دنیزلی‌ خرید دو سر «برد»

هرچند از خیلی نکات دیگری که طرفین تعهد کرده‌اند بی‌خبریم، اما مشخص است که از سوی مربی نظم کاری، پیشرفت و نتایج بهتر در مسابقه‌های رسمی لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا تعهد می‌شود و در عوض علاوه بر مبلغ رسمی قرارداد، برای بردها و موفقیت‌های داخلی و خارجی و مقام‌ها و موقعیت‌های خاص که شامل بازیکنان هم می‌شود، پاداشی هم به مربی تعلق می‌گیرد که مدیرعامل باشگاه پرسپولیس «پیه» این اضافه مخارج را هم به تن مالیده است. این که آقای رویانیان چه نقشه یا تدبیری برای این پرداخت کلان دارد، جای بحث اش اینجا نیست و ما کاری به حساب و کتاب آن نداریم و آرزو می‌کنیم مثل مدیران پیشین این باشگاه وقت رفتن بدهکاری سنگینی روی بدهکاری قبلی نگذارد و حال و روز این باشگاه را اسفناک‌تر نکند.

آنچه مسلم است هم دنیزلی مربی پرآوازه و پرتجربه‌ای است که می‌تواند بار سنگین یک تیم محبوب و پرتماشاگر با وجهه بین‌المللی، اما زمین‌خورده و ناموفق را به دوش بکشد، هم رویانیان مدیری است توانا و موفق در عرصه کارهای اجتماعی که می‌خواهد توانایی‌هایش را در امر ورزش و باشگاه‌داری تجربه کند. گفت‌وگو با دنیزلی و جلب موافقت او را می‌شود موفقیت دیگری در کار مدیریت او در این شرایط بحرانی تلقی کرد و منتظر نشست تا نتیجه این ریسک‌پذیری او مشاهده شود.

بر سر جدایی استیلی و آمدن دنیزلی، صرف‌نظر از مبلغ قرارداد و شکل تزریق آن به باشگاه پرسپولیس حرف و حدیث بسیار است و نظرات و آرای موافق و مخالفی شنیده می‌شود.

به عبارت دیگر این خرید سنگین را بسیاری حیف و میل اموال دولتی و بیت‌المال می‌دانند و با توجه به این که بسیاری درآمدی زیر خط فقر دارند چنین هزینه‌ای را ولخرجی می‌پندارند و نیز در بعد فنی، نمی‌توانند به آینده تیمی امیدوار باشند که نه در آغاز فصل متناسب با نام و شهرت و سابقه‌ای که دارد (و در لیگ قهرمانان آسیا باید با حریفانی تا دندان مسلح و آماده مصاف دهد) یارگیری کرده و نه آنقدر در لیگ برتر امتیاز روحیه‌بخش کسب کرده است که موجب دلگرمی تماشاگرانش باشد تا او را همراهی کنند.

به این برداشت‌ها که ممکن است احساسی هم باشد، کارشناسان و اهالی فن اضافه می‌کنند که از 3 عامل اصلی موفقیت، پرسپولیس کمبود یک مربی خوب با تجربه بین‌المللی را برطرف کرده است، اما بازیکنانی که توانایی و تجربه کافی داشته باشند تا به سرعت چهره این تیم را رنگ و رو و جلا بخشند و تاکتیک‌پذیری نشان دهند و با تدبیر مربی ترک پیروزی‌هایی کسب کنند و دوباره تماشاگران انبوه خود را روی سکوها به وجد آورند، زمانی کافی می‌خواهد که ممکن است هواخواهان و تماشاگران زیاده‌خواه و زودرنج پرسپولیس راضی و قانع شوند.

گروهی دیگر درست مخالف این نظر را دارند و بی‌آن که این معامله سنگین و ریسک‌پذیر را برای رویانیان و باشگاه پرسپولیس تصمیمی دو سر «باخت» بخوانند دلایلی می‌آورند که مدیرعامل باشگاه پرسپولیس را مدیری آینده‌نگر می‌دانند که به کاری دو سر «برد» همت ورزیده و با این امر متهورانه که صفت مدیران بحران است، پرسپولیس را از ورطه‌ای که در آن افتاده است نجات می‌دهد.

