در شرایطی جودوی ایران پا به المپیک لندن می‌گذارد که با توجه به تغییراتی که در نحوه گزینش المپیکی‌های این رشته به وجود آمده کشور ما تنها با دو نماینده پا به این رقابت‌های مهم می‌گذارد که یکی از این دو نماینده هم با مصدومیت روبه‌روست.
در حقیقت، المپیک لندن نقطه شروعی بر فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده آینده جودو است که آینده بسیار بهتری را برای این رشته نوید می‌دهد.
با وجود این، تمام سعی و تلاش کادر فنی و فدراسیون، در آماده‌سازی هر چه قوی‌تر شرایط بدنی، تکنیکی، تاکتیکی و ذهنی نماینده جوان کشورمان در المپیک به عمل می‌آید.
از جمله این که محجوب در اردوهای مشترک خود با قهرمانان خوب خارجی، متوجه شد فاصله چندانی با قهرمانان صاحب‌نام جهانی ندارد و اگر به خودباوری برسد، با تلاش و همتی دوچندان می‌تواند در المپیک برای کشورمان افتخاری تازه بیافریند البته چون جودو، ورزشی رکوردی نیست از هم اکنون نمی‌توان برای محجوب یا هیچ قهرمان دیگری، مقامی را در المپیک پیش‌بینی کرد ولی ما به این جوان رعنا و 21 ساله جودوی ایران امیدهای زیادی بسته‌ایم و البته در اصل به او و دیگر جوانان شایسته جودوی ایران در مسابقه‌های مهم سال‌های پیش‌رو امید داریم و مطمئن هستیم جودوی ما بار دیگر به دوران پرافتخار قدرت‌نمایی‌های خود باز خواهد گشت.
البته فضای المپیک، فضایی بسیار سنگین برای هر قهرمانی است که در آن، علاوه بر نیاز به آمادگی بالای جسمانی، تمرکز کامل و آمادگی فوق‌العاده ذهنی، نقشی تعیین‌کننده دارد.
به طور نمونه، شخصا در دو المپیک قبلی، تجربه‌های عبرت‌آموزی کسب کرده‌ام که آنها را به طور کامل در اختیار ملی‌پوشان‌مان قرار داده و خواهم داد.
آنها می‌دانند که من در شرایطی پا به المپیک آتن گذاشتم که با مصدومیتی بزرگ روبه‌رو بودم و نقص بدنی خود را با به‌کارگیری حداکثر توان فکری و ذهنی جبران می‌کردم و در نتیجه توانستم در آن مسابقه‌ها قهرمان‌های اول و سوم جهان را شکست بدهم، ولی در دیدار ماقبل نیمه نهایی، با خیالی آسوده و بدون بهره‌گیری از تمرکز کامل، مغلوب حریف نه‌چندان قدرتمند گرجی شدم تا دستم از مدال باارزش المپیک کوتاه بماند و تنها صاحب عنوان پنجم شوم؛ در حالی که دوبار در جام‌های جهانی او را شکست داده بودم.
در المپیک پکن هم که راه ورود به آن، از طریق کسب مدال آسیا باز می‌شد، به فاصله کمی تا شروع المپیک، با تمام قدرت در آسیا طلا گرفتم و توان و سلامتی‌ام را برای المپیک از دست دادم در نتیجه، در آن المپیک به حریفانی از ازبکستان و کره جنوبی باختم که مدت کوتاهی قبل از آن، براحتی آنها را در رقابت‌های قهرمانی آسیا شکست داده بودم!
به هر حال، وقتی به ارزش بی‌بدیل آمادگی ذهنی در المپیک پی‌می‌بریم که در نظر بگیریم در المپیک قبلی، فقط یکی از قهرمانان جهان، صاحب مدال طلا شد و در حقیقت، هر ورزشکاری ذهن خود را بیشتر مهیای قهرمانی المپیک کرده بود، نتیجه موفق‌تری به دست آورد. این همان نکته‌ای است که عملا در اجرای برنامه‌های المپیکی خود به آن توجه و تمرکز کرده‌ایم.
مسعود حاجی‌آخوندزاده - مربی تیم ملی جودو
