یا مدعیان دوستی باید پاسخ دهند چرا در جهت خواست دشمن گام برمی‌دارند؟ «از دشمنان برند شکایت به دوستان» چون دوست همسو با دشمن است شکایت کجا بریم!

و سخن آخر؛ مرور این فراز از سخنان رهبر فرزانه انقلاب است: «یکی از هدف‌ها این است که کاری کنند که انتخابات بدون حضور پرشور و همگانی مردم برگزار شود. این را از حالا همه بدانند.

آن کسانی که ممکن است از سردلسوزی راجع به انتخابات یک توصیه‌های عمومی بکنند که آقا انتخابات اینجوری باشد، آنجوری نباشد، حواسشان باشد به این مقصود دشمن کمک نکنند؛ مردم را از انتخابات مأیوس نکنند، هی نگویند انتخابات باید آزاد باشد، خب، معلوم است که انتخابات باید آزاد باشد. ما از اول انقلاب تا حالا سی و چند انتخابات داشته‌ایم؛ کدامش آزاد نبوده است؟ در کدام کشور دیگر، انتخابات از آنچه که در ایران می‌گذرد؛ آزادتر است؟‌ کجا صلاحیت‌ها ملاحظه نمی‌شود، که اینجا روی این مسائل هی تکیه بکنند. ... این یکی از خواسته‌های دشمن است. ... این یکی از راه‌های از شور و هیجان انداختن انتخابات است.»

مهدی فضائلی