این گروه که کم و بیش ما هم در کنار آنها قرار می‌گیریم و می‌پنداریم فقط با این کار شجاعانه می‌شد پرسپولیس را از حالت «کما» به زندگی طبیعی برگرداند، بر این باورند که اگر رویانیان بتواند با این نوع مدیریت خون دیگری در بدن پرسپولیس تزریق کند علاوه بر روحیه‌بخشی و اعتماد به نفسی که به بازیکنان می‌دهد، موجب دلگرمی دنیزلی و موفقیت او و بازگشت تمامی تماشاگران و هواخواهان به میادین مسابقاتی می‌شود که در یک سوی آن سرخ‌جامگان ایستاده‌اند. در این صورت حتی هزینه‌های سنگین کنونی قابل توجیه است و پرسپولیس قادر است این بازی خطرپذیر یا سنگین را که رویانیان آغاز کرده است به معامله‌ای دو سر برد و سودمند تبدیل کند.

نخست این را باید باور کرد که دنیزلی در کشوری که فوتبالش با کشورهای اروپایی در تماس دائمی است و گهگاه در سطح ملی و باشگاهی درخشش‌هایی داشته، رشد کرده است. او به خاطر توانایی‌ها و دانش و تجربه‌ای که دارد، بلکه به عنوان کارشناس فوتبال احترام می‌گذارند و حاضر شده‌اند برای تحلیل‌ها و تفسیرهایش در تلویزیون ترکیه مبلغ کلانی بپردازند. علاوه بر اینها او یک امتیاز دیگر هم دارد که می‌تواند ارتباط مستقیم و نزدیکی با شاگردانش برقرار کند و نیاز چندانی به مترجم ندارد. همچنین در تجربه قبلی‌اش در ایران نشان داد که شخصیت قابل احترامی دارد و چون متدین و مسلمان است از بسیاری حاشیه‌ها مبراست و لذا استخدام او کار درست و بجایی بوده که انجام شده است.

دومین کار اصولی پرسپولیس این است که هرچه در آغاز فصل در یارگیری کوتاهی شده است در فاصله 2 نیم‌فصل، جبران کند. خبرها در این زمینه هم امیدوارکننده است.

یک بازیکن ایرلندی، نخستین کسی است که لباس پرسپولیس را در خط حمله می‌پوشد، اما نقطه‌ضعف و گرفتاری اصلی این تیم در خط دفاع است که با محرومیت سنگین شیث رضایی و نصرتی به صورت وحشتناکی جلوه‌گر شده است.

شنیده می‌شود که بازیکنان ایرانی مهاجر نکونام، عقیلی و خلعتبری هم چراغ سبز نشان داده‌اند. رویانیان، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس که برای در اختیار‌گرفتن یک مربی خوب دست و دلبازی نشان داده است چاره ندارد با قدم‌هایی مصمم برای گزینه‌های یادشده یا هر بازیکنی که در حد و اندازه یک تیم بزرگ باشد، هزینه کند تا وسایل و ابزار یک اقدام متهورانه و دو سر «برد» فراهم شود.

مدیرعامل پرسپولیس اگر از نظر فنی آگاهی کافی در فوتبال نداشته باشد، باید به خوبی متوجه باشد که با فراهم‌کردن این ابزار مناسب و در صورت اقبال تماشاگران، علاوه بر توجه صاحبان کالا و جذب حامیان مالی که بخش مهمی از درآمد این باشگاه را تامین می‌کند، همچنین سهمی مناسب از درآمد پخش تلویزیونی نصیبش می‌شود و به سبب حضور در لیگ قهرمانان آسیا و در صورت پیروزی و صعود به مراحل بالاتر، سهم دیگری از درآمد تبلیغات و آگهی‌ها ـ که قابل توجه است ـ از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به تیم‌های شرکت‌کننده می‌رسد که می‌تواند همه هزینه‌های انجام‌شده را جبران کند.

به جز آنچه در بالا گفته شد، موفقیت‌های 2 تیم پرسپولیس و استقلال می‌تواند ضامن پیروزی‌های تیم ملی در عرصه‌های بین‌المللی ـ بخصوص در قاره پهناور و کهن آسیا ـ باشد و در اعتلای فوتبال کشورمان، اهرم‌های لازم محسوب شود.

وجد و نشاطی که 2 تیم آبی و قرمز در میادین ورزشی به وجود می‌آورند نه‌تنها پشتوانه‌ای است برای تیم ملی که با روحیه‌ای بهتر برای حضور در بازی‌های المپیک و جام جهانی به مصاف حریفان برود در معنا می‌تواند نشاط کافی و شادابی به جوانانی ببخشد که در ابعاد مختلف، در محاصره هزاران انحراف اجتماعی قرار می‌گیرند و تنها ورزش و دلبستگی به آن است که آنها را از این معضلات دور نگه می‌دارد.