فساد پایان‌ناپذیر

پس از رسوایی بزرگ پائولو روسی، اسطوره بی‌بدیل فوتبال ایتالیا، در زمینه تبانی و تغییر نتیجه یک بازی که سال 1978 اتفاق افتاد و محرومیتی که این بازیکن بزرگ با آن مواجه شد به نظر می‌رسید که دیگر چنین بی آبرویی آن هم به این وسعت در فوتبال ایتالیا تکرار نمی‌شود اما در حقیقت پائولو روسی پایان یک رسوایی بزرگ نبود. پس از تبانی‌هایی که صورت گرفت و پائولو روسی نیز متهم اصلی آن بود تا سال‌های بعد همه چیز خوب پیش رفت. زمانی رسید که سری A ایتالیا محلی برای جولانگاه ستاره‌های بی‌نظیر فوتبال دنیا یعنی مارادونا، میشل پلاتینی، پل گاسکویین و مارکو فان باستن تبدیل شد تا نگاه‌های بسیاری به این لیگ معطوف شود. فوتبال ایتالیا در مدت زمان کوتاهی به گران‌ترین و بهترین لیگ دنیا تبدیل شد و قهرمانی‌های متعددی توسط باشگاه‌های ایتالیایی در لیگ قهرمانان اروپا حاصل شد. همه این اتفاقات خوب و تاثیرگذار باعث شد ننگ بزرگ رسوایی و تبانی‌های اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 میلادی به فراموشی سپرده شود اما همه چیز برای فوتبال ایتالیا یکسان باقی نماند.

در دهه 90 میلادی رگه‌هایی از فساد مالی و مسائل پیرامون پولشویی در برخی از باشگاه‌های مطرح دیده شد؛ باشگاه‌هایی نظیر ناپولی، بولونا و فیورنتینا. علاوه بر این فسادهای مالی که سرمنشأ اتفاقات نامطلوب بعدی برای فوتبال ایتالیا بودند خشونت بی‌سابقه تماشاگران ایتالیایی در جریان بازی‌های مختلف دردسرساز شد و تا حدودی چهره فوتبال ایتالیا را مخدوش کرد اما 90 درصد رسوایی‌های فوتبال ایتالیا به فسادهای مالی باشگاه‌ها و تبانی آنها با برخی داوران مربوط می‌شد و بقیه موارد به مسائلی همچون رسوایی‌های اخلاقی بازیکنان، خشونت تماشاگران و... برمی‌گشت.

بزرگ‌ترین رسوایی‌های چند سال اخیر فوتبال ایتالیا در می‌2006 رقم خورد، جایی که باشگاه‌هایی همچون یوونتوس، آث میلان، فیورنتیا، لاتزیو و رجینا به تبانی بزرگ و بی‌سابقه متهم شدند. با افشای نوار مکالمه تبانی مدیران باشگاه‌ها با برخی داوران جایی برای تکذیب و انکار باقی نماند تا سری A و سری B ایتالیا به عنوان مهد تبانی فوتبال دنیا تبدیل شود.

تصور می‌شد رسوایی‌ها، تبانی‌ها و فسادهای مالی در فوتبال ایتالیا پایان پذیرفته باشد اما خلاف این موضوع کاملا ثابت شده است. هنوز فساد مالی، پولشویی، تبانی یا رسوایی‌های اخلاقی بازیکنان در فوتبال ایتالیا به حیات خود ادامه می‌دهد و تاسف برانگیزتر این است که بازیکنان نقش پررنگی در این جرایم دارند. هنوز به بازیکنان سری A و سری B ایتالیا پیشنهادهایی مبنی بر تبانی می‌شود و 20 باشگاه نیز اکنون در مرحله بازجویی به دلیــــــــل ابهاماتی در مورد پولشویی قرار دارند. مدیر عامل کنونی باشگاه یوونتوس که قبلا مدیریت سیه‌نا را برعهده داشته است همچنان تحت بازپرسی می‌گیرد. با آنچه اکنون در فوتبال ایتالیا جریان دارد واضح است که هیچ‌کس از اتفاقات پنج سال پیش درس عبرت نگرفته است.

این‌که چرا فوتبال ایتالیا تا این حد با فساد‌های مختلفی در لایه لایه خود روبه‌رو است و حتی از اتفاقات گذشته نیز درس عبرت گرفته نمی‌شود به کل جامعه ایتالیا مربوط می‌شود. سیاست این کشور به اندازه کافی با مشکلات متعددی روبه‌رو است و هر چند وقت یک بار اخباری مبنی بر فساد اخلاقی و مالی برخی از دولتمردان ایتالیایی به گوش می‌رسد، با این اوصاف طبیعی است که فوتبال این کشور در معرض انواع فسادها قرار داشته باشد.

سیلویو برلوسکنی، لوچیانو موگی و لوچیانو گاچی از مطرح‌ترین سیاستمدارانی هستند که طی سال‌های اخیر براحتی به خود اجازه داده‌اند نفوذ قابل توجهی در فوتبال داشته باشند. یکی از دلایل فسادهای مالی فوتبال ایتالیا می‌تواند نشات گرفته از همین سیاستمداران باشد. مکالمات برخی از مدیرانی که به‌نظر می‌آید بخشی از جریان فساد مالی فوتبال ایتالیا هستند همچنان شنود می‌شود، بازیکنانی که ردپای آنها در این مسائل دیده شده همچنان پیگیری می‌شود اما با تمام این اوصاف انواع فسادهای همه‌جانبه در فوتبال ایتالیا در کنار لیگ‌های دسته‌های مختلف این کشور به کار خود ادامه می‌دهد و حداقل در این مقطع به نظر می‌آید برای آنها پایانی نیست.

منبع: گاردین